Berichten getagd met: ouders

Oude moeder verzorgen (24 july 2020)

Op Tiktok kwam ik dit korte filmpje tegen. Het laat zien, hoe een zoon zijn oude moeder verzorgt. Moeder heeft een tijdje buiten gezeten, en wil nu weer naar binnen; mentaal is ze iets aan het aftakelen. Haar zoon wast haar handen en hoofd en draagt haar weer naar huis. Straks zal ze eten krijgen; als ze zelf niet kan eten, dan wordt ze gevoerd.
Zo gaat men hier met oude ouders om. Niks geen gespecialiseerd personeel, geen 1-minuut-bezoekje van een wijkverpleegster of een andere (zwaar opgeleide) medewerker van een instelling. Kinderen en kleinkinderen zorgen voor de ouders; het is een volstrekt normale gang van zaken, ik zie dit soort tafereeltjes regelmatig in mijn desa.
Het afschuiven van oude ouders naar een instelling komt bij niemand op en komt ook helemaal niet voor.
(de tekst onder het filmpje wilde ik weg hebben, maar dat kan kennelijk niet).

@maman_ar

yg masih punya ibu semoga diberikan kesehatan dan yang ibunya sudah meninggal semoga di tempatkan di surganya Allah. aaaamiiiinnn. Alfatihah.

♬ Iktiraf – Imam Muda Nazrul Dan Imam Muda Fakhrul


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het gezin, ouders en kinderen | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Over gezin, ouders, moeder en oude mensen: een kijkje in de Islam (9 jan. 2019)

Een van de 99 namen van Allah: Ar-Rahmaan, de meest Barmhartige

Mijn regio is geheel islamitisch. Zonder iets te weten omtrent de Islam, valt de Adat in mijn regio niet te begrijpen. Adat en Islam zijn met elkaar verbonden. De Islam bepaalt, hoe onder meer wordt aangekeken tegen de man-vrouw verhouding, de plaats van ouders, de plaats van de moeder en de plaats van kinderen. Het traditionele gezin in nederland is grotendeels verdwenen, nieuwe samenlevingsvormen zijn ontstaan, de positie van de vrouw is een heel andere dan vroeger en ook het huweljk is niet alleen meer een zaak van een man en een vrouw.
Hier zijn er geen ontwikkelingen, die leiden tot een andere benadering van bv het huwelijk. Het huwelijk is er voor een man en een vrouw; binnen het huwelijk is de man verantwoordelijk voor de inkomsten (geld) en de vrouw is verantwoordelijk voor de  opvoeding van de kinderen en het huishouden. Wel is de positie van de vrouw enigszins aan het veranderen, echter niet op een feministische wijze zoals in nederland. Op dit moment wordt gewerkt aan het afschaffen van het kind-huwelijk, werken steeds meer vrouwen (vooral jonge vrouwen), en is huiselijk geweld aan de orde.

De Islam is een religie, die speciale aandacht schenkt aan de familie en in het bijzonder het gezin. Het is de Islam, die aanmoedigt tot het liefhebben en respecteren van de gezinsleden en vooral de ouders. Zij vormen namelijk de basis van het gezin en zijn de opvoeders van de kinderen. De ouders zijn de personen, die de gemeenschap maken en onderwijzen. Het eren en respecteren van de ouders is één van de beste daden en tevens één van de meest geliefde bij Allah. Van de ouders komt de moeder het meeste respect toe. De moeder is degene, die de kinderen verzorgt en opvoedt: “via de moeder komt men in het paradijs”.
Ouders doen er alles aan, om hun kinderen een zo goed en prettig mogelijke jeugd te geven. Later, als de ouders oud zijn, nemen de kinderen de zorg voor de ouders over. Bejaardentehuizen en verzorgingstehuizen zijn onbekend, je stopt je ouders niet weg in een instelling. Het respecteren van de ouders betekent bijvoorbeeld, dat kinderen hun problemen niet voorleggen aan de ouders; die leg je voor aan bv. vrienden.
(Tekst loopt door onder de foto)


Bepalend voor de houding van kinderen jegens de ouders is Soerah 17: wees teder voor hen in erbarming. En zeg: “Mijn Heer, ontferm u over hen daar zij mij opvoedden toen ik jong was”.
Bij mij in de buurt wonen veel oude mensen bij een van hun kinderen. Deze ouderen zijn vrijgesteld van welke arbeid dan ook; de meesten maken zich elke dag verdienstelijk met het vegen van het erf, met het mede-zorgen voor hun kleinkind en met wat kleine werkzaamheden al naar gelang hun mogelijkheden. Een rustige oude dag dus, eenzaamheid of alleen-zijn komt bij de ouden niet voor.

Een jongeman bij mij in de buurt (dertiger, gehuwd, 1 kind) vertelde mij laatst: mijn vader woont al een paar jaar bij mij in huis. Mijn ouders hebben mij opgevoed en verzorgd, tot en met mijn huwelijk. Mijn moeder heeft mij 9 maanden gedragen; daarna heeft zij mij vele jaren verzorgd en opgevoed. Zij is inmiddels overleden. Mijn vader is nu oud, het is nu mijn tijd om terug te betalen. Mijn vader heeft een eigen kamer; als ik geld heb, geef ik hem geld. Zo gaan wij hier met onze ouders om; zijn ze oud, dan nemen we ze in huis. Ik heb nu de verantwoordelijkheid voor mijn vader; hij was er vroeger voor mij, en nu ben ik er voor hem.
Er is een diep besef, dat kinderen later hun ouders “terug betalen”. Als ik begin over een bejaardentehuis, dan is de reactie van iedereen er een van grote verontwaardiging. Hoe anders is de situatie voor veel ouderen in nederland.

——————————————

– In de biografie van de Profeet lezen wij, hoe Hij ons leert welke belangrijke positie de moeder inneemt: Eens kwam er een man naar de Profeet (vrede zij met hem) en vroeg: “O Boodschapper van Allah! Wie komt het meeste respect toe?” Hij (vrede zij met hem) antwoordde: “Je moeder!” De man vroeg: “En daarna?” Hij antwoordde: “Je moeder!” De man vroeg: “En daarna?” Hij antwoordde: “Je moeder!” De man vroeg: “En daarna?” Hij antwoordde: “Je vader!”
– Wat betreft oude mensen: Eerbied hebben voor een moslim met grijze haren behoort tot de verheerlijking van Allah.
Wat betreft levenshouding: “Zal ik jullie vertellen, wie de bewoners van het paradijs zijn? Het zijn de zwakke en de geminachte mensen. Als zij bij Allah zouden zweren, dan zullen zij door Allah verhoord worden. En zal ik jullie vertellen, wie de bewoners van de hel zijn? Het is ieder wiens hart brutaal en arrogant is.”


 

Categorieën: Het gezin, ouders en kinderen, Islam / Religie | Tags: , , , , | 1 reactie

De Koran en “ouders” (25 mei 2018)

De Ramadan is een periode van onder meer bezinning. Ik zal in deze vastentijd een aantal onderwerpen belichten en aangeven, wat de Koran ervan zegt. Ik zal het deze keer hebben over “ouders”, later zal ik het hebben over “moeders” en hun hoge positie in de Islam; ook wil ik het hebben over omgang met anderen, zoals vrienden, wezen en weduwen en niet-moslims.

De Koran en Ouders

NB: Een soerah is een hoofdstuk in de Koran. Een soerah bestaat uit meerdere verzen.

– Soerah 17, 17:23 Al-Isra (De Nachtreis): Uw Heer heeft u bevolen, zeggende: “Aanbidt niemand anders dan Mij en betoont vriendelijkheid jegens de ouders. Indien één hunner bij u een hoge leeftijd bereikt of beiden doen dit, zeg dan nimmer tot hen “Foei” noch stoot hen af, doch spreek tot hen een welgevallig woord”.

– Soerah 17, 17:24 Al-Isra (De Nachtreis): En wees teder voor hen (de ouders) in erbarming. En zeg: “Mijn Heer, ontferm u over hen, daar zij mij opvoedden toen ik jong was.”

– Soerah 46, Al-Ahqaf (De Zandheuvels): En Wij hebben de mens vriendelijkheid jegens zijn ouders geboden. Zijn moeder draagt hem met ongemak en baart hem met smart. En zijn dragen en spenen nemen dertig maanden in beslag totdat, wanneer hij zijn volle kracht bereikt heeft en veertig jaren wordt, hij zegt: “Mijn Heer, stel mij in staat, dat ik dankbaar moge zijn voor de gunsten, die Gij mij en mijn ouders hebt bewezen en dat ik het goede moge doen, dat U behaagt. En laat mijn nakomelingen rechtvaardig zijn. Ik wend mij tot U: en waarlijk, ik behoor tot de Moslims.

De Islam is een religie, die speciale aandacht schenkt aan de familie en in het bijzonder het gezin. Het is de Islam, die aanmoedigt tot het liefhebben en respecteren van de gezinsleden en vooral de ouders. Zij vormen namelijk de basis van het gezin en zijn de opvoeders van de kinderen. De ouders zijn de personen, die de gemeenschap maken en onderwijzen. Het eren en respecteren van de ouders is één van de beste daden en tevens één van de meest geliefde bij Allah.
De Profeet heeft ons geleerd, dat de beste daad na het geloven in Allah en de Boodschapper het eren van de ouders is.

Ibn Abbaas heeft gezegd: “De Profeet werd gevraagd, welke daden de beste waren. Hij antwoordde: Het geloven in Allah en Zijn Boodschapper en daarna het eren van de ouders.”

De reden waarom het van groot belang is dat de ouders goed worden behandeld, is omdat zij een zware last en verantwoordelijkheid dragen voor de kinderen, en in het bijzonder de moeder. De lasten die zij met zich meedraagt zijn groot en zwaar. Daarom is de moslim dankbaarheid, vriendelijkheid, zorgzaamheid en een goed gezelschap verschuldigd aan zijn moeder. Zij heeft wat dit betreft voorrang op de vader. Zij is degene die haar kind heeft gedragen met de pijn en moeite die daarbij komen kijken, en vervolgens brengt zij het kind ter wereld en zoogt ze hem. Al deze zaken vinden wij terug in de Koran.

Eens kwam er een man naar de Profeet en vroeg: “O Boodschapper van Allah! Wie heeft het meeste recht op mijn goede gezelschap?” Hij antwoordde: “Je moeder!” De man vroeg: “En daarna?” Hij antwoordde: “Je moeder!” De man vroeg: “En daarna?” Hij antwoordde: “Je moeder!” De man vroeg: “En daarna?” Hij antwoordde: “Je vader!”
De moeder heeft driemaal zoveel recht op de eerbied van haar kind, dan de vader.

Zorgen door en voor de ouders in de praktijk

In mijn regio is het zorgen voor de ouders, als zij niet meer zelfstandig kunnen wonen, de normaalste zaak van de wereld. Een van de kinderen neemt de ouders in huis. Niemand, maar dan ook niemand, die eraan denkt, de ouders naar een instelling te sturen.
De ouden hebben geen verplichtingen, zijn vrijgesteld van alles. En al naar gelang ze kunnen, blijven ze actief in en rond huis. De gedachte, dat het verzorgen van de oude ouders een last zou zijn, is volstrekt onbekend. Zoals hierboven reeds vermeld, is het eren en respecteren van de ouders één van de beste daden en tevens één van de meest geliefde bij Allah.
Ouders zullen al het mogelijke doen, om hun kinderen een zo goed en prettig mogelijke opvoeding en jeugd te geven. Ik zie dat in mijn regio. Een schoolopleiding, een mobieltje, een brommer als voorbeeld; als het financieel ook maar even kan, geven zij dat de kinderen. Zoals de ouders nu voor hun kinderen zorgen, zo zullen later de kinderen voor hun ouders zorgen.


 

 

Categorieën: Het gezin, ouders en kinderen, Islam / Religie | Tags: , , , , , | 1 reactie

Opvoeding: gespreksonderwerp ? (25 augustus 2017)

Opvoeding van kinderen houdt ouders in Nederland ten zeerste bezig. Het is een gespreksonderwerp in familiekring, bij moeders onder elkaar.
Over opvoeding van kinderen kan ook worden geproken in allerlei welzijns-groepen gericht op kinderen.
Voor problemen bij de opvoeding van kinderen staan vele -ogen, -gogen en specialisten klaar om hierover te praten en een juiste weg te helpen kiezen. Het aantal welzijns-instellingen, dat zich bezig houdt met de vele soorten problemen tijdens de opvoeding is welhaast legio. Je moet alleen maar hopen, dat er geen wachtlijsten zijn en dat het betaalbaar is. Er gaat enorm veel geld op aan de problemen van kinderen. Heel veel mensen verdienen er een goede boterham aan.

In mijn regio is de opvoeding van kinderen geen enkel gespreksonderwerp. In mijn buurtje zijn nogal wat ouders met (heel) jonge kinderen. Nooit een woord over de opvoeding.
De opvoeding van kinderen gebeurt hier volgens een eeuwenoud “recept”, dat door iedereen nagevolgd wordt.
De lastige leeftijd bij kinderen is van plm 5 jaar tot plm 8 jaar. Dan zie je vaak kinderen, die niet willen luisteren naar de ouders en/of een grote mond hebben. Maar dit is geen enkele reden tot gesprek of tot straf. Kinderen straffen gebeurt hier niet. Men weet kennelijk, dat dit een lastige leeftijd is (het eeuwenoude recept), die vanzelf weer verdwijnt.
Ik zie het om mij heen gebeuren; rond de leeftijd van 8-9 jaar worden de kinderen weer gezeglijk en worden het kleine volwassenen. De puber-leeftijd is hier geen problematische leeftijd. Ik verbaas mij er steeds weer over, hoe plezierig de pubers hier zijn; pubers in de leeftijd 13 – 17 jaar.

Het wezenlijke verschil tussen de opvoeding in Nederland en de opvoeding in mijn regio is, dat van kinderen in Nederland veel verwacht wordt; zij hebben volle agenda’s en moeten voldoen aan allerlei normen en verwachtingen. Voldoen zij daar niet aan, dan is er een probleem en komt de hulpverlening zo nodig op gang. Het kind moet en zal voldoen aan de verwachtingen en de eisen. Daarbij wordt een kind zoveel mogelijk van “ellende” afgehouden. Maakt een kind iets naars mee, dan is de weg naar de hulpverlening snel gevonden.
Hier niets van dit alles. Kinderen hier worden niet gestraft, hooguit lichtelijk gecorrigeerd. Er zijn geen verwachtingen, waaraan zij moeten voldoen. Wil het een keer niet naar school, geen probleem. De jongste kinderen maken de “ellende” van het leven al vroeg mee. Sterft een familielid thuis, dan zijn ook de jongste kinderen daarbij aanwezig. Bij verkeersongevallen met slachtoffers staan de kinderen vooraan toe te kijken.
Wat de kinderen hier van jongsaf wel wordt geleerd, zijn de juiste omgangsvormen zoals: repect voor ouderen, de juiste (=rechter) hand gebruiken, mensen op de juiste wijze begroeten.
Vooral respect voor de moeder staat hoog in het vaandel. Sterk leeft het besef, dat moeder het kind 9 maanden gedragen heeft, en vele, vele jaren het kind heeft opgevoed en verzorgd.

Het wassen van de voeten is een hoog eerbetoon aan moeder


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het gezin, ouders en kinderen | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Kinderen

Kinderen aan het spelen naast mijn huis

Inmiddels zijn ook hier de feestdagen achter de rug, en herneemt het dagelijkse leven weer zijn loop.
Tijdens de feestdagen waren veel kinderen, die elders wonen en werken (bv. Bali, Surabaya) thuisgekomen in de ouderlijke woning. De meeste van die kinderen zijn al getrouwd en hebben kinderen, die dus ook zijn meegekomen.
Ik blijf me nog steeds verbazen over hoe kleine kinderen hier worden opgevoed. Kinderen tot ongeveer 2 jaar zijn nooit (ook niet eventjes) alleen. Steeds zijn ze in de selendang van de moeder (of een ander: buurvrouw, oma). Kinderen ’s nachts alleen laten slapen is er niet bij; daar wordt helemaal niet aan gedacht. Men vindt het bijna kindermishandeling, als een kind alleen in een donkere kamer moet slapen.
Eind van de middag gaan de vaders met hun kleine kinderen een ommetje maken op de brommer, even de straat op en neer rijden.
De timmerman, die even langs komt, de buurman, en wie dan ook, die even langskomt, wil het kind even op de arm hebben.
Huilen is er zelden bij; maakt het kind aanstalten om te gaan huilen, dan wordt gauw een koekje gehaald, of wordt het kind afgeleid. Een kind iets verbieden is er niet bij; het wordt afgeleid.
Kinderen worden niet gedwongen tot wat dan ook. Wel wordt bv. het gaan zitten of lopen gestimuleerd.
Al met al worden kinderen hier in elk geval  de eerste 2 jaar van hun leven volgepompt met affectie; niet alleen van de ouders, maar eigenlijk door iedereen. Kinderen zijn buitengewoon welkom; over kinderen krijgen wordt niet nagedacht. De ouders proberen het kind een zo gelukkig mogelijke jeugd te geven (tot aan het huwelijk); als de ouders oud zijn, zorgen de kinderen op hun beurt voor de ouders. De participatie-samenleving bij uitstek !
Een enorm verschil met Nederland, waar de Jeugdzorg een miljarden euro’s verslindende zaak is; met talloze opvoedkundigen, specialisten, meldpunten, agogen, stuurgroepen, opvangcentra, begeleidingsinstanties en ga zo maar door, met voor de medewerkers natuurlijk navenante salarissen.
Niets van dit alles hier. Kinderen groeien rustig op, beschermd door de ouderen en zonder enige dwang. Ook op de eerste schoolgang later rust geen dwang. Wil het kind een dag (of 2 dagen) niet, geen probleem, dan blijft het gewoon thuis.
Ik heb al meermalen de loftrompet gestoken over de jeugd (tot zo’n 20 jaar) hier. Buitengewoon vriendelijk, behulpzaam, beleefd, vooral naar oude mensen. Ook hier in de desa zijn hangjongeren; die houden zich ’s avonds op in lege bushokjes, bepaalde warungen en zo. Ze kletsen wat met elkaar, zijn druk met hun mobieltjes, roken wat. Ik ga er graag soms eventjes bijzitten. Vervelend gedrag ? Nooit. Vernielingen, baldadigheid ? Nooit. Te mooi om waar te zijn ? Absoluut niet.


 

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het gezin, ouders en kinderen | Tags: , , , , , , | Een reactie plaatsen

Kinderen opvoeden

Het wassen van de voeten van moeder is een van de hoogste betuigingen van respect

Kinderen hebben in Nederland (en ander europese landen) veel verplichtingen gedurende de dag. De belangrijkste verplichtingen zijn wel de volgende: op tijd opstaan, op tijd naar school, huiswerk maken, op tijd naar bed, kamer opruimen, op tijd zijn voor het eten. Heel veel kinderen hebben daarnaast nog vele andere verplichtingen, zoals lidmaatschappen van clubs, sporten en meer.
Naast de vele  verplichtingen is er veel te doen omtrent straffen van kinderen (een dag thuis blijven bv.) als ze ondeugend zijn geweest.
Kinderen hier op Java hebben geen verplichtingen, er wordt op hen geen dwang uitgeoefend iets te doen. Kinderen gaan slapen als ze moe zijn, eten als ze trek hebben. Vaak zie ik moeders met een bord eten achter de kinderen aanlopen, om ze tijdens het spelen een hap eten te geven.
De ouders van mijn buurjongetje gaan pas slapen, als hij (3 jaar) moe is van het spelen.
Het belangrijkste, wat de kinderen hier geleerd wordt, is respect te hebben vooor ouderen. Daarnaast wordt er lichte druk uitgeoefend om ze naar school te krijgen. Straffen is hier niet aan de orde. Kinderen dwingen iets te doen of te laten is er hier niet bij.
De kinderen moeten een zo aangenaam mogelijke jeugd krijgen, vindt men hier.
Een lastige puberleeftijd is hier niet, en ik hoor ook niemand erover. De lastige leeftijd hier is van 5 – 8 jaar.
Veel ouders in Nederland hebben hoge verwachtingen van hun kinderen, hetzij op sportief gebied, scholing of anders. Er ligt een druk daar op kinderen om te presteren. Hier geen druk op kinderen, een aangename jeugd moeten ze hebben.
Over het opvoeden hier heb ik al meerdere malen met mensen uit Europa gesproken. Zij zien die vrijheid van de kinderen hier met zeer gemengde gevoelens aan. Vaak ook de opmerking / verzuchting: “zo komt er van die kinderen later weinig terecht”.
Ook ik heb aanvankelijk met gemengde gevoelens gekeken naar deze manier van opvoeden. Maar het resultaat van deze opvoeding heeft mij overtuigd van het gelijk van de mensen hier wat betreft opvoeden.
Ik heb nergens een prettigere jeugd meegemaakt dan hier in Indonesie. De jeugd is uiterst behulpzaam voor ouderen en de ouders, ze heeft ook werkelijk respect voor ouderen, ik maak het dagelijks mee. Ik ben op elk moment van de dag veilig.
Vanaf 10 jaar zijn de kinderen al bijna zelfstandig. Onderscheid kinderen – volwassenen is hier niet sterk, kinderen zijn in feite al jonge volwassenen.
Het beroven van ouderen, huizen binnendringen, het gebeurt hier niet.
De ouders steunen de kinderen (ook financieel indien nodig) zolang zij kunnen, ook als ze getrouwd zijn. Komen de ouders in de problemen, of kunnen ze niet meer alleen wonen, dan nemen de kinderen de ouders in huis en zorgen voor ze.
Het idee, om de ouders naar een tehuis te brengen, is hier te gruwelijk voor woorden.
Het respect voor ouderen ziet men in veel culturen. Onder meer Chinezen staan bekend om hun respect voor oude mensen. Ik wordt er niet vrolijk van, als ik (op TV) zie en lees, hoe het met zeer veel ouderen vergaat in Nederland. Een totaal ander beeld van ouder worden in Indonesie.
Het respect voor ouderen wordt in de Koran ook bepleit: Sura 17: als je ouders op oude leeftijd wel eens lastig worden, ga dan niet op ze fitten, maar wees vriendelijk, ze hebben jou gebaard.
Zoals overal ter wereld loopt het hier ook wel eens anders, hoewel ik het nog niet heb meegemaakt. En de grote steden hebben hun eigen problemen, straatkinderen, jongens, die de straten onveilig maken en zo. Maar dat is niet het algemene beeld.

Respectvolle begroeting van moeder. Het kussen van de voeten van moeder gebeurt door alle kinderen, ongeacht hun rang en positie in de samenleving. Zelfs een generaal kust de voeten van moeder.


 

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het gezin, ouders en kinderen, Omgangsvormen | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.