
Jember Klinik
Omdat ik mij al een paar dagen niet echt lekker voelde, wilde ik een aantal onderzoeken laten doen in het ziekenhuis in Jember.
Er zijn veel ziekenhuizen in Jember, de een is beter dan de andere. De meeste ziekennhuizen zijn prive-ziekenhuizen (dwz. niet van de overheid). Het beste ziekenhuis is Jember Klinik, met een bijna nederlandse standaard; schoon en deskundig personeel. Het is wel het duurste ziekenhuis in Jember. Voor mensen, die Bali kennen: in Denpasar staat onder meer het alom geroemde “Prima Medika Hospital”. Jember-Klinik is m.i. vergeleken met dat ziekenhuis, de meerdere.
Ik ben nu dus weer naar Jember Klinik gegaan, omdat ik daar een paar keer eerder ben behandeld.
Maar het vooruitzicht om 2-3 dagen op en neer van mijn desa naar het ziekenhuis te rijden en weer terug, trok mij nu niet echt aan. Dus ik besloot mij op te laten nemen.
Zo’n ziekenhuisopname kun je zelf regelen. Je gaat naar de EHBO-afdeling en vertelt je klachten en wat je wilt. Tevens zeg je, dat je gedurende de onderzoeken en de uitslag in het ziekenhuis wilt verblijven.
Bij de “Inschrijving” worden je gegevens genoteeerd en je krijgt een kaart, waarop alle soorten kamers met hun prijzen vermeld staan.
Er was keuze uit 7 soorten kamers, van “economy” (meerderen op zaal zonder AC) tot luxe VIP (voor 1 persoon, AC, koelkast en meer).
Een verwijsbriefje voor een opname bestaat hier niet. Ook is er geen Verzekeringsmaatschappij, die allerlei voorwaarden en eisen stelt. Ik betaal die kamer en daarmee uit. Opname gaat alleen niet door, als er geen plaats meer is, maar dat gebeurt zelden.
Een aantal zaken die opvallen:
– De enorme rust in het ziekenhuis. Geen gehaast personeel, iedereen loopt rustig dooor de gangen. Iedereen is vriendelijk. Stress is nergens te bekennen.
– Er is ruim voldoende personeel, met name verplegend personeel. En dat doet uiterst relaxed zijn werk. Tijd voor een praatje is er altijd.
– Bij elke patient is familie aanwezig. Ze slapen op de kamer van de patient, of in de gangen, of op beschikbare banken.
– Verzekeringsmaatschappijen spelen geen rol, de arts doet, wat hij nodig vindt. Behandelcode’s en dat soort zaken zijn dus onbekend hier.
– Bij de administratie zijn de prijzen van alles (doktersbezoek, operaties, medicijnen, foto’s, scans en meer) bekend. Als de dokter een behandeling voorstelt, kun je daar nagaan, hoeveel het gaat kosten. Dus geen onverwachte rekening achteraf.
Bij elke patient is dus familie. Verzorging, bewassing, eten en meer is een zaak voor de familie. Verplegend personeel doet alleen het verplegen van de patient op voorschrift van de dokter.
Als de dokter op “visite” komt, wordt het gesprek met de familie gevoerd, pas in tweede instantie eventueel met de patient.
De familie speelt dus een belangrijke rol en is niet weg te denken.
Toeristen, die alleen reizen, of blanken, die hier geen familie hebben, hebben een probleem als ze alleen in het ziekenhuis worden opgenomen. Wie wast ze, wie zorgt voor het eten, wie zorgt voor schone kleding en meer ? Er zal wel een oplossing komen, maar ideaal is het zeker niet.
Als de uitslag van de onderzoeken eenmaal bekend is en eventueel een behandelplan, kun je naar huis, na betaald te hebben. Betaling geschiedt “cash” of met een credit-card bij de “Cashier”. Je krijgt een uitgebreide nota mee, en een “medical report”. Tevens krijg je mee alle rontgen-foto’s, en CT-scans en eventueel andere zaken. Ook de bonnen van alle gebruikte medicijnen, gebruikt verband etc. Ik heb dat betaald, dus ze zijn mijn eigendom.
Over Indonesische ziekenverzekeringen en de zorg voor de allerarmsten een volgende keer.