Een “corona controle post” in mijn desa
Het leven in de desa gaat, ondanks de dreiging van corona, zijn gang. Er worden steeds meer mondmaskers gedragen, en bij de toegangswegen tot mijn desa (en ook andere desa’s) staan posten, waar de temperatuur van voorbijgangers (brommers en auto’s) wordt gecheckt en mondmaskers worden uitgedeeld. Op veel plaatsen staan grote borden waarop voor corona wordt gewaarschuwd en wordt herinnerd aan de maatregelen, die de burgers kunnen nemen.
Bij veel winkels en kantoren is er gelegenheid om de handen te wassen.
Een lock-down van mijn desa is, ik meldde het al eerder, is volstrekt onhaalbaar. Het is oogsttijd, en straks moet er onder meer weer rijst geplant worden; de gewassen op de sawah’s kan men niet laten verrotten. Daarbij betekent de oogst weer inkomen voor de komende 2/3 maanden.
Ook het sluiten van de pasar is niet denkbaar; op de pasar haalt iedereen groenten en vlees voor de dagelijkse maaltijd; een alternatief voor de pasar is er niet.
Het leven in de desa gaat dus gewoon door, hoewel het aanmerkelijk rustiger is dan gewoonlijk.
Ik zelf heb een redelijke mate van bewegingsvrijheid; toeren met de brommer gaat goed en als ik naar een Indomaret of Alfamaret supermarkt ga, ga ik pas naar binnen als er weinig mensen zijn.
Maar een aantal kennissen in Jember-stad bezoeken, zit er nu nog niet in.
Verder kan ik in mijn buurt rustig wandelen.