Berichten getagd met: gezin

Hoeveel heeft een gezin in de desa per maand nodig ? (6 july 2019)

Gerelateerde afbeelding

Huisvlijt

Een gezin in de desa heeft per dag plm. rp. 25.000 – 30.000 nodig voor de dagelijkse maaltijden. Dat komt neer op ongeveer rp. 1.000.000 per maand. Bijna iedereen koopt de benodigdheden voor de maaltijden op de markt in de desa of bij de groente-boer, die elke ochtend aan huis komt.
Voor de kleine boodschappen (zout, peper, zakjes om bouillon te maken etc.etc.) zijn er de vele kleine tokootjes, er is altijd wel een vlakbij huis. Ook kunnen daar allerlei soorten snacks worden gekocht, zoals kroepoek, chips, koekjes en meer); veel van deze snacks zijn vooral voor de kinderen bestemd.

Behalve de kosten van de dagelijkse maaltijden, zijn er de kosten voor elektra en gas (zie hieronder).
De BPJS (de nationale ziektekosten verzekering) kost een gezin van 4 personen rp. 100.000 per maand (laagste klasse).
Uitgaven voor belastingen en verzekeringen zijn er niet.
Verdere maandelijkse kosten zijn benzine voor de motor (rp. 9000 per liter); en kosten school voor de kinderen (met name school-uniform); hoeveel dit per maand is, is mij niet duidelijk.
Eenmaal per jaar moet het kentekenbewijs van de motor worden vernieuwd, kosten rp. 500.000.

Een motor wordt bijna altijd op krediet gekocht. In heel Zuid Oost Azie wordt erg veel met kredieten gewerkt. Voor de motor moet je een aanbetaling doen, en daarna maandelijks aflossen. Een nieuwe motor kost vanaf rp. 17.000.000; een tweedehands motor is er vanaf rp. 5.000.000 (kwaliteit ?). Na een aanbetaling zijn de maandelijkse kosten (voor nieuw) vanaf rp. 500.000, afhankelijk van de krediet-termijn (1-3 jaar) en het bedrag van de aanbetaling.

Al met al heeft een gezin met een maand-inkomen van rp. 2.000.000 het erg krap.
Is het maand-inkomen rp. 3.000.000, dan heeft men een redelijk inkomen, hoewel geen vetpot.

1 euro = rp. 16.000

* Gas / elektra:

– Gas (fles 3 kg, goed voor plm 2 weken)                rp. 18.000
– Elektra (per maand voor gemiddeld gezin)           rp. 100.000

* Voeding (de prijzen zijn op de markt):

– bloemkool (middelgroot)                                         rp. 6000
– kilo rijst (genoeg voor 1 dag per gezin)                   rp. 10.000
– div. groenten (voor 1 dag)                                       plm. rp 3.000
– kip, 1 kilo (prijs schommelt per week)                     rp. 25.000 – 35.000
– rundvlees, 1 kilo                                                      rp. 125.000
– 1 kilo meel                                                               rp. 10.000
– 1 kilo suiker                                                             rp. 12.000
– 1 kilo eieren                                                             rp. 25.000
– bakje kleine visjes (tongkol – soort makreel)          rp. 5000
– 1 liter fles olie (om te bakken,                                 rp. 11.000
er wordt geen boter gebruikt)
– bakje tahu of tempe (voor 1 dag)                            rp. 3000
– een energie zuinige lamp                            vanaf   rp. 35.000

* Overige kosten:

– BPJS (per maand voor 4 personen)                          rp. 100.000
– Krediet motor (per maand)                           vanaf     rp. 500.000

– Jaarlijkse verlenging kentekenbewijs motor              rp. 500.000

– Kosten school kinderen: ik kan geen schatting maken; er is geen eenduidige info van de mensen hier.

Het is de man, die voor het inkomen zorgt. Naast zijn hoofd-bezigheden (zoals werken op de sawah of in een fabriek) neemt hij elk klusje aan, dat geld oplevert.
Om te zorgen, dat de man zijn handen vrij heeft om geld te verdienen, is het de vrouw, die het hele huishouden draaiende houdt, en de opvoeding van de kinderen doet. Veel vrouwen zorgen nog voor wat extra  inkomsten door een tokootje bij huis, als naaister of anderszins.
Het uitbesteden van kinderen aan een creche of iets dergelijks, is er niet bij; hooguit kan oma inspringen indien nodig.

Nog even over de motor. Elk gezin heeft een motor; een motor is onmisbaar. Lang niet overal buiten de grote stad kan men komen met het openbaar vervoer. De motor is veruit het goedkoopste vervoermiddel; het is geschikt om vader, moeder en 2 kinderen te vervoeren. Vele tukangen gebruiken de motor als mobiele warung. Miljoenen gaan per motor naar hun geboortedorp om daar Lebaran (het Suikerfeest) te vieren. Zonder motor is haast niet te leven.


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het gezin, ouders en kinderen | Tags: , | Een reactie plaatsen

Kleinzoon (15 maart 2019)

In dit blog beschrijf ik, wat zich in mijn desa afspeelt, hoe het leven in de desa is en hoe de Islam in mijn regio is.
Het is geen blog, waarin ik uit de doeken doe, wat zich in mij afspeelt en wat in mij omgaat in de desa; dat houd ik voor mijzelf, en is voor anderen ook niet interessant.
Een uitzondering wil ik maken voor mij kleinzoon, die over een paar dagen (21 maart) 1 jaar wordt. Een allerliefst mannetje, dat vandaag zijn eerste stapjes zelf heeft gezet. Een prachtig kereltje, met gitzwart haar, een mooie javaanse neus en schitterende amandel-ogen.
Na zijn verjaardag zal ik beschrijven, hoe de opvoeding van kleine kinderen het eerste jaar na de geboorte hier verloopt; ik maak het mee uit de eerste hand; het gaat er heel anders aan toe dan in nederland.

De eerste stapjes vandaag, zelf gezet


 

Categorieën: Het gezin, ouders en kinderen | Tags: , | 1 reactie

Over gezin, ouders, moeder en oude mensen: een kijkje in de Islam (9 jan. 2019)

Een van de 99 namen van Allah: Ar-Rahmaan, de meest Barmhartige

Mijn regio is geheel islamitisch. Zonder iets te weten omtrent de Islam, valt de Adat in mijn regio niet te begrijpen. Adat en Islam zijn met elkaar verbonden. De Islam bepaalt, hoe onder meer wordt aangekeken tegen de man-vrouw verhouding, de plaats van ouders, de plaats van de moeder en de plaats van kinderen. Het traditionele gezin in nederland is grotendeels verdwenen, nieuwe samenlevingsvormen zijn ontstaan, de positie van de vrouw is een heel andere dan vroeger en ook het huweljk is niet alleen meer een zaak van een man en een vrouw.
Hier zijn er geen ontwikkelingen, die leiden tot een andere benadering van bv het huwelijk. Het huwelijk is er voor een man en een vrouw; binnen het huwelijk is de man verantwoordelijk voor de inkomsten (geld) en de vrouw is verantwoordelijk voor de  opvoeding van de kinderen en het huishouden. Wel is de positie van de vrouw enigszins aan het veranderen, echter niet op een feministische wijze zoals in nederland. Op dit moment wordt gewerkt aan het afschaffen van het kind-huwelijk, werken steeds meer vrouwen (vooral jonge vrouwen), en is huiselijk geweld aan de orde.

De Islam is een religie, die speciale aandacht schenkt aan de familie en in het bijzonder het gezin. Het is de Islam, die aanmoedigt tot het liefhebben en respecteren van de gezinsleden en vooral de ouders. Zij vormen namelijk de basis van het gezin en zijn de opvoeders van de kinderen. De ouders zijn de personen, die de gemeenschap maken en onderwijzen. Het eren en respecteren van de ouders is één van de beste daden en tevens één van de meest geliefde bij Allah. Van de ouders komt de moeder het meeste respect toe. De moeder is degene, die de kinderen verzorgt en opvoedt: “via de moeder komt men in het paradijs”.
Ouders doen er alles aan, om hun kinderen een zo goed en prettig mogelijke jeugd te geven. Later, als de ouders oud zijn, nemen de kinderen de zorg voor de ouders over. Bejaardentehuizen en verzorgingstehuizen zijn onbekend, je stopt je ouders niet weg in een instelling. Het respecteren van de ouders betekent bijvoorbeeld, dat kinderen hun problemen niet voorleggen aan de ouders; die leg je voor aan bv. vrienden.
(Tekst loopt door onder de foto)


Bepalend voor de houding van kinderen jegens de ouders is Soerah 17: wees teder voor hen in erbarming. En zeg: “Mijn Heer, ontferm u over hen daar zij mij opvoedden toen ik jong was”.
Bij mij in de buurt wonen veel oude mensen bij een van hun kinderen. Deze ouderen zijn vrijgesteld van welke arbeid dan ook; de meesten maken zich elke dag verdienstelijk met het vegen van het erf, met het mede-zorgen voor hun kleinkind en met wat kleine werkzaamheden al naar gelang hun mogelijkheden. Een rustige oude dag dus, eenzaamheid of alleen-zijn komt bij de ouden niet voor.

Een jongeman bij mij in de buurt (dertiger, gehuwd, 1 kind) vertelde mij laatst: mijn vader woont al een paar jaar bij mij in huis. Mijn ouders hebben mij opgevoed en verzorgd, tot en met mijn huwelijk. Mijn moeder heeft mij 9 maanden gedragen; daarna heeft zij mij vele jaren verzorgd en opgevoed. Zij is inmiddels overleden. Mijn vader is nu oud, het is nu mijn tijd om terug te betalen. Mijn vader heeft een eigen kamer; als ik geld heb, geef ik hem geld. Zo gaan wij hier met onze ouders om; zijn ze oud, dan nemen we ze in huis. Ik heb nu de verantwoordelijkheid voor mijn vader; hij was er vroeger voor mij, en nu ben ik er voor hem.
Er is een diep besef, dat kinderen later hun ouders “terug betalen”. Als ik begin over een bejaardentehuis, dan is de reactie van iedereen er een van grote verontwaardiging. Hoe anders is de situatie voor veel ouderen in nederland.

——————————————

– In de biografie van de Profeet lezen wij, hoe Hij ons leert welke belangrijke positie de moeder inneemt: Eens kwam er een man naar de Profeet (vrede zij met hem) en vroeg: “O Boodschapper van Allah! Wie komt het meeste respect toe?” Hij (vrede zij met hem) antwoordde: “Je moeder!” De man vroeg: “En daarna?” Hij antwoordde: “Je moeder!” De man vroeg: “En daarna?” Hij antwoordde: “Je moeder!” De man vroeg: “En daarna?” Hij antwoordde: “Je vader!”
– Wat betreft oude mensen: Eerbied hebben voor een moslim met grijze haren behoort tot de verheerlijking van Allah.
Wat betreft levenshouding: “Zal ik jullie vertellen, wie de bewoners van het paradijs zijn? Het zijn de zwakke en de geminachte mensen. Als zij bij Allah zouden zweren, dan zullen zij door Allah verhoord worden. En zal ik jullie vertellen, wie de bewoners van de hel zijn? Het is ieder wiens hart brutaal en arrogant is.”


 

Categorieën: Het gezin, ouders en kinderen, Islam / Religie | Tags: , , , , | 1 reactie

Baby even alleen – not done (3 augustus 2018)

Mijn kleinzoon

In de desa leeft men met elkaar. Je terugtrekken voor een dag of een middag om even alleen te zijn komt hier niet voor. Ik heb er al meermalen over geschreven.
Dit niet-alleen-zijn wordt met de paplepel ingegoten. Ik heb het vanmiddag weer eens meegemaakt.
Ik werd aan het einde van de middag, toen ik even aan het rusten was, opgeschrikt door enorm gehuil van mijn 4,5 maanden oude kleinzoon. Ik heb hem nog nooit horen huilen, het is een vrolijk ventje, dus ik ben meteeen naar de kamer gegaan om te kijken wat er aan de hand was. Ook de vader kwam toegesneld en een buurvrouw ook.
Wat bleek: toen het kereltje sliep, is de moeder zich gaan baden, maar tijdens het baden werd het kereltje wakker en ontdekte, dat er niemand in de kamer was. Met als gevolg een enorm gehuil, een boos mannetje.
Ik schreef het al eerder, baby’s worden hier NOOIT alleen gelaten. 24 uur per dag is het in gezelschap van anderen, het meest van de ouders. Gaat de moeder boodschappen doen, dan gaat de baby mee in de selendang, gaan de ouders ergens op bezoek, dan gaat de baby mee in de selendang, wil de baby slapen, dan is de moeder naast de baby op bed. De baby bij anderen achterlaten, komt niet voor, schande zou men ervan spreken.
Vandaar de commotie, toen mijn kleinzoon opeens hard aan het huilen was; vader kwam aangesneld, ikzelf dus ook, evenals een buurvrouw en de moeder was, nog nat van het baden, ook al gekomen. Gelukkig was het kereltje gauw gekalmeerd. Als een baby huilt, wordt alles in het werk gesteld om het weer rustig te krijgen. Huiluurtjes zijn onbekend.


 

 

Categorieën: Het gezin, ouders en kinderen | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Vaders en dochters – foto (juni 2018)

Vaders en hun dochters. Toelichting overbodig !

121212


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het gezin, ouders en kinderen | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Gezinsleven

Deze Ibu heeft een toko

De man is binnen de Islam het hoofd van het gezin. Het is de taak van de man, om te zorgen voor brood op de plank. Zij werken dus.
De vrouw doet, anders dan op Bali, geen zwaar lichamelijk werk. De vrouw doet de huishouding en heeft de zorg voor de opvoeding van de kinderen. Veel vrouwen hebben een toko’tje aan huis, of verkopen op de markt. Of gaan in de ochtend met groenten langs de huizen, achterop hun fiets of brommer. Alleen bij het planten van jonge rijstplantjes, komen de vrouwen in actie.
Ongehuwde jonge dames werken vaak in winkels.
Hoger opgeleide vrouwen hebben vaak een baan; veel vrouwen werken als tandarts, of dokter, maar ook binnen het ambtenaren-apparaat zijn veel vrouwen werkzaam.
Prominente vrouwen zijn onder meer mevr. Tri Rismaharini, burgemeester van Surabaya, en mevr. Sri Mulyani, minister van Financien. Een prominente politica is mevr. Megawati Soekarnoputri.

De man vertegenwoordigt het gezin als er bijvoorbeeld gebedsdiensten zijn bij buren of kennissen ter gelegenheid van een geboorte, of een sterfdag. Na afloop is er doorgaans een bescheiden maaltijd (selamatan) en krijgen de mannen een doos met een complete maaltijd (rijst, vlees, groenten, tahu/tempe en meer) mee voor thuis.
Tijdens het vrijdag-gebed zijn er in de moskeeen overwegend mannen, als hoofd van het gezin. Vrouwen zijn echter welkom. Waar de vrouw tot taak heeft het verzorgen van de huishouding en de opvoeding van de kinderen, ligt het voor de hand, dat de man namens het gezin naar de moskee gaat. Wie past er anders op de kinderen ?
Kleuterschool en lagere school: vroeg in de ochtend (7 uur) gaan de kinderen naar school. Het dragen van een school-uniform is verplicht. Vanaf 4 jaar gaan kinderen naar de kleuterschool (TK), tot ongeveer 10 uur. Na 2 jaar kleuterschool gaan ze naar de lagere school (SD). De kinderen worden gebracht en gehaald door de moeders. Veel kinderen gaan halverwege de lagere school zelf op de fiets naar school. Om 12 uur is het gedaan met de lagere school.
De meeste kinderen van de lagere schoolleeftijd gaan aan het einde van de middag naar een moskee, voor godsdienstles.
De middelbare school (SMP en SMA) duurt tot ongeveer 2 uur in de middag. De lagere school was al gratis, maar vanaf dit jaar zijn de SMP en de SMA ook gratis. Wel moet worden betaald voor het schooluniform.
’s Avonds zoeken de oudere jongens elkaar op, hetzij thuis of in een warung. De meisjes zoeken elkaar ook op, maar bij elkaar thuis. Groepjes meisjes vind je niet in een warung. Dit vindt men niet gepast.
Er is dus een duidelijke rolverdeling tussen man en vrouw in het gezin.
Blijken van genegenheid tussen echtelieden ziet men hier niet. Dit is een prive-zaak en niet iets voor in het openbaar.

Een probleem in Indonesie is het huiselijk geweld. Niet anders dan in Nederland (“Blijf van mijn lijf huizen”). Ik kan echter niet de omvang van dit probleem beoordelen. Daarvoor ontbreken gegevens.

In Nederland heeft de hoofddoek, die veel moslima’s dragen, voor veel discussie gezorgd. Het zou vrouw-onvriendelijk zijn en een teken van onderdrukking van de vrouw.
Ik ga in de desa, maar ook buiten de desa, op een zeer plezierige wijze met de moslima’s met een hoofddoek om. Geen spoor van onderdrukking of een mindere positie dan de man. Met name op de markt hebben we veel plezier met elkaar. Een groot deel van de middenstand (warungen, tokootjes) is in handen van vrouwen. Ook word ik regelmatig aangesproken door moslima’s (in een winkel bv.) en dan hebben we een gesprekje. Kortom, ik heb in Indonesie meer contact met vrouwen, dan ik had in Nederland.
Ik heb eigenlijk meer te doen met de mannen; dat zijn de werkpaarden, die voor het inkomen moeten zorgen. Soms gaan zij ’s avonds naar een warung voor bv. koffie en een praatje, maar het is de volgende dag weer vroeg opstaan (rond 4 uur).

Deze Ibu heeft een warung


 

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het gezin, ouders en kinderen | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.