Berichten getagd met: begrafenis

De overledene wordt naar het kerkhof gebracht

Een paar huizen verwijderd van mijn huis is vanochtend overleden een jongeman. Hij was een paar dagen geleden thuis gekomen vanuit het ziekenhuis. Het leek, dat hij “gewoon” ziek was, maar hij is dus toch overleden.
Het trieste is, dat hij vandaag in de namiddag een “pernikahan siri” zou hebben.

Een “pernikahan siri” is een huwelijkssluiting volgens de Islam, maar deze huwelijkssluiting geldt niet voor de wet. Waarom dan toch een pernikahan siri ? Wel, ongehuwd samenwonen is niet toegestaan. Maar als er nog geen geld is voor een formeel huwelijk, maar men wil toch gaan samenwonen, dan is de pernikahan siri een uitkomst. Het is een gebedsbijeenkomst, met na afloop een selamatan. Na een pernikahan siri kan men gewoon samenwonen.

Ik hoorde van het overlijden, omdat dit werd omgeroepen (zoals gebruikelijk) via de luidsprekers van de moskee. Een overlijden wordt altijd omgeroepen; de naam en het adres van de overledene wordt ook omgeroepen.
Vrij snel na het omroepen, begaven dames uit de buurt (tientallen) zich in groepjes naar het sterfhuis, met vooral rijst. Het zijn voornamelijk vrouwen, die gaan, omdat de meeste mannen overdag niet thuis zijn, immers aan het werk.
In de loop van de middag zal het lichaam van de overledene ritueel worden gewassen en in witte doeken gewikkeld, waarna de begrafenis plaats vindt op het nabijgelegen kerkhof. Het lichaam wordt naar de begraafplaats gebracht op een draagbaar, gedragen door jonge mannen en bedekt met groot groen kleed; zeer velen begeleiden de draagbaar naar het kerkhof, soms wel honderden.

Aan een begrafenis zijn geen kosten verbonden; het dragen van de draagbaar en het delven van het graf is vrijwilligerswerk.
Omdat de komende dagen veel bezoekers worden verwacht bij het sterfhuis, die men ook te eten wil geven, nemen de dames uit de buurt vooral  rijst mee.

Dames vanochtend op weg naar het sterfhuis

Bidden bij de overledene

Vanmorgen is er in mijn buurt iemand overleden. Een overlijden wordt hier omgeroepen via de luidsprekers van de nabijgeleden moskee en daardoor wist ik van het overlijden. Het is vast gebruik, dat een overlijden publiekelijk bekend gemaakt wordt via de luidspreker van de moskee.
De bewoners in de buurt van het huis van de overledene maken zich na het omroepen klaar om naar het sterfhuis te gaan. Dit zijn voor het merendeel vrouwen, omdat de mannen aan het werk zijn.
De vrouwen nemen elk 1 of 2 kilo rijst mee, en eventueel flessen water; ook dit is vast gebruik. Er zullen vandaag en de komende dagen veel mensen langskomen en er moet eten voorhanden zijn.

Ruim een uur na de aankondiging van het overlijden begonnen bezoekers te komen. Omdat het sterfhuis naast de weg naar Balung ligt, waar veel verkeer langs komt, regelden een paar mannen het verkeer; ook dit is vast gebruik, dat mannen het verkeer regelen; iedereen (motor en auto) houdt zich aan de aanwijzingen van de verkeersregelaars; politie is in het geheel niet nodig.
In de loop van de middag zal de overledene ritueel worden gewassen en in witte doeken worden gewikkeld; dit alles begeleid door gebeden. Hierna wordt de overledene op een draagbaar naar het kerkhof gebracht, waar de begrafenis plaats vindt.
Niemand sterft hier alleen; als het einde zich aandoent, verzamelen mensen zich in het huis van degene, die gaat sterven, en worden voortdurend gebeden opgezegd; de stervende wordt tot op het laatst zo goed mogelijk “verzorgd”.
De nabestaanden van de overledene blijven na de begrafenis niet alleen. De komende dagen zal het een komen en gaan zijn van buurtbewoners, kennissen en anderen. Er wordt gezamenlijk gerouwd.
Is het einde daar, dan wordt het overlijden dus publiekelijk bekend gemaakt. Zeer aandoenlijk. Al met al gaat het er zeer waardig aan toe.