Over mij en mijn desa

Ik ben ook de schrijver van de website: Sultans and Raja’s in Indonesia

Over mij

Mijn story: hoe ik van Bali op Java terecht ben gekomen: zie “Uit het leven”

Mijn naam is Paul (geboren in 1948) en ik kom uit Groningen. Ik heb het grootste deel van mijn leven in Groningen gewoond en gewerkt. Sinds 2006 woon ik in Indonesie; ik ben dus geemigreerd.
Na jaren op Bali (in Ubud) gewoond te hebben, ben ik voorjaar 2012 verhuisd naar Oost Java, regio Jember.
Ik woon in een traditionele, islamitische desa, niet ver van Semboro (bekend vanwege de suikerfabriek, nog uit nederlandse tijd), bij Tanggul.

In dit blog wil ik het wel en wee in mijn desa beschrijven, en soms een uitstap maken naar mijn regio en landelijk Indonesie.
Ook zal ik zo nu en dan wat vertellen over de Islam, zoals die is in mijn regio, een heel andere Islam dan in de Arabische landen, waar men in Nederland mee te maken heeft.

NB: Ik vertel over het Indonesie van nu. Ik heb geen enkele binding met de nederlandse tijd in Indonesie. Dus geen tempo doeloe verhalen, maar berichten over Indonesie van nu en verhalen van Indonesiers van nu en hoe zij aankijken tegen heden en verleden.

– Mijn story: hoe ik van Bali op Java terecht ben gekomen: zie “Uit het leven”

U kunt contact met mij opnemen: paulkijlstra@gmail.com

Over mijn desa

Mijn desa, genaamd Paleran, ligt in de Kabupaten (district) Jember op Oost Java. De hoofdstad van het district Jember is de stad Jember, met plm 300.000 inwoners.
Van Paleran naar de stad Jember met de auto duurt ongeveer 1 uur.

Desa Paleran telt ongeveer 25.000 inwoners; er wordt geteld naar het aantal gezinshoofden en dat zijn er ruim 8000; met echtgenotes, kinderen en andere inwonenden (bv ouders) is het plm 25.000 inwoners.
De desa is verdeeld in 4 “Kampung”, elk met een Pa Kampung aan het hoofd. Aan het hoofd van de desa staat “Kepala Desa”, in de volksmond “Pa Tinggi” genaamd (lett: hoge vader).
Het is een uitgestrekte desa; het hoogste gebouw telt 1 verdieping; de huizen staan temidden van veel groen, waardoor de desa niet erg groot lijkt. De desa ligt in een enorm groot agrarisch gebied.
Het is een zeer traditionele desa, waar de “Adat” (gewoonterecht -traditie) nog volop leeft, zie Adat.

De desa Paleran ligt in een grote laagvlakte, en is daarom in het droge seizoen erg heet. Ten noorden ervan is de uitgestrekte bergketen Argopuro.
Er is alom landbouw: sawah’s (rijst), mais, suikerriet, papaya’s, boontjes, ketimun (soort komkommer), kedelai (voor soja), jeruk (soort sinaasappel) en veel meer. Veel wordt geexporteerd naar onder meer Bali en Surabaya.
Het landschap doet soms hollands aan: grote vlaktes, doorsneden door vele kanalen en kanaaltjes, vele nog uit de nederlandse tijd.
De meeste mannen zijn boer, er zijn een paar handelaren en een aantal werkt elders in een fabriek.
Elke ochtend is er de gewone markt (vanaf 05.00 uur), op dinsdag en donderdag is er een uitgebreide markt (schoeisel, kleding en meer).
Zoals overal in Indonesie hebben zeer veel huizen nog een toko (winkeltje) aan huis voor wat extra bijverdiensten. Die toko’s worden bemand door de vrouwen.

Mijn dorp en omstreken is geheel islamitisch. Vijf keer per dag klinkt de oproep tot gebed. En op de vrijdag gaat men massaal naar de moskee voor het vrijdaggebed.
Ik zal zo nu en dan wat vertellen over de Islam in Indonesie, dat een heel andere Islam is dan in de Arabische landen.

Tijdens het huwelijk van mijn javaanse zoon