9) Gesprekken voeren

Hoofdregel is, dat gesprekken plezierig moeten verlopen, en dat men na het bezoek met een goed gevoel weer weggaat.
U dient discussies, meningsverschillen, stellingnames en het uiten van Uw mening achterwege te laten. Uit geen kritiek op wat of wie dan ook.
Probeer bij alles, wat U zegt, te eindigen met een glimlach.
Plaats U zelf niet op de voorgrond; geen verhalen, wat U zoal heeft meegemaakt of heeft ervaren. Tem Uw ego. Niet leuk doen of zeggen.

Humor: Wees uitermate voorzichtig met grapjes. De humor is hier een heel andere dan in Nederland. Maak NOOIT grapjes over de godsdienst, dit geldt voor moslims, hindu’s en buddhisten.

Verschillen tussen de Desa en Nederland vindt men vaak interessant. Zoals de seizoenen in Nederland, het verschil in eten, de lengte van de nederlanders, de hitte op Jawa. U kunt volop vragen naar de Adat in de desa.

Taboe-gespreksonderwerpen: politiek, godsdienst, geld, controversiele zaken, problemen, die U ervaart of heeft. Praat nooit over onderwerpen, die voor de ander onplezierig kunnen zijn.
Stel geen persoonlijke vragen. Als er iets gezegd wordt, waar U het niet mee eens bent, dan zwijgt U, of glimlacht U. Meningsverschillen over wat dan ook zijn er niet tijdens het bezoek.
Denk erom, dat U niet met stemverheffing praat, of hard lacht.
Maak geen opmerkingen over de woning of de inrichting van de woning van de gastheer.

Als men U vraagt, hoe U het op Java vindt, dan geeft U vanzelfsprekend positieve antwoorden.
‘Ik zeg, wat ik denk’ is uit den boze. Het gaat niet om wat U vindt of denkt, maar om de goede sfeer tijdens het bezoek.


Blog op WordPress.com.

%d bloggers liken dit: