
Overvolle stranden bij Kuta
Morgen is er in mijn desa het jaarlijkse Karnaval, een Fashion-Karnaval. De ongetwijfeld zeer lange stoet zal langs mijn huis trekken.
Een van de thema’s tijdens dit Karnaval is Bali. Veel balinese adat-kledij zal te zien zijn.
Ik doe er morgen verslag van.
Ook in mijn regio is Bali een begrip. Veel mensen uit mijn regio werken op Bali. Veel vis uit het vissersplaatsje gaat naar Bali. En hier en daar is er huisvlijt, worden er producten voor de balinese markt gemaakt.
Ik heb vaak de indruk, dat men hier in mijn regio opziet tegen Bali. Mij wordt vaak gevraagd, waar ik liever woon, op Bali of in de desa. Als ik eerlijk zeg, dat ik veel liever in de desa woon, begrijpt men dat niet helemaal of helemaal niet. Op Bali is immers alles en van alles te doen, in tegenstelllng tot mijn desa.
Maar op Bali komen steeds meer de negatieve gevolgen van het massa-toerisme naar voren. Erg veel file’s, vervuiling, veel mooie plekken die verdwijnen om er vila’s, hotels of restaurants te bouwen. Er wordt nu een tweede internationale Airport gepland in het noorden van Bali, bij Singaraja.
Vroeger stond Ubud bekend als kunstenaarsplaats; velen, die geinteresseerd waren in de cultuur van Bali, kwamen naar Ubud. Tegenwoordig ook massa-toerisme in Ubud en veel file’s. En van de cultuur is weinig meer over; ja, wel nog veel schilderijen die overal te koop zijn, maar die in fabrieken worden gemaakt. Echte kunst komt bijna niet meer voor.
De reli-industrie tiert welig op Bali. En trekt dus ook veel reli-liefhebbers aan. Reli-toko’s, reli-cursussen, reli-guru’s, het is er allemaal. Het gaat om geld; reli-cursussen bijvoorbeeld zijn erg duur. En er lopen heel wat merkwaardige (twijfelachtige) guru’s rond op Bali.
Het massa-toerisme ontziet zelfs de heilige tempels van Bali niet. De gouverneur van Bali heeft onlangs een pleidooi gehouden om toeristen te weren uit tempels, althans uit delen van de tempels. Te vaak zijn er incidenten, waar de heiligste plekken in die tempels gebruikt worden om bijvoorbeeld te zitten voor mooie foto’s, en waar mensen in volstrekt ongepaste kleding rondlopen.
Indertijd is een jong stel uit het Oostblok betrapt op het hebben van sex in de tempel. Het stel is gepakt, en heeft vele duizenden euro’s moeten betalen voor reinigingsceremonien voor die tempel. Naar mijn mening hadden dat vele tien-duizenden euro’s moeten zijn.
Kuta, Legian en Seminyak zijn hard op weg een soort Pattaya in Thailand te worden. Erg veel jonge toeristen uit vooral Australie op zoek naar drank, sex en party’s. Mensen, die sch#t hebben aan cultuur.
India en China zijn in opkomst. Steeds meer rechtstreekse vlieg-verbindingen komen er van Bali met steden in China en India.
Met name uit China stijgt het aantal toeristen enorm. En het is bekend, dat de toeristen uit China en India niet bepaald de plezierigste toeristen zijn.
Toerisme is een cultuur-vernietiger. Wilt U een mooie cultuur weg hebben of vernietigen, dan is toerisme de aangewezen methode.
In mijn regio komt geen enkele toerist. Geen enkele negatieve invloed is er van toerisme. Het is nog geheel authentiek. Daarom woon ik met zoveel genoegen in de desa, waar inderdaad weinig te doen is. Maar de vele groeten overdag (“salaam alaikum”) van die en gene, zijn echt. Als je op Bali te close wordt met balinesen, (vooral als je er wat langer verblijft) ben je al gauw “part of the family”. En dat betekent, dat vroeg of laat de rekeningen komen: bijvoorbeeld oma moet naar het ziekenhuis, er is geen geld, maar jij bent nu “part of the family” met geld, dus…
In de desa is mij nog nooit om geld gevraagd.
Volgende maand ga ik anderhalve week naar Bali. Ik ben benieuwd, wat ik er aan zal treffen. Zeker is wel, dat ik bij aankomst in Denpasar al heimwee heb naar de desa.
De tempel Tanah Lot als toeristische trekpleister
