De Warung
Tussen alle nare berichten omtrent corona in Indonesie, een ander onderwerp.
Indonesie staat bekend om zijn uitgebreide keuken; een gezonde keuken: bescheiden hoeveelheid vlees en veel groenten. Op de pasar malams in de wat grotere steden is een zeer ruime keuze aan vele gerechten.
In mijn zeer traditionele desa is van die beroemde indonesische keuken weinig aan te treffen. Vrijwel iedereen heeft een bescheiden inkomen en dus wordt er thuis gekookt; rijst, meestal gekookte groenten, een gekookt of gebakken ei, en eventueel gefrituurde tempe of tahu. Vlees staat lang niet elke dag op het menu, wel meestal gefrituurde kleine visjes (spotgoedkoop).
In de paar warungen in mijn desa is overdag alleen Bakso en Mie Ayam te verkrijgen.
Vanaf het einde van de middag is er ook nasi goreng en 2 of 3 andere gerechten. Dus veel keuze is er niet. Na het avondgebed rond 18.00 uur gaan bij de pasar verschillende kleine warungen open, waar men terecht kan voor onder meer een hamburger, taco, “crispy” kip en gefrituurde worstjes. Maar dat zijn geen maaltijden, maar snacks.
Overdag kan ik voor afhaalmaaltijden terecht bij een visrestaurant 3 km verderop (alleen vis), of in Bangsalsari, 8 km verderop bij een restaurant (rumah makan, ruime keuze).
Sinds enkele weken is er niet ver van mijn huis een warung gekomen, die 24 uur per dag geopend is. Bij deze warung kan men kiezen uit zo’n 15 gerechten, zoals gefrituurde tahu, tempe en mais, gekookt of gebakken ei, 2 groentenschotels, kip, meestal een visje, kippenlevertjes. Wil men een “nasi campur”, dan stelt de Ibu van de warung het menu vast: zij neemt een beetje van dit en een beetje van dat.
Ik kom hier vaak een “bungkus” (verpakt, om thuis te eten) ophalen, en kies dan zelf, wat ik wil hebben. Het is altijd smakelijk, en elke dag kies ik wat anders. Een bungkus kost ongeveer 1 euro, afhankelijk van wat men wil.
Ik ben erg blij met deze warung, want elke dag Bakso of Mie Ayam gaat gauw vervelen.
Oost Java Info 