Berichten getagd met: Het gezin

De Koran en “ouders” (25 mei 2018)

De Ramadan is een periode van onder meer bezinning. Ik zal in deze vastentijd een aantal onderwerpen belichten en aangeven, wat de Koran ervan zegt. Ik zal het deze keer hebben over “ouders”, later zal ik het hebben over “moeders” en hun hoge positie in de Islam; ook wil ik het hebben over omgang met anderen, zoals vrienden, wezen en weduwen en niet-moslims.

De Koran en Ouders

NB: Een soerah is een hoofdstuk in de Koran. Een soerah bestaat uit meerdere verzen.

– Soerah 17, 17:23 Al-Isra (De Nachtreis): Uw Heer heeft u bevolen, zeggende: “Aanbidt niemand anders dan Mij en betoont vriendelijkheid jegens de ouders. Indien één hunner bij u een hoge leeftijd bereikt of beiden doen dit, zeg dan nimmer tot hen “Foei” noch stoot hen af, doch spreek tot hen een welgevallig woord”.

– Soerah 17, 17:24 Al-Isra (De Nachtreis): En wees teder voor hen (de ouders) in erbarming. En zeg: “Mijn Heer, ontferm u over hen, daar zij mij opvoedden toen ik jong was.”

– Soerah 46, Al-Ahqaf (De Zandheuvels): En Wij hebben de mens vriendelijkheid jegens zijn ouders geboden. Zijn moeder draagt hem met ongemak en baart hem met smart. En zijn dragen en spenen nemen dertig maanden in beslag totdat, wanneer hij zijn volle kracht bereikt heeft en veertig jaren wordt, hij zegt: “Mijn Heer, stel mij in staat, dat ik dankbaar moge zijn voor de gunsten, die Gij mij en mijn ouders hebt bewezen en dat ik het goede moge doen, dat U behaagt. En laat mijn nakomelingen rechtvaardig zijn. Ik wend mij tot U: en waarlijk, ik behoor tot de Moslims.

De Islam is een religie, die speciale aandacht schenkt aan de familie en in het bijzonder het gezin. Het is de Islam, die aanmoedigt tot het liefhebben en respecteren van de gezinsleden en vooral de ouders. Zij vormen namelijk de basis van het gezin en zijn de opvoeders van de kinderen. De ouders zijn de personen, die de gemeenschap maken en onderwijzen. Het eren en respecteren van de ouders is één van de beste daden en tevens één van de meest geliefde bij Allah.
De Profeet heeft ons geleerd, dat de beste daad na het geloven in Allah en de Boodschapper het eren van de ouders is.

Ibn Abbaas heeft gezegd: “De Profeet werd gevraagd, welke daden de beste waren. Hij antwoordde: Het geloven in Allah en Zijn Boodschapper en daarna het eren van de ouders.”

De reden waarom het van groot belang is dat de ouders goed worden behandeld, is omdat zij een zware last en verantwoordelijkheid dragen voor de kinderen, en in het bijzonder de moeder. De lasten die zij met zich meedraagt zijn groot en zwaar. Daarom is de moslim dankbaarheid, vriendelijkheid, zorgzaamheid en een goed gezelschap verschuldigd aan zijn moeder. Zij heeft wat dit betreft voorrang op de vader. Zij is degene die haar kind heeft gedragen met de pijn en moeite die daarbij komen kijken, en vervolgens brengt zij het kind ter wereld en zoogt ze hem. Al deze zaken vinden wij terug in de Koran.

Eens kwam er een man naar de Profeet en vroeg: “O Boodschapper van Allah! Wie heeft het meeste recht op mijn goede gezelschap?” Hij antwoordde: “Je moeder!” De man vroeg: “En daarna?” Hij antwoordde: “Je moeder!” De man vroeg: “En daarna?” Hij antwoordde: “Je moeder!” De man vroeg: “En daarna?” Hij antwoordde: “Je vader!”
De moeder heeft driemaal zoveel recht op de eerbied van haar kind, dan de vader.

Zorgen door en voor de ouders in de praktijk

In mijn regio is het zorgen voor de ouders, als zij niet meer zelfstandig kunnen wonen, de normaalste zaak van de wereld. Een van de kinderen neemt de ouders in huis. Niemand, maar dan ook niemand, die eraan denkt, de ouders naar een instelling te sturen.
De ouden hebben geen verplichtingen, zijn vrijgesteld van alles. En al naar gelang ze kunnen, blijven ze actief in en rond huis. De gedachte, dat het verzorgen van de oude ouders een last zou zijn, is volstrekt onbekend. Zoals hierboven reeds vermeld, is het eren en respecteren van de ouders één van de beste daden en tevens één van de meest geliefde bij Allah.
Ouders zullen al het mogelijke doen, om hun kinderen een zo goed en prettig mogelijke opvoeding en jeugd te geven. Ik zie dat in mijn regio. Een schoolopleiding, een mobieltje, een brommer als voorbeeld; als het financieel ook maar even kan, geven zij dat de kinderen. Zoals de ouders nu voor hun kinderen zorgen, zo zullen later de kinderen voor hun ouders zorgen.


 

 

Categorieën: Het gezin, ouders en kinderen, Islam / Religie | Tags: , , , , , | 1 reactie

Opvoeding: gespreksonderwerp ? (25 augustus 2017)

Opvoeding van kinderen houdt ouders in Nederland ten zeerste bezig. Het is een gespreksonderwerp in familiekring, bij moeders onder elkaar.
Over opvoeding van kinderen kan ook worden geproken in allerlei welzijns-groepen gericht op kinderen.
Voor problemen bij de opvoeding van kinderen staan vele -ogen, -gogen en specialisten klaar om hierover te praten en een juiste weg te helpen kiezen. Het aantal welzijns-instellingen, dat zich bezig houdt met de vele soorten problemen tijdens de opvoeding is welhaast legio. Je moet alleen maar hopen, dat er geen wachtlijsten zijn en dat het betaalbaar is. Er gaat enorm veel geld op aan de problemen van kinderen. Heel veel mensen verdienen er een goede boterham aan.

In mijn regio is de opvoeding van kinderen geen enkel gespreksonderwerp. In mijn buurtje zijn nogal wat ouders met (heel) jonge kinderen. Nooit een woord over de opvoeding.
De opvoeding van kinderen gebeurt hier volgens een eeuwenoud “recept”, dat door iedereen nagevolgd wordt.
De lastige leeftijd bij kinderen is van plm 5 jaar tot plm 8 jaar. Dan zie je vaak kinderen, die niet willen luisteren naar de ouders en/of een grote mond hebben. Maar dit is geen enkele reden tot gesprek of tot straf. Kinderen straffen gebeurt hier niet. Men weet kennelijk, dat dit een lastige leeftijd is (het eeuwenoude recept), die vanzelf weer verdwijnt.
Ik zie het om mij heen gebeuren; rond de leeftijd van 8-9 jaar worden de kinderen weer gezeglijk en worden het kleine volwassenen. De puber-leeftijd is hier geen problematische leeftijd. Ik verbaas mij er steeds weer over, hoe plezierig de pubers hier zijn; pubers in de leeftijd 13 – 17 jaar.

Het wezenlijke verschil tussen de opvoeding in Nederland en de opvoeding in mijn regio is, dat van kinderen in Nederland veel verwacht wordt; zij hebben volle agenda’s en moeten voldoen aan allerlei normen en verwachtingen. Voldoen zij daar niet aan, dan is er een probleem en komt de hulpverlening zo nodig op gang. Het kind moet en zal voldoen aan de verwachtingen en de eisen. Daarbij wordt een kind zoveel mogelijk van “ellende” afgehouden. Maakt een kind iets naars mee, dan is de weg naar de hulpverlening snel gevonden.
Hier niets van dit alles. Kinderen hier worden niet gestraft, hooguit lichtelijk gecorrigeerd. Er zijn geen verwachtingen, waaraan zij moeten voldoen. Wil het een keer niet naar school, geen probleem. De jongste kinderen maken de “ellende” van het leven al vroeg mee. Sterft een familielid thuis, dan zijn ook de jongste kinderen daarbij aanwezig. Bij verkeersongevallen met slachtoffers staan de kinderen vooraan toe te kijken.
Wat de kinderen hier van jongsaf wel wordt geleerd, zijn de juiste omgangsvormen zoals: repect voor ouderen, de juiste (=rechter) hand gebruiken, mensen op de juiste wijze begroeten.
Vooral respect voor de moeder staat hoog in het vaandel. Sterk leeft het besef, dat moeder het kind 9 maanden gedragen heeft, en vele, vele jaren het kind heeft opgevoed en verzorgd.

Het wassen van de voeten is een hoog eerbetoon aan moeder


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het gezin, ouders en kinderen | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.