Uitroepen onafhankelijkheid door Soekarno
Aanstaande vrijdag is het 17 augustus, de dag waarop de bevrijding van Indonesie van de eeuwenlange nederlandse (terreur)bezetting wordt gevierd: Hari Kemerdekaan.
Het hijsen van de vlag in de ochtend en het strijken ervan in de namiddag zijn de formele hoogtepunten van de viering in heel Indonesie. In Jakarta gebeurt dit in aanwezigheid van de President.
Tempo doeloe, oftewel de goede oude tijd in Indonesie, eindigde op 17 augustus 1945, toen Soekarno de onafhankelijkheid van Indonesie uitriep; Nederland legde zich niet neer bij het uitroepen van de onafhankelijkheid en begon een oorlog om de archipel weer onder nederlands gezag te plaatsen. December 1949 eindigde deze oorlog onder sterke internationale druk, en droeg nederland de souvereiniteit over.
Tempo doeloe, voor de nederlanders wel, maar de volkeren van Indonesie hebben in het geheel geen goede oude tijd gehad onder de nederlandse bezetting. Slavernij, economische uitbuiting, onderdrukking, (massa)moorden, oorlogsmisdaden en ontbinding van sultanaten en verbanning van vorsten tekenden de nederlandse bezetting door de eeuwen heen.
Economische uitbuiting van de archipel was het motto voor de nederlanders. Ten behoeve van deze uitbuiting was alles toegestaan, het belang van de lokale bevolkingen van de archipel bestond niet.
Nederlanders koesteren (vermeend) onrecht, dat hen is aangedaan; met uitvoerige documentatie, jaarlijkse herdenkingen, standbeelden en indien mogelijk met claims voor schadevergoeding. Nederlanders zijn altijd slachtoffers, en geen daders. Ook in Indonesie waren de nederlanders uitsluitend slachtoffer. De onvoorstelbare wandaden door Nederland in de loop der eeuwen begaan in Indonesie, zijn geen enkel item in Nederland; wie hierover begint, zeurt, het zijn immers de nederlanders, die slachtoffer waren.
– Zie ook: Hari Kemerdekaan, bevrijd van de kolonisator