Berichten getagd met: dorpsleven

Fotoreportage Kermis in mijn desa, video + foto (12 july 2019)

Vandaag is op het centrale veld (lapangan) in mijn desa de kermis van start gegaan. De kermis zal ruim een week duren. De attracties zijn voornamelijk op kinderen en jongelui gericht.
Er is een reuzenrad, treintje voor de kleintjes, groot bad met bootjes voor de kleintjes, en een paar andere attracties.
Verder zijn er warungen met onder meer kleding, speelgoed en huishoudelijke artikelen.
Tenslotte kleine (soms mobiele) warungen voor snacks, drinken, pinda’s, suikerspinnen, chips, sate en meer.
Alcoholische dranken zijn er niet. Evenmin is er politie of beveiliging, immers niet nodig, er heerst een ontspannen sfeer op de kermis, en baldadige jongeren komen niet voor.
De kermis doet een beetje denken aan de kermis van zo’n 50-60 jaar geleden in nederland; geen grootse enorme apparaten en toen nog gezellig.

Onder de video enkele foto’s.

—————————–.
Foto’s


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , | 2 reacties

Avond in de desa (16 okt. 2016)

avond, warung

Rechts de warung Bakso, links toko van de buurvrouw

Na een week met veel regen en onweer nu weer 2 droge, maar zeer hete dagen (34-36 C). Gisterenavond een heldere hemel met een mooie volle maan en een aangename 28 C.
Op de foto’s hieronder een beeld van de avond vlak bij mijn huis (30 meter). Daar is de warung bakso, het Cafe ertegenover en de toko van mijn buurvrouw. De verlichting is overal zeer beperkt. Hier en daar een lantaarnpaal, maar lang niet overal. Ook bij en in huis beperkte verlichting, vaak op het schemerige af. Bijna iedereen gebruikt spaarlampen. Het is zaak, om in de avond een zaklamp mee te nemen. Als de maan niet schijnt is het op veel plekken aardedonker.

Het Cafe, dat weer is opgebouwd (zie mijn bericht: link) is volop in bedrijf. Van ’s ochtends tot vaak na middernacht; er wordt geschaakt, gehandeld en gepraat. Zie voor het Cafe tweede foto hieronder. Voor mij veel nieuwe gezichten daar, want veel mannen komen uit andere desa’s om te handelen.

Cafe Nginem op 20m van mijn huis


 

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Bericht uit Nederland (19 mei 2015)

Weiland in Nederland

Ik was in Nederland van 3 mei tot 3 july 2015.

Inmiddels ben ik weer enige tijd in Nederland. Mijn verblijf staat in het teken van  koud weer (12-14 C), en donkere wolken, die langs de hemel jagen, aangedreven door een forse wind met regelmatig buien, afgewisseld met zonnige periodes.
In de desa zijn in de regentijd ook donkere wolken, maar zoals hier in Nederland niet. Met name de afwisseling tussen donkere wolken en zonnige periodes meermalen per dag komt in de desa eigenlijk niet voor.
En de snelheid van de wolken die langs de hemel jagen, kennen wij in de desa ook niet.
Het aanbod in de supermarkten is sinds mijn vertrek een paar jaar geleden, is fors uitgebreid. Een dergelijk aanbod in een supermarkt is er in mijn district Jember, niet. Zelfs niet in Surabaya, voor zover mij bekend. De prijzen vallen mij mee, slim boodschappen doen kan veel besparingen opleveren.
Het openbaar vervoer in Nederland is bepaald niet goedkoop en voor toeristen (zoals ik mij toch een beetje voel) is het kopen van tickets lastig. Ik heb begrepen, dat er ook in de Tweede Kamer stemmen zijn opgegaan om het voor toeristen makkelijker te maken (toeristen dag- of weekkaart voor al het openbaar vervoer bv.).
Vergeleken met Indonesie is het verkeer hier erg goed geregeld en zo te zien, houdt bijna iedereen zich aan de regels.
Toch went het zg chaotische verkeer in Indonesie na enige tijd. Hoewel het aantal verkeersongevallen hoog schijnt te zijn in Indonesie, zie ik heel weinig ongevallen, terwijl ik veel op de weg ben. De vele motorrijders zijn een gevaar op de weg, omdat deze weinig gedisciplineerd zijn; onder hen vallen veruit de meeste doden in het verkeer.
Over het algemeen ervaar ik de mensen hier (Groningen) als vriendelijk, mogelijk, dat in de Randstad meer stress is. Ik mis wel het sociale leven langs de kant van de weg in Nederland. Geen warungen, toko’s, kaki lima’s, bengkels, en plekjes om even koffie te drinken voor 15 euro-cent.

In de desa eet ik zeer bescheiden, en beperkte hoeveelheden. Hoe anders in Nederland, ik krijg van hapjes en eten bijna niet genoeg. Ik wijt dit maar aan het koude weer van de afgelopen tijd, maar de hoeveelheden (ook bij anderen, als ik dat zo zie) zijn enorm, vergeleken met het beetje rijst, wat groenten en een gebakken eitje in de desa.

Sawah’s op Java


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.