Vandaag is “mijn” temperatuur-record gebroken. Het was rond het middaguur 35,6 C; zo heet heb ik het in mijn desa nog niet meegemaakt. Tweede helft van de middag forse tropische buien met onweer; dus de sawah’s hebben weer wat water. Dat had niet veel langer moeten duren, want op heel veel sawah’s stond bijna geen water meer.
Tijdens de tropische buien viel de stroom uit gedurende 5 uur. De stroom-generator, die ik vorige maand heb gekocht, voldoet uitstekend, hij maakt alleen veel lawaai. De stroom van de generator is stabiel en gelijkmatig. Alleen internet is er niet tijdens de stroom-storing, ook niet als de generator in gebruik is.
Volgens het indonesische KNMI (BMKG) zal de top van het regenseizoen nu in februari en maart vallen, erg ongebruikelijk.
De hitte van de afgelopen week heeft ervoor gezorgd, dat ik mij voor een groot deel van de dag vrijwillig “kamer-arrest” heb opgelegd; koel door de AC, en er is internet.
Het was vandaag een van de heetste dagen, die ik in de desa heb meegemaakt; de temperatuur piekte de 35 C. Daarbij was het vrijwel de gehele dag bijna onbewolkt.
Sinds 2 weken heeft het bijna niet geregend. Ik hoor bezorgde geluiden van de boeren; de rijst is net geplant, en nu blijft al langere tijd de regen uit. Rijst op droge sawah’s gaat kapot.
Ook uit de regio Yogyakarta komen berichten van grote hitte en geen regen.
Op west Java regent het overvloedig, met banjirs (overstromingen).
Uit verschillende pers-berichten maak ik op, dat de top van het regenseizoen nu in februari en maart wordt verwacht. Heel anders dan we gewend zijn, immers december en januari gelden als de top-maanden van het regenseizoen en zo heb ik dat ook ervaren in het verleden. Bijna elke dag forse tropische buien en veel onweer.
Zoals gezegd is het rond het middaguur erg heet (tot 34 C en meer). De ochtenden beginnen bewolkt, later wordt het helder, en in de loop van de middag is er toenemend donkere bewolking, waaruit echter bijna geen regen valt. In de avond koelt het slechts een klein beetje af.
Door de hitte van vandaag heb ik het grootste deel van de dag doorgebracht op mijn kamer; aangenaam koel door de AC, en ik heb internet bij de hand. Als ik mijn kamer even moet verlaten, loop ik tegen een muur van hitte op.
In mijn keukentje is het haast niet te harden van de hitte, het dak is van asbest. Toch moet er gekookt worden, maar ik maak er wat simpels van.
Vanavond moet ik de tuin besproeien.
Deze foto heb ik april vorig jaar gemaakt, vanachter mijn huis, toen de Semeru tekenen van leven ging vertonen.
De vulkaan de Semeru is de laatste dagen actief. De vulkaan spuwt as tot een hoogte van 600 meter. Het is nog niet spectaculair allemaal, maar er zijn al wel waarschuwingen uitgegaan van de overheid. Volgens het Centrum voor Vulkanologie en Geologische Rampenbestrijding, een agentschap van het Ministerie van Energie en Minerale Hulpbronnen, waren er 17 aardbevingsuitbarstingen met een amplitude van 10-23 mm gedurende 56-130 seconden.Om deze reden bevindt de Semeru zich momenteel op alarmfase 2. Bewoners worden gevraagd om alert te zijn. Bewoners mogen geen activiteiten uitvoeren binnen een straal van 1 – 4 km.
De laatste berichten op dit blog hadden niets te maken met mijn desa, maar zijn wel illustratief voor Java.
Nu een bericht over het weer in mijn desa, maar morgen weer verder met een bericht over een tweede “koninkrijk” dat door de politie is opgerold.
De laatste week is er bijna geen regen gevallen. U dient te bedenken, dat december en januari vanouds de topmaanden zijn van het regenseizoen. Op 13 december schreef ik, dat het regenseizoen aangebroken leek. Het heeft inderdaad ruim 2 weken geregend, niet de hele dag, soms heftig. Sedert een week is er hoegenaamd geen regen gevallen, en de weer-apps laten zien, dat de komende week ook geen regen te verwachten is.
Het is wel weer bijzonder heet in de middag, tegen de 34 C. Op de meeste sawah’s is de rijst nu geplant, maar hier en daar zijn ook sawah’s te zien, met door de droogte beschadigde jeruk-bomen.
Het weer is duidelijk heel anders dan we gewend zijn. Jaren geleden zat ik rond deze tijd ’s avonds op mijn terras, om te kijken naar de bliksem en te luisteren naar het onweer. Fel geflits van bliksem lichtte de avonden op. Nu kijk ik alleen maar tegen sterren en de maan aan.
Ik denk, dat dit allemaal niet goed is voor de landbouw in mijn regio. De vroegere regenperiodes konden we aan, daarna waren er zoals gebruikelijk een paar droge maanden, waarna rond oktober weer voorzichtig het regenseizoen weer begon. Een cyclus, die het land vruchtbaar hield, en geen droge sawah’s en bomen opleverde. Anders is het nu dus.
Voor de onderstaande gebeurtenissen is al dagenlang erg veel belangstelling van de landelijke pers en de TV. Op TV komen allerlei deskundigen aan het woord, die onder meer de achtergronden van dit fenomeen belichten.
– Op 10 januari 2020 heeft in Purworejo op midden Java het koninkrijk “Keraton Agung Sejagat” de landelijke aandacht getrokken vanwege video’s op de sociale media van een ceremonie. De “Keraton Agung Sejagat” was sedert de oprichting in 2018 onopgemerkt gebleven.
Een filmpje over de koning, dat viraal ging
Het koninkrijk “Keraton Agung Sejagat” is opgericht door ene Santoso Hadiningrat en zijn gemalin Fanni Aminadia in 2018, volgens de krant Jakarta Globe.
De nieuwe raja beweert, dat zijn koninkrijk een voortzetting is van het oude koninkrijk Majapahit, dat rond 1500 ophield te bestaan; ingevolge afspraken met portugezen indertijd zou de voortzetting gerechtvaardigd zijn. Verder zou zijn gezag de hele wereld bestrijken en wilde hij streven naar globale vrede.
Op de video is, zoals gezegd, een plechtigheid te zien in de Keraton, waar een paar honderd mensen bij aanwezig waren. Opmerkelijk vond ik, dat het gehele gezelschap (incl. de koning en zijn gade) gestoken waren in westerse uniformen, die elke gedachte aan het oude Majapahit koninkrijk doen vergeten.
De koning en de koningin op hun zetels in de keraton
– Op 14 januari 2020 zijn de raja en zijn gemalin door de politie aangehouden en vastgezet. Er bleek van alles mis met dit koninkrijk en het koninklijk paar. Er ontbraken allerlei formele papieren, de koning en zijn gemalin blijken niet met elkaar gehuwd te zijn, en het gebouw, waar de ceremonie plaats vond, de Keraton, had geen vergunning voor een dergelijke manifestatie. De raja had bepaalde artikelen in het strafrecht overtreden, valse berichten verspreid, hoax en het woord oplichting is zelfs gevallen.
NB: in het verleden zijn vaker koningen geinstalleerd in koninkrijken, waar al decennia lang geen koning meer was. Maar voordat een nieuwe koning kan worden geinstalleerd, moet een lange weg gegaan worden: onder meer moet worden aangetoond, dat hij een afstammeling van de laatste koning is, dat de “keluarga besar” (de groot-familie van het koningsgeslacht) het eens is met zijn aanstelling tot koning, en dat de Dewan Adat Lembaga (een adat-instelling) het er ook mee eens is. Ook worden de autoriteiten geinformeerd en geconsulteerd. Zo is het ook gegaan bij de nieuwe koning van het koninkrijk Turikale op Sulawesi, waarvan de troon al bijna 75 jaar onbezet was. Bij deze plechtige installatie in september 2019 (zie het bericht) waren meer dan 70 sultans en koningen uit heel Indonesie aanwezig.
Van dit alles is bij de nieuwe raja in Purworejo geen sprake. Ook historici zien niets in een voortzetting van het oude Majapahit koninkrijk. Er wordt zelfs gesproken over de raja als een “orang gila” (een gek).
Inmiddels is volgens de politie gebleken, dat, wanneer men “lid” wilde worden van deze Keraton Agung Sejagat, 3 miljoen rupiah per persoon betaald diende te worden. Voor een hogere functie diende meer betaald te worden, tot wel 30 miljoen rupiah. Er zouden ongeveer 400 “volgelingen” zijn.
– Op 16 jan. 2020 komen nieuwe problemen betreffende de koning naar voren: grote bankschulden.
Betrokkenen blijven vastzitten in afwachting van verder onderzoek en berechting.
De erewacht voor de koning en de koningin
De voorzitter van de Vereniging van Koningen en Sultans in Indonesie (Forum Silaturahmi Keraton Nusantara, FSKN), Sultan Sepuh van de Keraton Kasepuhan in Cirebon heeft de regering om opheldering gevraagd. Hij weet niets van het bestaan van een Keraton Agung Sejagat.
Sultan Sepuh van de Keraton Kasepuhan in Cirebon
Er komen wel vaker vreemde personen in Indonesie voor. Zo was er jaren geleden een dame, die beweerde God te zijn en die vele volgelingen had; en een zogenaamd spiritueel persoon kon, zittend op een ruime stoel, talloze briefjes van rp 100.000 uit het niets laten komen. Beide personen zijn gearresteerd en hebben gevangenisstraf gekregen.
De “raja” en de “ratu” (koning en koningin – in het blauw) worden getoond na hun arrestatie op een persconferentie van de politie, die uitleg geeft over het hoe en waarom van de arrestatie
Voor meer info:
– zoek bij Google en Y-tube op “keraton agung sejagat”.
– artikel in de Jakarta Post (engels)
Een paar jaar geleden werden 2 australische gevangenen vanuit de gevangenis in Denpasar / Bali overgevlogen naar Java om ze naar de gevangenis Nusa Kambangan te brengen voor hun executie; wegens drugssmokkel hadden ze de doodstraf gekregen.
In de pers gingen foto’s rond van de beide gevangenen in het vliegtuig, vergezeld door een aantal bewakers, die aan het (glim)lachen waren. Velen spraken schande van de lachende bewakers tijdens zo een dramatisch transport.
Deze verontwaarding is volstrekt onterecht en getuigt van volkomen onkunde omtrent het fenomeen glimlachen bij de oosterling, in dit geval indonesiers.
Zonder enige twijfel was dit transport ook voor de bewakers erg moeilijk en was het voor hen ook moeilijk een houding te vinden. In dit soort situaties gaat de indonesier glimlachen; en deze glimlach heeft niets te maken met plezier of anderszins pret, maar heeft alles te maken met, in dit geval, de uiterst moeilijke situatie, waarin zij zich bevonden.
Een (glim)lach van de westerse mens betekent vooral persoonlijke vreugde of pret. Een andere uitleg van de glimlach is er eigenlijk niet. De westerse mens lacht als hij zich goed voelt. De westerse mens gaat uit van zijn gevoelens en houdt daarbij in beginsel geen rekening met anderen.
Bij de oosterling, in dit geval de indonesier, ligt dit volkomen anders. Mensen uit oosterse landen zijn collectivistisch ingesteld, ze vinden vooral de omgeving en anderen erg belangrijk. Zorgen, dat iemand geen gezichtsverlies lijdt, is erg belangrijk voor de indonesier, evenals zorgen, dat de sfeer goed blijft.
Directheid is de indonesier vreemd, je zou iemand kunnen kwetsen bijvoorbeeld. Om op een vraag gewoon ja of nee te zeggen, is moeilijk voor hem, hij weet niet, hoe dat overkomt. Daarom glimlacht hij, verlegen als hij is met een direct antwoord en daarom antwoordt hij met “misschien” of “ik weet het niet”. Die glimlach heeft dus niets te maken met persoonlijke pret of plezier, maar geeft de ongemakkelijke situatie voor hem aan.
In allerlei situaties, waar de westerse mens een adequaat antwoord op voorraad heeft, gaat de oosterling glimlachen. Meer nog dan de thai, staan de indonesiers bekend om hun glimlach.
Het fundamentele verschil tussen de westerse en de oosterse cultuur wordt in de “glimlach” duidelijk.
De westerse mens is direct, gaat uit van zichzelf, zegt wat hij moet zeggen, waarbij rekening houden met een ander niet van geen belang is. Lachen is een persoonlijke emotie van het moment, anderen moeten het maar nemen.
De oosterse mens is sterk gericht op anderen: niemand kwetsen, zorgen, dat niemand gezichtsverlies lijdt, de sfeer steeds goed houden. Persoonlijke emoties zijn hieraan ondergeschikt. Glimlachen wordt gebruikt in tal van situaties, om onzekerheid te vermijden.
De indonesier geldt als de “glimlacher” bij uitstek, meer nog dan de Thai.
Kort samengevat: de westerse mens is ik-gericht, houdt geen rekening met zijn omgeving / anderen. Zijn ego is dominant.
De indonesier is gericht op anderen, wil een goede sfeer, vermijdt directheid. Zijn ego is ondergeschikt aan het geheel.
Voor de toerist in Indonesie zijn al die glimlachende mensen om hem heen een plezierige ervaring, hoewel soms wel eens lastig.
Voor wie echter, zoals ik, woont en leeft temidden van de javanen, is het een hele toer om de draai te vinden in het samenleven met de glimlachende javaan. Het duurt jaren, aleer je op een soepele wijze kunt meedraaien in al die vriendelijkheid en gevoel begint te krijgen voor het glimlachen..
De sawah’s vandaag bij Karangduren (plm 5 km van mijn desa)
De feestdagen zijn inmiddels weer achter de rug en het gewone leven herneemt weer zijn loop. Ook in Indonesie, want Kerst en de jaarwisseling betekenden een “liburan panjang” (een lange vakantie) voor veel indonesiers; de scholen waren ook gesloten. De liburan panjang zorgde voor veel drukte op de wegen, het spoor en in de lucht.
De afgelopen paar maanden stonden in het teken van de extreme hitte, de zeer langdurige droogte en de feestdagen Kerstmis en de jaarwisseling. De afgelopen 2 weken waren de overstromingen in Jakarta wereldnieuws; ik heb een paar dagen geleden video’s op dit blog geplaatst met beelden van het watergeweld.
De hitte van oktober/november was ook voor indonesische begrippen extreem; er zijn hitte-records gebroken op Java. Desa’s kampten met watertekort en de overheid moest vaak te hulp schieten met tankwagens met water.
Aan de droogte kwam pas in de loop van december een einde. Extreem lang. De droogte betekende ook, dat de boeren de sawah’s niet klaar konden maken voor het planten van de rijst. Droge sawah’s kunnen niet geploegd worden, er moet water in de sawah’s staan, aleer geploegd kan worden.
Pas nu (9 januari) is op het merendeel van de sawah’s de bibit (jonge rijstplantjes) geplant. Na 3 maanden is er weer oogst.
Kerstmis en de jaarwisseling zijn goed en rustig verlopen. In heel Indonesie had de politie 200.000 man ingezet voor de veiligheid van onder meer kerken in het land.
Het waren de rustigste Kerstdagen sinds heel veel jaren. Alleen op Sumatra en op west Java waren er incidenten, waardoor christenen het kerstfeest niet in een kerk konden vieren. Naar schatting zijn er plm 35.000 christelijke gebedshuizen en kerken in Indonesie.
Op veel plaatsen hebben moslims (vooral leden van de jongerenbeweging Banser) meegeholpen om een veilige kerkgang mogelijk te maken. Op de Molukken deden ook hindu’s hieraan mee; en omgekeerd helpen later de christenen mee om het Suikerfeest voor de moslims goed te laten verlopen. Ook op veel andere plaatsen waren moslims actief om de kerstviering voor de christenen goed te laen verlopen.
Een zeer bemoedigende trend in Indonesie. Van belang is, dat de top van het bestuur van Indonesie, vooral de president, telkens weer oproept tot verdraagzaamheid en tolerantie. Ondanks het vele geschrijf in nederland over toenemend fundamentalisme, wil het overgrote deel van de moslims geen “gedoe”; men wil gewoon vredig samenleven en aan tolerantie ontbreekt het de javaan geenszins. Dat is ook de afgelopen periode weer gebleken. Het “gedoe” wordt doorgaans door fanatieke moslimpredikers veroorzaakt, en de regering zit hiermee ook in zijn maag. Vaker dan vroeger (echter nog niet massaal, maar wie weet) klinkt de roep, om het geluid van de moskeeen (oproep tot gebed) te matigen.
De sawah’s vandaag bij Karangduren (plm 5 km van mijn desa); overal de groene bibit’s.
Wederom heftige beelden uit Jakarta; maar ook in Bogor en veel andere plaatsen is het helemaal mis. In Jakarta zijn tot nog toe meer dan 60 doden gevallen.
In mijn regio tot nog toe een normaal verloop van het regenseizoen. Er is elke dag regen; hier en daar ondergelopen wegen en overstroomde sawah’s, maar geen uitzonderlijke toestanden zoals op west Java.
In Indonesië zijn opnieuw lichamen geborgen van mensen die zijn omgekomen door de overstromingen en aardverschuivingen rond de hoofdstad Jakarta. Het dodental staat nu op 60, terwijl hulpverleners nog zoeken naar mensen in de modder.
De meeste slachtoffers zijn verdronken of geëlektrocuteerd. Drie ouderen zijn overleden doordat ze onderkoeld raakten.
De watersnood ontstond door hevige regenval rond de jaarwisseling. Het is de dodelijkste overstroming sinds 2007; toen kwamen in tien dagen tijd 80 mensen om het leven.
Er wordt de komende dagen meer regen in het gebied verwacht. Meteorologen houden er rekening mee dat de extreme regenval de komende weken aanhoudt. De Indonesische overheid is gisteren op sommige plaatsen begonnen met het kunstmatig opwekken van regen, om te voorkomen dat er in het overstromingsgebied meer neerslag valt.
Een kleine 400.000 mensen in de regio-Jakarta zijn hun huis uit gevlucht, naar veiligere hoger gelegen plaatsen. Op sommige plekken is het waterpeil gestegen tot 6 meter.
Vertegenwoordigers van verschillende regilies brachten een bezoek aan de katholieke kerk van St.Theresia, Menteng, Jakarta.
In heel Indonesie zijn de Kerstnacht en de Eerste Kerstdag rustig en vreedzaam verlopen. Alleen in de provincie Jambi op Sumatera hebben zich problemen voorgedaan; daar zijn van overheidswege een aantal kerken gesloten.
Meldingen van andere problemen hebben de pers niet bereikt. In zuid Sumatera daarentegen hebben christenen na jaren toestemming gekregen kerken te bouwen in voornamelijk door moslims bewoonde districten.
Gouverneurs van provincies, de opperbevelhebber van het leger, het hoofd van de politie in Indonesie en meer hoogwaardigheidsbekleders hebben kerken bezocht tijdens de kerstnacht.
De grote indonesische moslim-organisaties hebben een “Merry Christmas” uitgesproken; een paar jaar geleden was dit nog niet mogelijk.
Op lokaal niveau hebben overal in Indonesie moslims en christenen samen gewerkt om kerstmis te vieren en goed te laten verlopen.
Het lijkt er op, dat de tolerantie in Indonesie toeneemt. President Jokowi roept al jaren op tot meer tolerantie. De grote moslim-organisaties stellen zich ook vriendelijker op.
Al met al een zeer bemoedigende ontwikkeling in Indonesie, terwijl de onrust elders in de wereld toeneemt.
De opperbevelhebber van het leger en het hoofd van de Politie (beiden 4-sterren generaals) in een kerk in Jakarta
Ruim 200.000 man politie en leger worden ingezet om de veiligheid van kerken in Indonesie te waarborgen tijdens de Kerstdagen. Zoals gebruikelijk helpen ook zo’n 50.000 jongeren van de grote moslimorganiaties om de kerkgang goed te laten verlopen.
President Jokowi heeft opgeroepen tot verdraagzaamheid en tolerantie.
Vice-president Ma’ruf Amin heeft het idee van een kalifaat in Indonesie verworpen; een kalifaat is in strijd met de Pancasila en de traditie van Indonesie, aldus de vice-president.
Een onderzoek van de indonesische overheid heeft laten zien, dat de religeuze harmonie-index is gestegen. Zo waren er dit jaar 150 gevallen van intolerantie, tegen 160 in 2018. Toch blijft de religieuze harmonie de gemoederen bezig houden en worden er vragen gesteld omtrent dit onderzoek. Zie: Het bericht in de Jakarta Post
In mijn desa is van Kerstmis niets te merken, het is immers een 100% islamitische desa.
Het weer
Inmiddels is het volop regenseizoen. Er is elke dag regen, voornamelijk tweede helft van de middag en soms in de avond. De ochtenden zijn helder en soms is het licht bewolkt. Rond het middaguur neemt de bewolking toe.
Voorafgaand aan de regen stijgt de temperatuur tot plm 32-33 C, na de regen is het 26-28 C, dus erg koel.
Er is steeds meer aktiviteit op de sawah’s; er wordt geploegd, en de kleine rijstplantjes (“bibit”) worden bij elkaar gezet. Later worden deze bibit op de sawah’s uitgezet. Na 3 maanden is het oogsten.
Foto hieronder: rechts (groen) de bibit; deze worden gebundeld in bosjes (midden) en verspreid over de sawah. De bundels bibit worden uit elkaar gehaald en de losse bibits worden geplant. Het planten en oogsten van de rijst is de enige gelegenheid, waarbij vrouwen “zwaar” lichamelijk werk doen.
Veiligheidsmensen bewaken een kerk
