Dat dit soort warhoofden gewoon vrij mogen rondlopen !
Van een van de lezers van mijn blog ontving ik een mail als reactie op mijn bericht van 13 nov. jl.: Corona: aanpak corona in Nederland en Indonesie (13 nov. 2021).
Schrijver zegt moe te worden van al het gediscusieer omtrent corona in de pers en in talkshows; iedereen heeft een mening en moet daar ook luid aandacht op vestigen.
Ik zie ook (TV en kranten), dat velen in Nederland het gedoe met corona moe worden. Toenemende polarisatie, bedreigingen (zelfs in het Parlement nu), (dreigende) tweedracht in de samenleving, je leest er bijna elke dag over en ziet het op TV. Zelfs de vervolgingen van de Joden tijdens WO II worden aangehaald.
Ik volg dagelijks de corona-ontwikkelingen in Nederland, maar ik volg het nieuws tegenwoordig slechts selectief.
Schaamteloos deze ontwikkelingen in een van de rijkste landen ter wereld. Schaamteloos ook al het gezeur en geklaag over huwelijken, die uitgesteld moeten worden, over het afstand bewaren, niet naar een cafe kunnen gaan, wel of niet een mondmasker dragen etc. etc. Vele vormen hulp staan de nederlanders ter beschikking; je kunt bij vele instanties terecht; al is het maar voor geestelijke ondersteuning.
Nog schaamtelozer is het geklets van de vele leeg- en warhoofden, die uitgebreid op TV hun onzin mogen verkopen (complotdenkers en anderen). Vrijheid van meningsuiting: een groot goed, dat warhoofden en geestelijk onvolwaardigen hun zegje kunnen doen.
Waar velen in Nederland moe worden van de vele discussies (en niet alleen over corona), is het in Indonesie rustig. De indonesiers zijn druk met hun dagelijkse leven, er moet geld op tafel komen. Er is geen financiele steun van de regering voor de indonesiers. Indonesiers moeten het allemaal zelf zien te redden. Velen hebben het moeilijk om rond te komen. Echter, geen geklaag en gezeur en warhoofdig gepraat zoals in Nederland.
De TV is voor de mensen in Indonesie de belangrijkste nieuws- en informatie-bron. De TV doet verslag van alles wat corona te maken heeft, geeft voorlichting, laat deskundigen discussieren, peilt meningen, laat burgers aan het woord komen etc, etc. Maar warhoofden en geestelijk onvolwaardigen komen niet aan bod bij de TV. Van polarisatie en een dreigende tweespalt in de indonesische samenleving is dan ook geen sprake.
De TV-omroepen in Indonesie kennen hun verantwoordelijkheid als belangrijkste nieuws- en informatie-bron voor het volk.
Discussies over politiek en over corona komen onder de mensen in Indonesie vrijwel niet voor; het land is te groot, en veel te divers, zowel bestuurlijk als wat betreft culturen. Men blijft bij de eigen regio en de eigen desa.
Afgelopen september was de situatie in mijn regio (en in heel Indonesie) dramatisch; elke dag vele doden in mijn desa. De mensen nemen het, geen geprotesteer of wijzen naar de bestuurlijke autoriteiten. Het is niet anders; de doden worden begraven en het leven gaat door; er moet gewerkt worden en er moet brood op de plank komen.
Kortom, een heel andere sfeer dan in Nederland. Na een moeizame start van de bestrijding van corona, gaat de indonesische regering er nu helemaal voor; dat is zeker ook het gevoel van veel indonesiers en zij volgen de regering.
Nu het aantal nieuwe dagelijkse corona-gevallen drastisch is afgenomen, dreigt voor velen een nieuwe ramp: het regenseizoen. Land- en aardverschuivingen, overstromingen, kapotte huizen en meer.
Na corona nu dit: overstromingen en aardverschuivingen
