Maandelijks archief: oktober 2014

Duurdere benzine op komst (okt. 2014)

Alles wijst erop, dat op korte termijn de benzineprijs wordt verhoogd. Een liter zou dan rp 9.500 of rp 10.000 gaan kosten (nu rp 6500). Heel veel overheidsgeld gaat nu op aan het subsidieren van de benzine. Door een verhoging van de benzineprijs komt geld vrij voor allerlei projecten in het land. President Jokowi had tijdens de verkiezingscampagne voor het presidentschap al gezegd niet afkerig te zijn van een prijsverhoging.

Gevolg van deze prijsverhoging zal zijn, dat het levensonderhoud duurder gaat worden. Toen een paar jaar geleden de prijs van rp 4500 naar rp 6500 ging, waren er in het hele land protesten en demonstraties.
Tot nog toe is het rustig. Bij mij in de desa is het geen gespreksonderwerp. Men neemt het voor lief. Hoewel men beseft, dat alles duurder gaat worden.

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Landelijk en politiek | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Droogte (28 okt. 2014)

Van enige regen of bewolking, die regen doet vermoeden, is nog steeds geen sprake.
De afgelopen maand zijn verschillende voorspellingen gedaan over het begin van het regenseizoen. Alle hadden het over “in de loop van oktober”.
Normaal gesproken valt in september al een eerste bui, iets vaker in oktober en het echte regenseizoen is dan in november en de maanden daarna. Maar voor de komende week wordt ook nog geen regen verwacht. El Nino zou de oorzaak zijn van de vertraging van de regen.
Rijst kan nog niet geplant worden. Bij mij in de buurt staan veel water-putten leeg. De put achter mijn huis heeft nog wel water, omdat die dieper is dan de andere. De buren gebruiken nu dus ook deze put.
Het is overal, ook in huis, erg stoffig; het groen buiten is overal grijs.  Geen prettig weer dus.
Echter, de vertraging in de komst van het regenseizoen is geen gespreksonderwerp hier. Ja, wat zou je er ook aan kunnen doen ?
In andere delen van Indonesie is de droogte zorgelijk, drinkwater moet worden aangevoerd met tank-wagens van de overheid.

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het weer, aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en natuurgeweld | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Nieuw kabinet Indonesie (okt. 2014)

Het nieuwe kabinet van president Jokowi

Vandaag is de lijst van ministers van het kabinet van President Jokowi bekend geworden. Het kabinet bestaat uit 34 ministers, waaronder 8 vrouwen. Alle aspirant ministers zijn gescreend door de KPK, de nationale anti-corruptie instantie in Indonesie. Jokowi wil een “schoon”  kabinet presenteren. Naar verluid zijn 8 kandidaat ministers niet door de screening gekomen. daarom heeft de bekendmaking van de leden van het nieuwe kabinet een paar dagen op zich laten wachten.
Mevrouw Retno Marsudi, de indonesische ambassadeur in Nederland, wordt de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken.
Het nieuwe kabinet zal morgen worden beedigd.


 

Categorieën: Landelijk en politiek | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

President beedigd (20 okt. 2014)

Vanmorgen is in het Parlement in Jakarta Joko Widodo (Jokowi) als nieuwe president van Indonesia beedigd. Zijn ambtstermijn is 5 jaar. Samen met Jokowi werd zijn plaatsvervanger, Yussuf Kalla, beedigd. De vrouw van Jokowi, Ibu Iriana, is de nieuwe Ibu Negara, moeder van het land.
Na de beediging gingen de nieuwe president en zijn plaatsvervanger naar het paleis van de president, Istana Negara. Het laatste deel van deze tocht werd afgelegd in een open koets, die was overgebracht van de Kraton in Surakarta.
Tienduizenden mensen volgden langs de weg deze tocht naar het paleis.
Met Jokowi komt een nieuwe generatie aan de leiding van het land. Jokowi behoort niet tot de elite van het land en ook niet tot de generatie van generaals en militairen uit de tijd van Suharto. Jokowi is schoon wat betreft corruptie. Zijn ouders hadden het niet breed, en Jokowi moest werken om zijn school te kunnen betalen.
Jokowi was gouverneur van Jakarta, en was zeer populair door zijn makkelijke en toegankelijke omgang met de mensen.
Uit interviews en reportages wordt duidelijk, dat men in Indonesie met de komst van Jokowi een nieuw tijdperk verwacht. Jokowi is een indonesische moslim, dwz. tolerant, met oog en gevoel voor de vele minderheden.
Van oud president Susilo Bambang Yudhoyono (SBY) is op waardige wijze afscheid genomen. Hij was bijna de hele dag aan de zijde van Jokowi.

Yussuf Kalla loopt al lang mee in de indonesische politiek. Hij is een zakenman; en onder meer voorzitter van het indonesische Rode Kruis. Hij heeft in zeer belangrijke mate bijgedragen aan de beeindiging van religieus geweld op Sulawesi enige jaren geleden.

Vandaag was een historische dag voor Indonesie: goed verlopen presidentsverkiezingen, komst van een nieuwe generatie leiding, afscheid van het generaalstijdperk (SBY was generaal), en waardige beediging van de nieuwe president. Een prima verlopen wisseling van leiding.


 

Categorieën: Landelijk en politiek | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Dieren in en om huis en ongedierte (okt. 2014)

Een cicak

Ik woon in een landelijke desa, met veel zeer uitgestrekte sawah’s erom heen. En veel bomen.
De tropen; ongedierte wordt er vaak mee geassocieerd.
Toch heb ik van ongedierte eigenlijk geen last.
Een enkele keer een kakkerlak, en in huis natuurlijk veel cicak’s; buiten vleermuizen aan het begin van de avond, soms een kikkertje.
Er zijn veel katten; ze worden niet gesteriliseerd, dus steeds nieuwe katjes. De katten leven hun eigen leven en hebben niets met mensen. De meeste katten hebben geen staart, maar een stompje (zie foto hieronder). Anders dan ik altijd dacht, worden ze zo geboren; bij de geboorte hebben ze al stompjes. De staarten worden dus niet afgehakt.
Vorige week is even verderop een grote gevaarlijke slang (3 meter) door de dorpelingen gevangen. Dit komt echter weinig voor.
Opmerkelijk is het geringe aantal vogels. Dat komt onder meer omdat op vogels jacht wordt gemaakt; voor de verkoop zegt men en voor andere doeleinden, die mij niet duidelijk zijn. Als ik door de sawah’s wandel, wel vogels, maar bij lange na niet zoveel als in Nederland. Vogels zijn schadelijk voor de rijstvelden, ze kunnen veel schade aanrichten.
Wel zijn er vogels in een kooi bij huis, meestal 1 of 2 kooien en in elke kooi eentje. Dit treft men in heel Z-O Azie aan. Zelf vind ik dit helemaal niets, vogels moeten vliegen. Maar het is een oude traditie.
In de gehele wijde omgeving zijn geen honden en ook geen varkens, volgens de Koran immers “haram”. Toch ken ik jongeren, die graag een hond zouden willen hebben, maar de Adat laat dat nog niet toe.
Dat er geen honden zijn, is anderszijds ook wel prettig, immers geen kans op rabies. Bali worstelt al jaren met rabies, er is daar nog steeds gevaar voor rabies. Ik ben daar een paar jaar geleden gebeten door een hond, en ik wist niet, hoe snel ik naar het ziekenhuis moest voor behandeling van de wond (wondje), bang als ik was voor rabies.
Het verzorgen van huisdieren (incl. het laten inenten) is niet de sterkste kant hier, al was het maar omdat dat geld kost. Maar een goede verzorging van honden vermindert de kans op rabies, en dat wil er niet in hier.


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , , , , | Een reactie plaatsen

Ziekenhuis opname (okt. 2014)

Jember Klinik

Omdat ik mij al een paar dagen niet echt lekker voelde, wilde ik een aantal onderzoeken laten doen in het ziekenhuis in Jember.
Er zijn veel ziekenhuizen in Jember, de een is beter dan de andere. De meeste ziekennhuizen zijn  prive-ziekenhuizen (dwz. niet van de overheid). Het beste ziekenhuis is Jember Klinik, met een bijna nederlandse standaard; schoon en deskundig personeel. Het is wel het duurste ziekenhuis in Jember. Voor mensen, die Bali kennen: in Denpasar staat onder meer het alom geroemde “Prima Medika Hospital”. Jember-Klinik is m.i. vergeleken met dat ziekenhuis, de meerdere.

Ik ben nu dus weer naar Jember Klinik gegaan, omdat ik daar een paar keer eerder ben behandeld.
Maar het vooruitzicht om 2-3 dagen op en neer van mijn desa naar het ziekenhuis te rijden en weer terug, trok mij nu niet echt aan. Dus ik besloot mij op te laten nemen.
Zo’n ziekenhuisopname kun je zelf regelen. Je gaat naar de EHBO-afdeling en vertelt je klachten en wat je wilt. Tevens zeg je, dat je gedurende de onderzoeken en de uitslag in het ziekenhuis wilt verblijven.
Bij de “Inschrijving” worden je gegevens genoteeerd en je krijgt een kaart, waarop alle soorten kamers met hun prijzen vermeld staan.
Er was keuze uit 7 soorten kamers, van “economy” (meerderen op zaal zonder AC) tot luxe VIP (voor 1 persoon, AC, koelkast en meer).
Een verwijsbriefje voor een opname bestaat hier niet. Ook is er geen Verzekeringsmaatschappij, die allerlei voorwaarden en eisen stelt. Ik betaal die kamer en daarmee uit. Opname gaat alleen niet door, als er geen plaats meer is, maar dat gebeurt zelden.

Een aantal zaken die opvallen:
– De enorme rust in het ziekenhuis. Geen gehaast personeel, iedereen loopt rustig dooor de gangen. Iedereen is vriendelijk. Stress is nergens te bekennen.
– Er is ruim voldoende personeel, met name verplegend personeel. En dat doet uiterst relaxed zijn werk. Tijd voor een praatje is er altijd.
– Bij elke patient is familie aanwezig. Ze slapen op de kamer van de patient, of in de gangen, of op beschikbare banken.
– Verzekeringsmaatschappijen spelen geen rol, de arts doet, wat hij nodig vindt. Behandelcode’s en dat soort zaken zijn dus onbekend hier.
– Bij de administratie zijn de prijzen van alles (doktersbezoek, operaties, medicijnen, foto’s, scans en meer) bekend. Als de dokter een behandeling voorstelt, kun je daar nagaan, hoeveel het gaat kosten. Dus geen onverwachte rekening achteraf.

Bij elke patient is dus familie. Verzorging, bewassing, eten en meer is een zaak voor de familie. Verplegend personeel doet alleen het verplegen van de patient op voorschrift van de dokter.
Als de dokter op “visite” komt, wordt het gesprek met de familie gevoerd, pas in tweede instantie eventueel met de patient.
De familie speelt dus een belangrijke rol en is niet weg te denken.
Toeristen, die alleen reizen, of blanken, die hier geen familie hebben, hebben een probleem als ze alleen in het ziekenhuis worden opgenomen. Wie wast ze, wie zorgt voor het eten, wie zorgt voor schone kleding en meer ? Er zal wel een oplossing komen, maar ideaal is het zeker niet.

Als de uitslag van de onderzoeken eenmaal bekend is en eventueel een behandelplan, kun je naar huis, na betaald te hebben. Betaling geschiedt “cash” of met een credit-card bij de “Cashier”. Je krijgt een uitgebreide nota mee, en een “medical report”. Tevens krijg je mee alle rontgen-foto’s, en CT-scans en eventueel andere zaken. Ook de bonnen van alle gebruikte medicijnen, gebruikt verband etc. Ik heb dat betaald, dus ze zijn mijn eigendom.

Over Indonesische ziekenverzekeringen en de zorg voor de allerarmsten een volgende keer.


 

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Mobieltjes (okt. 2014)

Vroeger was het samen praten, nu is ieder voor zich aan de mobiel

Vrijwel iedereen in mijn desa heeft tegenwoordig een mobieltje en daar wordt zeer veel gebruik van gemaakt, met name door de jongeren.
Mobieltjes kunnen op krediet worden gekocht met een aanbetaling.
Je kunt zeer voordelig kunt, als de ander dezelfde provider heeft.  Zo kun je wel 2 uur bellen voor rp 2000 via IM3. En tientallen sms-jes versturen.
Het mobieltje is hier altijd bij de hand. Moet er even gestopt worden voor een rood stoplicht, dan is het meteen kijken op de mobiel. In wachtkamers is bijna iedereen bezig met zijn mobiel. Winkelpersoneel, dat even niets te doen heeft, kijkt op de mobiel.
Thuis is men voortdurend bezig met de mobiel.
Over wat men elkaar zo frequent heeft te berichten, weet ik niet. Op mijn oude nummer kreeg ik vaak sms-jes met de mededeling “Vergeet niet te eten straks” of “Het regent hier” of “Ik ga even uitrusten” en meer van dit soort belangwekkende sms-jes. Vandaar voor mij een nieuw nummer.
Bij de jongeren is Facebook ook zeer populair. De meesten hebben een account. Probleem met Facebook is, dat er internet in de buurt moet zijn.
Er zijn ook abonnementen voor internet op de mobiel. Maar de kwaliteit van de internet-verbinding is erg wisselend. In mijn desa erg matig, in grotere steden beter. En de kosten zijn voor een “werkende jongere” hoog, per maand rp 50.000.
Het plaatsen van “selfies” is haast een rage. Weinig spontane foto’s, maar erg veel geposeer.
De mobieltjes, waar je ook op kunt internetten, worden steeds populairder. Er zijn vele soorten van dit soort mobieltjes van Chinese makelij.
De mobieltjes van de in Nederland bekende merken, zijn hier ook te krijgen. Probleem met Chinese mobieltjes is, dat ze doorgaans kwalitatief erg slecht zijn, maar goedkoop. Toch worden ze grif verkocht. Wachten met aankoop, tot er geld is voor een betere (en dus duurdere) mobiel, is er niet bij.


 

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Sambal

sambal

De meesten in Nederland weten wel wat sambal is. Het is een fijn gewreven kruidenmengsel, bestaande uit uitjes, rode of groene pepertjes (“cabe”), tomaten en andere ingredienten, zoals jahe (gember), jinten en meer. Cabe wordt altijd gebruikt voor het maken van sambal. Sambal is bijna altijd erg heet (pedas). In Nederland is sambal te koop onder meer in potjes in supermarkten.
Hier maakt men de sambal altijd zelf.  De kruiden worden eerst in kleine stukjes gesneden, en daarna in een “cobek” fijn gewreven. Het mengsel wordt op de borden gelegd, zodat men het zelf kan aanmengen met een hap.
Op de lokale markten kan men diverse soorten verse sambals kopen, die in bakken uitgestald staan en in plastic zakjes verkocht worden.
Elke Ibu heeft haar eigen sambal, door toevoeging van verschillende kruiden kan zij de sambal een eigen smaak geven.Sambal is doorgaans erg heet (pedas). Je hoort dan ook regelmatig van maagklachten door het eten van veel sambal. Echter, een maaltijd zonder sambal is bijna ondenkbaar, immers smakeloos. Dus, hoewel men weet, dat het niet echt gezond is om het te heet te eten, gaat men er mee door.
Anderszijds schijnt sambal ook gezond te zijn, met name door de rode pepers, cabe. Rode peper is gezond, zo heb ik mij laten vertellen. Het zit vol vitamine C en capsicum, relatief meer dan in sinaasappel. Van capsicum worden ook medicijnen gemaakt tegen verkoudheid. Capsaïcine is de stof, die de scherpe smaak geeft aan de rode peper. De neus gaat ervan open; je kunt beter ademhalen.
In elke warung staan op de tafeltjes een fles sambal en ketjap. Want bij bv. bakso en mie ayam wordt geen sambal geserveerd, men kan naar believen de fles hanteren om het eten op smaak te brengen. Maar ook als wel sambal wordt geserveerd, staan er die flessen op tafel.
Ontbijt met brood en zo, zoals wij dat gewend zijn, bestaat hier niet. Ontbijt is rijst, sambal, wat groenten en eventueel wat tahu/tempe.
Ik ben erg blij, dat ik in de Indomaret (een kleine supermarkt) brood, boter, jam en koffie kan kopen.


 

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Maaltijd vandaag / eten en drinken | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.