Berichten getagd met: dood

Vandaag: overlijden en begrafenis (30 sept. 2017)

Geplaatst op 30/09/2017 door Oost Java Info

Achter het groene doek werd de overledene gewassen 

Vanmiddag rond 14.00 uur overleed in de Puskesmas (gezondheidscentrum van de overheid) van mijn desa een oudere dame, die achter mijn huis woont, een paar huizen verder.
Na haar overlijden werd ze met een ambulance naar haar huis gebracht en opgebaard door  de aanwezige familieleden. Tientallen vrouwen uit mijn buurt kwamen langs, met beras (niet gekookte rijst), en/of flessen water en/of rokerij. Dit gebeurt altijd; de komende dagen zullen vele bezoekers komen en op deze wijze zijn de kosten voor de familie van de overledene minder.
Rond 16.00 uur werd begonnen met de voorbereiding van de begrafenis. Dat betekent, dat zij gewassen diende te worden, daarna in wittte doeken gewikkeld, en vervolgens op een baar naar de begraafplaats werd gebracht.
Het wassen gebeurde buiten de woning, in de tuin. De overledene werd buiten op een baar gelegd, waarna deze plek werd afgeschermd door een groen lang doek (zie foto hier beneden). Het wassen gebeurde door vrouwen onder het reciteren van gebeden. Kinderen, hoe klein ook, konden gewoon meekijken. Bij dit gebeuren waren ongeveer 70 mensen aanwezig, de meesten buurtbewoners.
Door het wassen werd het lichaam “suci” (heilig, rein, zuiver). Als de overledene een man was geweest, dan was het lichaam gewassen door mannen.
Na het wassen werd het lichaam in witte doeken gewikkeld en op een draagbaar gelegd, waarover een groen doek werd gedrapeerd. Na een aantal gebeden vertrok de stoet naar de begraafplaats (zie foto beneden), alwaar de overledene, weer onder het reciteren van gebeden, in het graf werd gelegd. Het graf was gedolven door mannen uit de buurt. De stoet telde ongeveer 100 personen.
Om 17.30 uur was alles achter de rug.
Opmerkelijk vond ik de rust, waarmee alles gebeurde. Even verderop waren kinderen aan het spelen, uit een huis vlakbij klonk gelach. Het leven ging gewoon door. Geen verdrietige sfeer. De dood hoort bij het leven, net zoals een geboorte of een huwelijk. Er is een diep besef, dat men hier op aarde slechts tijdelijk is; de bestemming van de mens is om bij  Allah te zijn. Daarom ook worden overledenen zo snel mogelijk na het overlijden begraven.

De kosten van deze begrafenis ? 0,0 euro. Het is “gotong royong”, zeg maar burenhulp. Vandaag was deze dame aan de beurt, misschien morgen ik. En dan is er weer gotong royong.

De draagbaar onderweg naar de begraafplaats

——————–
Naar de begraafplaats

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Islam / Religie | Tags: , , , | 1 reactie

Sterfgeval door slangenbeet (july 2017)

Geplaatst op 31/07/2017 door Oost Java Info

De “Ular Hijau”

Vanavond hoorde ik in het Cafe, dat gisteren de buurman van een van de boeren even verderop, is overleden ten gevolge van een slangenbeet.
Hij was 3 dagen daarvoor in zijn duim gebeten, tijdens het werk bij een bamboe-hek bij de sawah. De hand was enorm opgezwollen en na 3 dagen is de man overleden.
De slang was een “Ular Hijau” (groene slang), die als zeer gevaarlijk bekend staat. Hij komt voornamelijk in het groen voor, bomen, sawah’s en zo. De slang kan wel een meter lang worden. Er zijn een paar soorten Ular Hijau.
De medicatie tegen deze slangenbeet is een probleem, heb ik begrepen. Niet elk ziekenhuis heeft tegengif.
Deze slang komt ook voor op Bali en andere delen van Indonesie.

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Overlijden (30 jan. 2015)

Geplaatst op 30/01/2015 door Oost Java Info

Gisteren is een oude dame bij mij in de buurt overleden. Twee dagen daarvoor, ’s ochtends vroeg, een kennis van mij, ook in de buurt,  55 jaar, geheel onverwacht.
Die kennis van mij was rond 6 uur in de morgen overleden. Om 8 uur in de ochtend was hij al begraven. Ik hoorde het nieuws pas rond 10 uur in de ochtend.
Nadat men weet, dat er iemand is overleden, komen de vrouwen uit de buurt langs met voornamelijk rijst. Dit is bedoeld als bijdrage in de kosten.
Overledenen worden zo snel mogelijk begraven; op de dag van overlijden na een paar uur al. Eerst wordt het stoffelijk overschot gewassen, en daarna in een wit doek gewikkeld. Na gebeden wordt de overledene op een draagbaar naar de begraafplaats gebracht. Iedereen uit de buurt, die kan, volgt de rouwstoet naar de begraafplaats. De tocht naar de begraafplaats gaat grotendeels over de openbare weg. Het verkeer houdt rekening hiermee, geen getoeter, of gemopper. Op de begraafplaats hebben 2 of 3 mannen al een gat gegraven, waar het stoffelijk overschot in gelegd wordt, met het gezicht naar Mekka. Er wordt gebeden, en daarna wordt het graf met aarde toegedekt, en de aanwezigen strooien bloemen op het graf.
Vervolgens gaat men naar huis. 7 Dagen lang is er een rouwperiode. Familieleden van verre worden verwacht, en ook veel anderen zijn in het huis van de familie. Tijdens deze 7 dagen wordt gerouwd en gebeden. Na afloop van deze periode herneemt het leven weer zijn gang.
Na 40 dagen is er thuis een gebedsdienst voor de overledene, en na 1000 dagen weer.
In Nederland duurt het enige dagen, voordat de begrafenis of crematie plaats vindt. De overledene wordt doorgaans opgebaard, vrienden en familie kunen afscheid nemen. En doorgaans is na de crematie of begrafenis een condoleance-receptie. Dit alles nu niet bij de Islam in Indonesie. Er wordt niet gewacht tot alle familieleden er zijn. Men vindt het “kasian” als de overledene niet snel wordt begraven, immers hij gaat naar Allah.
Een overlijden is ook in Indonesie een verdrietige zaak. Echter, het maakt deel uit van het dagelijks leven. In het sterfhuis wordt gerouwd, buiten gaat het leven gewoon door, kinderen spelen, de buren zijn als gebruikelijk druk met hun huishouden. Bij mij in de buurt is vrijwel niet “even nagepraat” over het overlijden van mijn kennis.
Kinderen worden geboren, er wordt getrouwd, en mensen sterven. Zo is de cyclus van het leven hier in de desa.

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Islam / Religie, Omgangsvormen | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.