Voordat ik de etiquette in mijn desa beschrijf, eerst wat algemene regels wat betreft etiquette en omgangsvormen.
- Bent U in gezelschap van Uw partner, of vriend/vriendin, dan zijn wederzijdse blijken van genegenheid volstrekt taboe.
Dus geen gezoen, geen armen om elkaar heen, geen close gedoe.
Hoeveel U ook van elkaar houdt, is een prive-zaak, en niet iets voor in het openbaar. - Zorg altijd voor gepaste kleding; dat wil vooral zeggen niet “bloot”. Decollete’s bij de dames zijn not-done, blote schouders en benen bij man en vrouw evenmin.
- Als U met mensen praat, plaats Uw handen niet op de heupen; dit komt agressief over en is not-done.
- Klagen, discussieren of van mening verschillen dient U ten allen tijde te vermijden.
- Plaats Uzelf op de achtergrond. “tem Uw ego”, het gaat niet om U, maar om de goede en vriendelijke sfeer.
- Ten allen tijde dient U te voorkomen, dat U de ander “malu” maakt. Malu betekent gezichtsverlies, verlegenheid. Iemand malu maken is een ernstig “vergrijp” jegens betrokkene en de Adat.
U maakt iemand malu, door bijvoorbeeld van mening te verschillen, te discussieren, Uzelf op de voorgrond te plaatsen, persoonlijke opmerkingen te maken. - Zorg, dat Uw houding naar anderen toe vriendelijk is; de glimlach is belangrijk in het contact met anderen.
- Wees voorzichtig met grapjes, de humor is een andere dan in Nederland.
- Praat niet met stemverheffing; schaterlachen dient U ook te vermijden.
- Wijs nooit met Uw vinger naar anderen. Dit is onbeleefd.
- Gebruik bij het geven aan en nemen van iets van een ander altijd Uw rechterhand. De linkerhand is onrein.
- Draag nooit Uw schoenen of teenslippers binnenshuis; U loopt op blote voeten.
Oost Java Info 