Sambal

De meesten in Nederland weten wel wat sambal is. Het is een fijn gewreven kruidenmengsel, bestaande uit uitjes, rode of groene pepertjes (“cabe”), tomaten en andere ingredienten, zoals jahe (gember), jinten en meer. Cabe wordt altijd gebruikt voor het maken van sambal. Sambal is bijna altijd erg heet (pedas). In Nederland is sambal te koop onder meer in potjes in supermarkten.
Hier maakt men de sambal altijd zelf.  De kruiden worden eerst in kleine stukjes gesneden, en daarna in een “cobek” fijn gewreven. Het mengsel wordt op de borden gelegd, zodat men het zelf kan aanmengen met een hap.
Op de lokale markten kan men diverse soorten verse sambals kopen, die in bakken uitgestald staan en in plastic zakjes verkocht worden.
Elke Ibu heeft haar eigen sambal, door toevoeging van verschillende kruiden kan zij de sambal een eigen smaak geven.Sambal is doorgaans erg heet (pedas). Je hoort dan ook regelmatig van maagklachten door het eten van veel sambal. Echter, een maaltijd zonder sambal is bijna ondenkbaar, immers smakeloos. Dus, hoewel men weet, dat het niet echt gezond is om het te heet te eten, gaat men er mee door.
Anderszijds schijnt sambal ook gezond te zijn, met name door de rode pepers, cabe. Rode peper is gezond, zo heb ik mij laten vertellen. Het zit vol vitamine C en capsicum, relatief meer dan in sinaasappel. Van capsicum worden ook medicijnen gemaakt tegen verkoudheid. Capsaïcine is de stof, die de scherpe smaak geeft aan de rode peper. De neus gaat ervan open; je kunt beter ademhalen.
In elke warung staan op de tafeltjes een fles sambal en ketjap. Want bij bv. bakso en mie ayam wordt geen sambal geserveerd, men kan naar believen de fles hanteren om het eten op smaak te brengen. Maar ook als wel sambal wordt geserveerd, staan er die flessen op tafel.
Ontbijt met brood en zo, zoals wij dat gewend zijn, bestaat hier niet. Ontbijt is rijst, sambal, wat groenten en eventueel wat tahu/tempe.
Ik ben erg blij, dat ik in de Indomaret (een kleine supermarkt) brood, boter, jam en koffie kan kopen.