Links de schoondochter, rechts een buurman
In mijn bericht van 19 november vertelde ik, dat Ibu Wasih een hersenbloeding had gehad, en opgenomen was in een Puskesmas.
2 Dagen geleden is zij weer thuis gekomen. En vandaag zag ik haar voor het huis in een rolstoel zitten. Zij is rechts verlamd; hoe zich dat gaat ontwikkelen, is afwachten.
Ibu Wasih heeft geen gebrek aan aanloop, er zijn steeds mensen bij haar. De primaire zorg wordt gedaan door de vrouw van haar zoon; zij zorgt voor bewassing en verschoning.
Zij wordt elke dag gemasseerd door een “tukang pijat”. Zij is daar in goede handen, want Indonesie heeft een lange traditie wat betreft massages.
Mentaal is de Ibu nog wat down, maar ze kan wel spreken. Elke dag bezoek ik haar, zij woont pal achter mijn huis.
Een opname in een revalidatie-inrichting is absoluut niet aan de orde. Verzorging gebeurt gewoon thuis door familieleden. Ondanks alles, toch ideaal, dat ze weer gewoon thuis is.
Wens ze maar beterschap van mij 🤪
LikeLike