Berichten getagd met: ziekte

Corona: paar dagen Jember-stad, ongezellig (12 juni 2020)

Geplaatst op 12/06/2020 door Oost Java Info

Alun-alun Jember di Pagi Hari - YouTube

Gewoonlijk is dit een erg druk gedeelte van Jember-stad

Vanmiddag ben ik weer in de desa tergekeerd, na een paar dagen Jember-stad.
Het was allerminst een gezellig uitje naar Jember-stad, met dank aan corona. Allereerst waren er bijna geen gasten in het hotel, en dat betekende, dat het restaurant gesloten was. Er was ook geen ontbijtbuffet; er werd in plaats van het ontbijt-buffet een bord gegeven met nasi, groeten, kip, sambal en kroepoek. De sky-lounge en het zwembad op het dak waren eveneens gesloten. Hoewel de aanwezige staff erg vriendelijk was, was de sfeer in het hotel ver te zoeken.

In Jember-stad was het erg rustig. Veel restaurants zijn gesloten, evenals vele warungen. Opvallend was, dat de meeste mensen in de stad nu een mond-masker gebruiken, dat was een tijd geleden anders.
Vanwege een forse verkoudheid met veel hoesten heb ik een “rapid-test corona” laten doen, gelukkig was de uitslag negatief.

De anti-corona-protocollen zijn aanmerkelijk aangescherpt. In kantoren en andere publieke plaatsen zijn met strips en plakband veilige zitplaatsen gecreerd. Mondmaskers zijn verplicht. Overal wordt een temperatuur-scan gemaakt en er is overal meer dan voldoende gelegenheid om handen te wassen.
Dokters en verplegend personeel, dat direct te maken heeft met patienten, lopen erbij als robots, helemaal ingepakt.

Corona is in Indonesie nog lang niet op zijn retour; integendeel, het aantal besmettingsgevallen neemt de laatste week sterk toe.

 

Categorieën: CORONA | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Oma (buurvrouw) is ziek (4 juni 2020)

Geplaatst op 04/06/2020 door Oost Java Info

Mijn buurvrouw, de oude oma

De oude oma, die in het huis naast mijn huis woont, is ziek. Zij is 2 weken gevallen in huis door duizeligheid. Zij heeft regelmatig last van zeer hoge bloeddruk. Zij heeft medicatie voor de bloeddruk.
Sinds die valpartij zit zij niet meer regelmatig op het terras voor haar huis. Zij is min of meer bedlegerig; zij kan althans niet lopen.
De oude oma woont samen met een dochter en kleindochter. Zij verzorgen oma de hele dag. Als Oma moet baden, draagt een van de naburige jongens haar naar de badruimte, alwaar zij wordt gewassen door haar dochter. Na het baden wordt zij weer door een van de jongens naar haar kamer gebracht.
Eten wordt voor oma bereid, zij hoeft niets te doen.
Oma is in de 90; een broze, kleine dame.

Oma blijft tot het einde thuis, zoals algemeen gebruikelijk is. Er wordt niemand afgeschoven naar een instelling.

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , | Een reactie plaatsen

Corona: Het leven in de desa onder corona (5 mei 2020)

Geplaatst op 05/05/2020 door Oost Java Info

De foto hierboven: het gebouwencomplex met de rode daken op de voorgrond is de Balai Desa van mijn desa (gemeentehuis). Je zou niet zeggen, dat mijn desa minstens 20.000 inwoners heeft. Het is allemaal laagbouw, en bijna alle huizen zijn verscholen in het groen.

Mijn laatste bericht over het leven in mijn desa onder corona was van 25 april. Het bericht kwam erop neer, dat het leven eigenlijk gewoon zijn gang gaat.
Er is sindsdien niets veranderd. Er worden wel steeds meer mond-maskers gebruikt, en bij veel winkels en kantoren is er gelegenheid de handen te wassen. Nog steeds veel posten langs de weg waar de temperatuur van de mensen wordt gescand.
De markt is in de ochtenduren gewoon open evenals de meeste toko’s. Wel is het nog steeds wat rustiger op de weg dan gewoonlijk; er rijden geen bussen.

Ik zelf heb een redelijke bewegingsvrijheid. Met de motor toeren kan gewoon. Als ik boodschappen moet doen bij de Indomaret of de Alfamaret, ga ik pas naar binnen als er weinig mensen zijn.
Verder heb ik steeds met desinfecterende zeep (spray) bij me.

Het is nu de vastenmaand Ramadan. Op 24 mei eindigt deze vastenmaand met het Suikerfeest (Lebaran). Het zal een heel ander Suikerfeest worden dan in het verleden, toen miljoenen onderweg waren naar hun geboortedesa (mudik) om daar met familie het Suikerfeest te vieren. Het onderweg zijn, het reizen naar familie is dit jaar verboden, uit angst dat het corona zich enorm zal verspreiden. De meeste wegen zijn afgesloten door de politie.

Hier en daar hoor ik, dat in mijn regio mensen zijn ontslagen wegens teruglopende activiteiten in hun werksituatie. De supermarkten in Lippo Plaza en Transmart in Jember-stad zijn wel open; maar de aanvoer van produkten loopt niet zoals het zou moeten.

Het toerisme in Indonesie ligt “op zijn gat”. Hiervan heeft Oost Java niet zoveel last, omdat de meesten werkzaam zijn in de landbouw. Het geld, dat toeristen brengen naar Oost Java is niet veel.
Hoe anders dan op Bali. Bijna alle inkomsten op Bali komen uit het toerisme; het toerisme is daar tot stilstand gekomen; een leeg Ubud, Kuta en Sanur. Katastrofaal voor de mensen op Bali. Duizenden mensen zijn ontslagen, veel faillissementen.

Het is tijd voor bezinning op het cultuur-vernietigende massa-toerisme. Amsterdam, Barcelona, Madeira, Venetie, Machu Picchu (Peru) en Bali, om een paar plaatsen te noemen, kampen met de gevolgen van het massa-toerisme.

 

Categorieën: CORONA | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Premieverhoging ziektekostenverzekering BPJS gaat niet door (1 mei 2020)

Geplaatst op 01/05/2020 door Oost Java Info

Ik berichtte eind vorig jaar, dat de maandpremie voor de indonesische ziektekostenverzekering (BPJS) met ingang van 1 januari 2020 zou worden verdubbeld. Deze premieverhoging was een besluit van de president om iets te doen aan de grote tekorten op deze verzekering.
Deze premieverhoging is inderdaad ingegaan met ingang van 1 januari 2020.
In maart 2020 echter heeft het Hooggerechtshof van Indonesie in Jakarta geoordeeld, dat het besluit van de president om de premie te verdubbelen, onjuist is. De premieverhoging zou met verschillende wettelijke voorschriften in strijd zijn.
Met ingang van 1 mei (vandaag dus) geldt weer de premie van vorig jaar.

De vraag blijft, wat te doen aan de grote tekorten op deze volksverzekering. Een eigen risico invoeren zou een mogelijkheid kunnen zijn; ook zou kunnen worden gekeken om de organisatie van de verzekering door te lichten (bezuiniging). Een aantal behandelingen schrappen uit het pakket van de verzekering zou ook kunnen. Tenslotte is geopperd, om bij behandelingen bv 10% van de rekening ten laste van de patient te laten komen.
Het lijkt helemaal nederland.
De premie is nu dus weer 6 euro per maand (rp 80.000).

De teveel betaalde premie van januari t/m maart krijgen we niet terug. Alleen het teveel betaalde van de maand april wordt gerestitueerd.

Net zoals in nederland zijn er bijkomende kosten, die niet onder de verzekering vallen; vooral voor bepaalde medicijnen bijvoorbeeld.

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Landelijk en politiek | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Corona: Het leven in de desa onder corona (25 april 2020)

Geplaatst op 25/04/2020 door Oost Java Info

Een “corona controle post” in mijn desa

Het leven in de desa gaat, ondanks de dreiging van corona, zijn gang. Er worden steeds meer mondmaskers gedragen, en bij de toegangswegen tot mijn desa (en ook andere desa’s) staan posten, waar de temperatuur van voorbijgangers (brommers en auto’s) wordt gecheckt en mondmaskers worden uitgedeeld. Op veel plaatsen staan grote borden waarop voor corona wordt gewaarschuwd en wordt herinnerd aan de maatregelen, die de burgers kunnen nemen.
Bij veel winkels en kantoren is er gelegenheid om de handen te wassen.
Een lock-down van mijn desa is, ik meldde het al eerder, is volstrekt onhaalbaar. Het is oogsttijd, en straks moet er onder meer weer rijst geplant worden; de gewassen op de sawah’s kan men niet laten verrotten. Daarbij betekent de oogst weer inkomen voor de komende 2/3 maanden.
Ook het sluiten van de pasar is niet denkbaar; op de pasar haalt iedereen groenten en vlees voor de dagelijkse maaltijd; een alternatief voor de pasar is er niet.
Het leven in de desa gaat dus gewoon door, hoewel het aanmerkelijk rustiger is dan gewoonlijk.

Ik zelf heb een redelijke mate van bewegingsvrijheid; toeren met de brommer gaat goed en als ik naar een Indomaret  of Alfamaret supermarkt ga, ga ik pas naar binnen als er weinig mensen zijn.
Maar een aantal kennissen in Jember-stad bezoeken, zit er nu nog niet in.
Verder kan ik in mijn buurt rustig wandelen.

 

Categorieën: CORONA | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Hoe gaat het nu met Ibu Wasih ? (8 dec. 2019)

Geplaatst op 07/12/2019 door Oost Java Info

Het dak boven het terras van Ibu Wasih wordt vernieuwd

In mijn bericht van 26 nov. jl. meldde ik, dat Ibu Wasih, die een paar dagen was opgenomen vanwege een beroerte, weer thuis was gekomen.
We zijn nu bijna 2 weken verder, en er is weinig verandering in haar situatie. Ze is rechts verlamd, en brengt een aantal uren per dag door op haar terras in een rolstoel. Om de paar dagen heeft ze fysio-therapie. Ibu Wasih is mentaal wel bij, maar wat mat.
De zorg voor de Ibu wordt gedaan door haar schoondochter, die ongeveer 2 km verderop woont. Zij doet de bewassing en verschoning van de Ibu en meer. De jongste zoon van de Ibu, Saiful, is gewoon thuis bij zijn moeder, als hij niet naar school is.
Elke dag komen er mensen langs, uit de buurt en soms van wat verderop.
De warung van Ibu Wasih, op 50 meter van mijn huis, is gesloten. Wat men met de warung wil, is niet duidelijk; verkopen of verhuren ? Ik zie Ibu Wasih de warung niet zelf meer runnen.

Nu de warung gesloten is, zijn er voor de Ibu geen inkomsten meer. De familie is net niet arm, maar het inkomen van allemaal is beperkt. Probleem is, dat het dak van de keuken verrot is, evenals het dak boven het terras.
Ik heb hout en asbestplaten laten kopen voor het dak van de keuken. De dakpannen van het dak boven het terras kunnen nog gebruikt worden, dus zijn alleen houten balken gekocht.
Asbest-platen ? Jazeker, asbest wordt hier nog veel gebruik, je kunt het op veel plaatsen kopen. Het is goedkoop en gaat lang mee. Alleen als dakbedekking voor huizen is het minder geschikt, want erg warm. Je kunt de asbestplaten makkelijk op maat zagen.

Vandaag hebben de (vrijwillige) tukangen het werk afgemaakt; de Ibu kan weer droog op het terras zitten als het regent.

Midden boven: het dak van de keuken wordt vernieuwd

———————————
De asbestplaten worden op maat gezaagd

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Ibu Wasih weer thuis (26 nov. 2019)

Geplaatst op 26/11/2019 door Oost Java Info

Links de schoondochter, rechts een buurman

In mijn bericht van 19 november vertelde ik, dat Ibu Wasih een hersenbloeding had gehad, en opgenomen was in een Puskesmas.
2 Dagen geleden is zij weer thuis gekomen. En vandaag zag ik haar voor het huis in een rolstoel zitten. Zij is rechts verlamd; hoe zich dat gaat ontwikkelen, is afwachten.
Ibu Wasih heeft geen gebrek aan aanloop, er zijn steeds mensen bij haar. De primaire zorg wordt gedaan door de vrouw van haar zoon; zij zorgt voor bewassing en verschoning.
Zij wordt elke dag gemasseerd door een “tukang pijat”. Zij is daar in goede handen, want Indonesie heeft een lange traditie wat betreft massages.
Mentaal is de Ibu nog wat down, maar ze kan wel spreken. Elke dag bezoek ik haar, zij woont pal achter mijn huis.
Een opname in een revalidatie-inrichting is absoluut niet aan de orde. Verzorging gebeurt gewoon thuis door familieleden. Ondanks alles, toch ideaal, dat ze weer gewoon thuis is.

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: | 1 reactie

Wel en wee in de desa: ziekte, geboorte en geen water (19 nov. 2019)

Geplaatst op 19/11/2019 door Oost Java Info

 

1 CCAFF
De warung van Ibu Wasih

Twee dagen geleden is Ibu Wasih (ik schat haar 55-60 jaar), de eigenaresse van de gelijknamige warung op 50 meter van mijn huis, getroffen door een beroerte. Zij werd begin van de nacht onwel in haar warung en is door bezoekers van de warung met mijn auto naar de Puskesmas gebracht. Zij ligt aan een infuus, rechts verlamd, maar er komt daar een beetje beweging in, zo vernam ik vanmorgen, toen ik haar bezocht.
Zodra het kan, zal ze naar huis gebracht worden. Zij woont achter mijn huis samen met een kleinzoon; 2 km verderop woont een zoon, wiens vrouw op dit moment steeds bij haar in de Puskesmas is.
Hoe het verder zal  gaan, als zij weer thuis is, is afwachten; ik hou het in de gaten.

Afgelopen nacht is Tikka bevallen van haar tweede kind, een dochter, ze heeft al een zoon van nu plm 5 jaar. Tikka woont ook op 50 meter van mijn huis. Zij is in de nacht met mijn auto naar de Puskesmas gebracht voor de bevalling; al spoedig kwamen de eerste familieleden opdraven. De bevalling is goed verlopen, en ’s ochtends hebben we haar en de baby weer thuis gebracht. Bevallingen thuis zijn niet toegestaan; bevallingen moeten plaats vinden in de Puskesmas, bij de Bidan (vroedvrouw) thuis of in het ziekenhuis. Het inbakeren van baby’s gebeurt alom in Indonesie.
Tikka zal de komende dagen zeker niet alleen thuis verblijven. Familie komt dagelijks (of blijft overnachten) en vele vrienden en kennissen zullen de komende tijd langs komen.

De Puskesmas van mijn desa is niet beschikbaar vanwege een grote verbouwing. Patienten kunnen voor noodgevallen terecht in de Puskesmas van Jatisongo, plm 5 km van mijn desa. Zowel Ibu Wasih als Tikka zijn naar de Puskesmas in Jatisongo gebracht. Een heel kleine Puskesmas, geheel op de begane grond, waar plaats is voor 7 patienten in 3 kamertjes; het was er schoon.

Vanochtend sprak ik kort met medewerkers van de Indomaret in Gambirono, waar ik vaak mijn boodschappen doe. Zij vertelden mij, dat in Gambirono al heel wat waterputten achter het huis droog staan vanwege de droogte. Omdat het druk was, kon ik verder niet vragen, hoe de desa-bewoners met dit probleem omgaan.

De pasgeboren dochter van Tikka, nog geen 24 uur oud

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , | Een reactie plaatsen

BPJS – de nationale ziektekostenverzekering (9 nov. 2019)

Geplaatst op 09/11/2019 door Oost Java Info

In 2014 werd de nationale ziektekostenverzekering, de BPJS, in het leven geroepen. De verzekering is bedoeld voor alle inwoners van Indonesie (260 miljoen), die niet elders zijn verzekerd, zoals ambtenaren, personeel van leger en politie en onderwijspersoneel.
Er zijn 3 klassen in de verzekering:
– klas 3: de goedkoopste; men ligt bij opname op zaal met meerdere anderen,
– klas 2: bij opname ligt men met 3 patienten op een kamer,
– klas 1: bij opname ligt men met 1 andere patient op kamer.

De dekking is voor alle klassen dezelfde. Om gebruik te maken van de BPJS heeft men een “surat rujuk” (verwijsbrief) van de plaatselijke Puskesmas nodig. Net zoals in nederland wordt niet alles 100 % vergoed; soms is een eigen bijdrage nodig.

Inmiddels zijn we een paar jaar verder en blijkt, dat de BPJS met enorme tekorten zit. De premie is veel te laag.
Daarom wordt met ingang van 1 januari 2020 de premie verhoogd.
De premie voor klas 1 stijgt van rp. 80.000 per persoon per maand naar rp 160.000.
De premie voor klas 2 stijgt van rp 51.000 per persoon per maand naar rp 110.000.
De premie voor klas 3 stijgt van rp 25.000 per persoon per maand naar rp 42.000.

Een verdubbeling van de premie per maand dus. Een gezin van 4 personen betaalt met ingang van 1 januari 2020 dus per maand rp 170.000 voor klas 3, rp. 440.000 voor klas 2, en rp 640.000 voor klas 1.
Voor mensen met de laagste inkomens is het gezinsbedrag per maand niet op te brengen. Daarom komt de regering binnenkort met maatregelen voor deze groep.
Nu al betalen de armsten in mijn desa geen premie, die wordt betaald door de desa. Of een desa de premie voor de armsten betaalt, hangt af van het desa-bestuur.

De BPJS is er voor indonesische burgers; buitenlanders, die een permanente verblijfsvergunning hebben (zoals ik), kunnen ook lid worden, behalve als zij op Bali wonen, daar kan men geen lid van de BPJS worden.

Voor mij is de BPJS een enorme uitkomst. Ik ben 71, en kan daarom niet meer bij een internationale verzekering terecht. Aanname-leeftijd is overal tot 70 jaar en de verzekering loopt in het gunstigste geval tot 80 jaar, daarna ben je dus niet meer verzekerd. De premies bij deze maatschappijen zijn erg hoog, vele honderden euro’s per maand; deze maatschappijen werken ook met uitsluitingen: heb je te vaak een bepaalde kwaal, dan wordt de dekking voor die kwaal voor de toekomst uitgesloten.

De ziektekostenverzekering is een “hot item” voor expats. Velen lopen onverzekerd rond, of gaan uiteindelijk hierom weer naar nederland terug. De kosten voor ziekenhuis-behandelingen kunnen erg oplopen.
Als ik bij een opname nog beter wil liggen dan klas 1 biedt, dan moet ik bijbetalen, nl. het verschil tussen wat de BPJS zou betalen en de duurdere klasse, die niet vergoed wordt door de BPJS. “Westerse” medicijnen worden niet of niet altijd 100 % vergoed, ook hier dus bijbetalen. Het is zaak, om met de administratie van het ziekenhuis te overleggen, wat de kosten zullen worden bij bv. een operatie, als ik duurder wil liggen, dan wat de BPJS vergoedt.
Maar al met al ben ik dus redelijk verzekerd voor een bedrag, dat naar nederlandse begrippen onvoorstelbaar laag is (11 euro per maand); wel leg ik maandelijks een bedrag opzij voor eventuele meerkosten boven de BPJS.

 

Categorieën: Landelijk en politiek | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Ziektekosten – de BPJS (14 nov. 2014)

Geplaatst op 14/11/2014 door Oost Java Info

Begin van dit jaar is door de regering ingevoerd de “BPJS”; dit is een ziektekostenverzekering, bedoeld voor alle indonesiers. Bij de invoering was al duidelijk, dat het een hele onderneming zou worden om de BPJS goed ingevoerd te krijgen.
Uit persberichten begreep ik, dat nu ongeveer 90 miljoen indonesiers deze “Kartu Indonesia Sehat” van de BPJS hebben. Op vertoon van deze kaart wordt men in het ziekenhuis (vrijwel) gratis geholpen.
Bij deze verzekering zijn er 3 klassen: klas 3 (rp 25.000 p/mnd), klas 2 (rp 50.000 p/mnd) en klas 1 (rp 80.000 p/mnd).
Voor mensen met een laag inkomen, betaalt de overheid (desa) de premies.
De allerarmsten konden vroeger met een “Surat miskin” (armenbrief) vrijwel gratis medische hulp krijgen, maar ook toen vielen velen buiten de boot. Velen wisten niet van het bestaan van de Surat af, veel anderen waren malu om er een aan te vragen.
Het grootste deel van de indonesiers zal deze “Kartu Indonesia Sehat” van de BPJS kunnen betalen. Maar er blijven nog vele miljoenen mensen over, die dit niet kunnen. Hoe men deze allerarmsten tegemoet wil komen, is niet duidelijk.

Behalve de “Kartu Indonesia Sehat” zal ook worden ingevoerd de “Indonesia Smart Cards” (KIP). Deze kaart zal worden gegeven aan kinderen in de school-leeftijd en die uit arme gezinnen komen.
Het zal een enorme onderneming zijn de komende tijd (jaren?) om alle armen echt van deze 2 kaarten te voorzien.
Maar het is verheugend, dat er tenminste iets wordt gedaan.

 

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Landelijk en politiek | Tags: , , , , , | Een reactie plaatsen

Gezondheidszorg in de desa (14 maart 2014)

Geplaatst op 14/03/2014 door Oost Java Info

Puskesmas

De staf van de Puskesmas

Begin van dit jaar is Indonesie begonnen met het invoeren van een ziektekosten verzekering voor alle inwoners. Het zal echter nog wel een paar jaar duren, voordat dit effectief is, hoewel er sommige provincies zijn, waar het al loopt.
In mijn desa is nog niets te merken van deze nieuwe verzekering.
Bij kleine kwaaltjes gebruikt men nog veel natuurmiddelen (bladeren, beras kencur, of aftreksels). Ook wordt nog wel eens een dukun geraadpleegd.
Echter, bij ziektes kan men terecht bij de Puskesmas (Pusat Kesehatan Masyarakat) in het dorp. Deze Puskesmas-sen, een soort uitgebreide huisartsenpost, zijn overal in het land te vinden. De Puskesmas in mijn desa is eenvoudig, er is een arts aan verbonden, alsmede een paar verpleegkundigen. Er is geen operatiezaal, maar er zijn wel 2 kamertjes, waar zieke mensen terecht kunnen, als ze bv. aan het infuus moeten. Consult bij de dokter en medicijnen zijn doorgaans gratis, of tegen een uiterst geringe vergoeding (rp 1000 – 3000).
Er zijn ook grotere Puskesmas-sen, in drukkere gebieden.
Voor ernstige gevallen kan men terecht in een R.S.D. (Rumah Sakit Daerah), streekziekenhuis, ook van de regering. Behandeling (of operatie) is niet kosteloos, maar veel goekoper dan in een prive-ziekenhuis. Bij opname kan uit verschillende klassen gekozen worden.
Ik heb tot nog toe een paar keer gebruik gemaakt van de Puskesmas, tot tevredenheid. De arts (een dame) maakte een professionele indruk en de medicijnen waren adequaat.
Vrijwel alle ziekenhuizen beschikken over een U.G.D. (voor eerste hulp en spoed).
Wordt men opgenomen in een ziekenhuis, dan komt altijd (een deel van) de familie mee. Zij blijven bij de patient slapen, en zorgen voor diens verzorging. De verpleging is niet ingesteld op verzorging.
Hoewel er voor arme mensen regelingen bestaan om de kosten van een opname/operatie te betalen, is niet iedereen hier van op de hoogte. Op TV wordt regelmatig bericht over schrijnende gevallen, mensen met bv. ernstig zieke kinderen, die geen geld hebben voor een ziekenhuis.

De Puskesmas van mijn desa

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Jamu, traditioneel indonesisch geneesmiddel

Geplaatst op 07/01/2014 door Oost Java Info

Jamu verkoopster

Een jamu-verkoopster; zij maakt ter plekke de door U gewenste jamu

Jamu is een verzamelwoord voor traditionele indonesische geneesmiddelen.

Het zijn geneesmiddelen voor vele soorten kwalen en klachten: maagpijn, spierpijn, verkoudheid, vermoeidheid, slapeloosheid, darmproblemen, sexuele problemen en nog veel meer.
Jamu’s zijn bij de indonesiers zeer populair; er is een ruim aanbod overal beschikbaar en er wordt zeer veel gebruik van gemaakt. Zeer gewild zijn de jamu’s voor sexuele problemen.

De jamu’s worden gemaakt van wat de natuur biedt: bladeren, wortels, rijst, fruit, kruiden, eieren.
De ingredienten kunnen worden gestampt, gekookt, afgetrokken, of vermengd met andere ingredienten.
De samenstelling van de verschillende ingredienten berust op eeuwenoude kennis van wat de natuur biedt.
De westerse geneeskunst is eigenlijk pas recent in Indonesie beschikbaar; eeuwenlang hebben de mensen het moeten doen met natuurlijke middelen.

Hoe kom je aan jamu ?

1) In vele winkels, supermarkten en warungen zijn jamu’s te koop; meestal in zakjes.
Deze jamu’s worden gemaakt in fabrieken. Een aantal bekende fabrieken stamt nog uit de nederlandse tijd, zoals Nyonya Meneer.

2) Bij de tukang jamu (meestal vrouwen). Deze tukang loopt (of fietst) met een grote mand op de rug, met daarin de ingredienten om ter plekke een jamu te maken. Sommige tukang jamu hebben een vaste standplaats, die bij de mensen bekend is.

3) Er zijn speciale winkels, die alleen maar jamu kopen. U kunt daar Uw klachten bespreken.

Veel gebruikte kruiden, maar slechts een deel van het rijke aanbod uit de natuur:

  • Wortels:
    • Bengle (Zingiber brevifolium)
    • Jahe Ginger (Zingiber officinale)
    • Kencur Aromatic Galangal (Kaempferia galanga)
    • Kunyit Turmeric (Curcuma domestica)
    • Lempuyang (Zingiber zerumbet or Zingiber aromaticum)
    • Lengkuas or Laos Greater Galangal (Alpinia galanga)
    • Temulawak (Curcuma xanthorrhiza)
  • Bladeren:
    • Brotowali or bratawali (Tinospora crispa or Tinospora tuberculata rumphii)
    • Sambang Darah (Excoecaria cochinchinensis or Excoecaria bicolor)
    • Secang (Caesalpinia sappan)
  • Zaden:
    • Adas (Foeniculum vulgare Mill)
  • Vruchten:
    • Ceplukan Cutleaf groundcherry (Physalis angulata)
    • Jeruk Nipis Key lime (Citrus aurantifolia Swingle)
    • Nyamplung or kosambi (Calophyllum inophyllum)
  • Schors
    • Kayu Manis Cinnamon (Cinnamomum burmannii)
  • Bloemen
    • Ilang-ilang Ylang ylang (Cananga odorata)
    • Melati Jasmine (Jasminum sambac)
    • Rumput Alang-alang (Gramineae)

Recepten:
Voor verkoudheid: jahe, gula pasir, lemon, heet water.
Voor zwakte: koenir, honing, rauw ei, lemon,
Voor zwellingen: kencur, tepung beras,
Voor leveraandoeningen: temu ipeng, koenir putih.

 

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , , , , | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.