Etiquette en omgangsvormen lijken in Nederland minder belangrijk geworden. De norm is tegenwoordig: “ik zeg, wat ik denk”, “ik wil mijzelf zijn”, “ik bepaal zelf wel, wat ik aantrek”. Hoe anderen dit ondervinden, is niet van belang.
In Indonesie is het tegendeel het geval. Javanen zijn een uiterst hoffelijk volk. Plezierig met elkaar omgaan is erg belangrijk en ook zorgen voor een goede sfeer is van belang. Daartoe zijn omgangsvormen van groot belang.
Etiquette en omgangsvormen in Indonesie hebben een zeer lange traditie. Veel omgangsvormen stammen uit de tijd van het hindoe-koninkrijk Majapahit (tot de 16e eeuw).
Het niet naleven van de goede omgangsvormen kan vervelende gevolgen hebben; verlies van vrienden / kennissen, scheve gezichten en meer. Uitermate pijnlijk is het “malu” maken van de ander; dit dient men steeds te vermijden.
Ik beschrijf de etiquette in mijn desa en mijn regio. Het zal grotendeels van toepassing zijn op Java, maar in andere delen van Indonesie (Sulawesi, Sumatera en Kalimantan bijvoorbeeld) zal het (deels) anders zijn. Deze gebieden hebben een andere geschiedenis dan Java, en er zijn daar vele (honderden) volkeren met hun eigen tradities; denk aan bijvoorbeeld de Buginezen op Sulawesi, de Dayak op Kalimantan en de Batak op Sumatera.
Oost Java Info 