Berichten getagd met: oma

Wat te doen met Oma / ouderenzorg in Indonesie (15 july 2022)

Geplaatst op 15/07/2022 door Oost Java Info

De achterkant van mijn huis wordt onderhanden genomen

Oma is een zeer oude, fragiele dame (90 +). Zij woont in het huis naast de mijne, bij een van haar kinderen. Elke dag doet zij zittend de 5 dagelijkse gebeden en leest zij uit de Koran.
Op een of andere manier is oma niet happy met haar huidige onderkomen. Zij heeft altijd een goed contact gehad met mijn zoon David; als er wat is, praat ze met hem. Dus vroeg oma of zij in mijn en Davids huis kon wonen.

Echter, in mijn huis is geen kamer voor oma. Er is een matras op de grond in de familiekamer, waar zij slaapt en rust.
Wij hebben uitvoerig overlegd, wat te doen. Het resultaat van dit overleg: de hele achterkant van ons huis zal gerenoveerd / verbouwd worden. Er wordt een aparte kamer + toilet voor oma gemaakt. Verder zal de keuken onderhanden worden genomen, en komt er voor mij een douche-ruimte met anti-slip tegels. Er komt ook een schuur, waar onze brommers geparkeerd kunnen worden tijdens de nacht. Tenslotte komt er een gebedsruimte voor de 5-dagelijkse gebeden; vrijwel elk huis heeft een eigen gebedsruimte. Al met al een hele operatie. Toiletafvoer, elektriciteit en waterleidingen zijn al aangelegd.
Oma kan dus over plm 2 weken verhuizen naar haar eigen nieuwe kamer.

Alle huizen in de desa zijn vrijstaande huizen, en staan op eigen terrein. De eigenaar van een woning kan naar eigen goeddunken de woning renoveren of deels afbreken en weer nieuw maken. Wij hebben hier niet te maken met regels van de overheid, die zijn er niet.

In Indonesie bestaat geen ouderenprobleem. De zorg voor ouderen is een plicht van de familie, in het bijzonder kinderen en kleinkinderen. Voor ouderen bestaan geen voorzieningen van overheidswege. Heel veel opa’s en oma’s in mijn desa wonen bij hun kind of kleinkind. Volstrekt normale zaak. De Islam is sterk familie-gericht; vriendelijkheid en behulpzaamheid jegens ouderen is een must. Maar ook wordt in de Koran aandacht besteed aan het omgaan met gasten, zieken, ouders, financiele zaken en meer.

De achterkant van mijn huis wordt onderhanden genomen

——————————
Mijn nieuwe toilet / douche-ruimte, bijna klaar

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het gezin, ouders en kinderen | Tags: , , , | 1 reactie

Waar moet Oma gaan wonen ? (30 okt. 2021)

Geplaatst op 30/10/2021 door Oost Java Info

 

Oma kan op het terras voor mijn huis zitten

In het huis naast mijn huis, woont de stokoude Oma, de oermoeder van mijn buurtje. Zij woont daar samen met haar dochter, 2 kinderen van haar dochter en haar kleinzoon.
Om meerdere redenen is Oma niet gelukkig met haar woonsituatie. Ze wil ergens anders wonen. Maar 2 van haar kinderen, die ook vlakbij mij wonen, hebben geen plaats (kamer) voor haar.
Met mijn zoon (haar kleinzoon dus) heeft zij altijd een goed contact gehad. Daarom heeft ze hem gevraagd, of ze in mijn huis kan wonen, dus samen met mijn zoon, diens vrouw en zoontje en ikzelf.
Nu hebben wij ook geen kamer over; maar achter mijn huis, aangebouwd, is een stenen schuur. Die kan worden omgebouwd tot een mooie kamer, zo vinden ik en mijn zoon. Oma zou erg blij zijn met deze oplossing.
Mijn zoon gaat nu op zoek naar tukangen, die de klus willen uitvoeren. Tot zolang moet Oma dan nog in haar oude kamer blijven.

Oma heeft geen inkomsten. AOW bestaat hier niet. Kost en inwoning komen dus voor onze rekening. Wel heeft Oma een stuk sawah. De 3-maandelijkse opbrengst van die sawah kan mijn zoon gebruiken voor de kosten van onder meer medische verzorging.

Voor de verbouwing van de schuur tot woonruimte is geen enkele (gemeentelijke) vergunning nodig. Het is ons huis, het staat op onze grond, dus wij kunnen gewoon onze gang gaan.

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het gezin, ouders en kinderen | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Kinderen

Geplaatst op 07/01/2015 door Oost Java Info

Kinderen aan het spelen naast mijn huis

Inmiddels zijn ook hier de feestdagen achter de rug, en herneemt het dagelijkse leven weer zijn loop.
Tijdens de feestdagen waren veel kinderen, die elders wonen en werken (bv. Bali, Surabaya) thuisgekomen in de ouderlijke woning. De meeste van die kinderen zijn al getrouwd en hebben kinderen, die dus ook zijn meegekomen.
Ik blijf me nog steeds verbazen over hoe kleine kinderen hier worden opgevoed. Kinderen tot ongeveer 2 jaar zijn nooit (ook niet eventjes) alleen. Steeds zijn ze in de selendang van de moeder (of een ander: buurvrouw, oma). Kinderen ’s nachts alleen laten slapen is er niet bij; daar wordt helemaal niet aan gedacht. Men vindt het bijna kindermishandeling, als een kind alleen in een donkere kamer moet slapen.
Eind van de middag gaan de vaders met hun kleine kinderen een ommetje maken op de brommer, even de straat op en neer rijden.
De timmerman, die even langs komt, de buurman, en wie dan ook, die even langskomt, wil het kind even op de arm hebben.
Huilen is er zelden bij; maakt het kind aanstalten om te gaan huilen, dan wordt gauw een koekje gehaald, of wordt het kind afgeleid. Een kind iets verbieden is er niet bij; het wordt afgeleid.
Kinderen worden niet gedwongen tot wat dan ook. Wel wordt bv. het gaan zitten of lopen gestimuleerd.
Al met al worden kinderen hier in elk geval  de eerste 2 jaar van hun leven volgepompt met affectie; niet alleen van de ouders, maar eigenlijk door iedereen. Kinderen zijn buitengewoon welkom; over kinderen krijgen wordt niet nagedacht. De ouders proberen het kind een zo gelukkig mogelijke jeugd te geven (tot aan het huwelijk); als de ouders oud zijn, zorgen de kinderen op hun beurt voor de ouders. De participatie-samenleving bij uitstek !
Een enorm verschil met Nederland, waar de Jeugdzorg een miljarden euro’s verslindende zaak is; met talloze opvoedkundigen, specialisten, meldpunten, agogen, stuurgroepen, opvangcentra, begeleidingsinstanties en ga zo maar door, met voor de medewerkers natuurlijk navenante salarissen.
Niets van dit alles hier. Kinderen groeien rustig op, beschermd door de ouderen en zonder enige dwang. Ook op de eerste schoolgang later rust geen dwang. Wil het kind een dag (of 2 dagen) niet, geen probleem, dan blijft het gewoon thuis.
Ik heb al meermalen de loftrompet gestoken over de jeugd (tot zo’n 20 jaar) hier. Buitengewoon vriendelijk, behulpzaam, beleefd, vooral naar oude mensen. Ook hier in de desa zijn hangjongeren; die houden zich ’s avonds op in lege bushokjes, bepaalde warungen en zo. Ze kletsen wat met elkaar, zijn druk met hun mobieltjes, roken wat. Ik ga er graag soms eventjes bijzitten. Vervelend gedrag ? Nooit. Vernielingen, baldadigheid ? Nooit. Te mooi om waar te zijn ? Absoluut niet.

 

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het gezin, ouders en kinderen | Tags: , , , , , , | Een reactie plaatsen

Oma, mijn buurvrouw (12 jan. 2014)

Geplaatst op 12/01/2014 door Oost Java Info

De mensen in het buurtje, waar ik woon, zijn allemaal familie van elkaar. Stam-moeder is de oude Oma, weduwe, die naast mijn huis woont, respectvol aangesproken met “Mbok”. Zij is ergens in de 90 jaar en heeft bijna 40 klein- en achterkleinkinderen. Zij is de koningin van de buurt, erg vriendelijk en nog geheel bij de tijd.
Oma woont samen met een van haar kleinzonen. Zij staat rond 4 uur in de ochtend op, en is de hele dag bezig met haar huishouden: eten maken, kleren wassen, stoepje aanvegen etc. Tussendoor neemt zij regelmatig rust.
Ook wipt zij regelmatig aan bij een van haar kinderen naast haar.
In de nacht is zij nooit alleen, altijd slaapt wel een van de kleinkinderen bij haar; je weet maar immers nooit.
De buurt laat haar leven zoals zij wil, maar is wel steeds alert voor het geval er wat is.
Oma wordt in het hoog-Javaans aangesproken, de beleefde taal voor ouderen. Als er weer eens een achterkleinkind is geboren, is zij er als de kippen bij.
Haar AOW is de opbrengst van een stuk sawah even verderop.
Omdat zij alleen javaans spreekt, en mijn javaans nog in het beginstadium verkeert, zwaaien wij altijd naar elkaar.
Zij heeft mij verteld, dat zij tijdens de politionele acties van nederland enige maanden met haar man in het bos heeft gewoond, op de vlucht.

Oude mensen staan in zeer hoog aanzien hier.
Dat oude mensen een probleem kunnen vormen, is hier volstrekt onbekend en men wil daar ook helemaal niet van weten. Dit vloeit rechtstreeks voort uit de Koran: zonder ouders was jij er niet, ze hebbben je opgevoed, dus wees tolerant, behulpzaam en vriendelijk, als ze oud zijn.

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het gezin, ouders en kinderen | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.