De filosofische basis van de Indonesische staat is de Pancasila. De Pancasila is voor een deel gemodelleerd naar de originele Pancasila, de ethische code van het boeddhisme.
De filosofie van de Pancasila omvat vijf principes die niet van elkaar los kunnen worden gezien.
Deze 5 principes zijn:
1) Ketuhanan Yang Maha Esa (= Geloof in de ene en enige God) bevestigt het geloof van de Indonesiers in een God.
2) Keadilan Sosial Bagi Seluruh Rakyat Indonesia (= Rechtvaardig en beschaafde menselijkheid) benadrukt een rechtvaardige en beschaafde mensheid. Dat de Indonesiers het niet zullen tolereren als ze fysiek of geestelijk worden onderdrukt door hun eigen mensen of door een ander land.
3) Kebangsaan/Persatuan Indonesia (= De bevolking van Indonesië) belichaamt het concept van de eenheidsstaat.
Gevoelens van superieuriteit op basis van etnische gronden, afstamming of huidskleur geen betekenis mogen hebben.
4) Kerakyatan Yang Dipimpin Oleh Hikmah Permusyawaratan-Perwakilan (= Democratie die voortkomt uit innerlijke wijsheid en consensus) benadrukt dat in de democratie van de Pancasila besluiten pas worden genomen nadat na uitvoerig overleg (musyawarah) een consensus (mufakat) is bereikt over het te nemen besluit.
5) Keadilan Sosial Bagi Seluruh Rakyat Indonesia (= Sociale rechtvaardigheid voor de gehele Indonesische bevolking) roept op tot sociale rechtvaardigheid voor het gehele volk van Indonesie. De welvaart van Indonesie moet gelijkmatig worden verspreid over de gehele bevolking.
– Bron: Wiki