Maandelijks archief: februari 2022

Geschiedenis van de tolerantie op Java (27 febr. 2022)

Viering van het Suikerfeest door moslims en christenen in Jember

Nog steeds geldt er op Java tolerantie tussen de verschillende godsdiensten, die op Java zijn, zoals moslims, christenen en hindu’s. Tolerantie is een van de 5 pijlers van de indonesische staatsfilosofie, de Pancasila.
Er zijn islamitische extremistische groeperingen op Java, die regelmatig van zich laten horen. De regering van Indonesie maakt zich hier zorgen om, zij is een sterk voorstander van tolerantie. In de nederlandse pers worden worden de incidenten door deze groepen breed uitgemeten; Indonesie zou steeds extremistischer worden. Journalisten, die hierover berichten zijn echter niet begaan met Indonesie, maar publiceren alleen om aandacht te krijgen en om carriere te maken.

Tolerantie heeft een lange geschiedenis op Java. Vanaf het begin van de jaartelling tot halverwege de 16e eeuw (plm 1550) was Java grotendeels hindoeistisch / boeddhistisch. Daarna werd Java in rap tempo islamitisch.

Het eerste grote hindoeistische koninkrijk op Java was het koninkrijk Tarumanagara (350-670). Er was plaats voor de aanhangers van o.m. de natuurgodsdiensten.
Het koninkrijk Mataram-Medang (9e – 11e eeuw) was een groot hindoeistisch / boeddhistisch koninkrijk. Dit koninkrijk stond bekend om de grote mate van tolerantie tussen de verschillende godsdiensten binnen het rijk.
Het koninkrijk Majapahit (13e eeuw – 1550) besloeg bijna heel Java. Het was een hindoeistisch / boeddhistisch koninkrijk, waar tolerantie van groot belang was; tot op vandaag leeft dit koninkrijk voort in de javaanse cultuur en gebruiken.
Het sociaal-culturele leven van de Majapahit-bevolking werd gekleurd door religieuze zaken. Religie in Majapahit had een complexe functie, waaronder het bevorderen van een gevoel van tolerantie onder de burgers. Bovendien gaf het koninkrijk ook gelijke erkenning en kansen aan religieuze leiders om in de regering te zitten.
De tempel is ook een vorm van religieuze tolerantie in Majapahit. De tempel heeft twee of meer religieuze kenmerken, die getuigen van sociale integratie en tolerantie op religieus gebied. De tempel was niet alleen voor hindoe-boeddhisten, maar ook voor moslims. Want in het Hayam Wuruk-tijdperk waren er al mensen, die de islam omarmden.
De traditionele javaanse huwelijksceremonien stammen uit de tijd van Majapahit. Ook aan de hoven van de sultans op Java zijn nog vele gebruiken uit de tijd van Majapahit.
Kejawen, ook genoemd Kebatinan, Agama Jawa en Kepercayaan is een Javaanse religieuze traditie, bestaand uit een samensmelting van animistische, boeddhistische en islamitische geloven en praktijken. Het is geworteld in de geschiedenis en het geloof van de Javaanse bevolking, aspecten van verschillende religies versmeltend.

In de 16e eeuw kwam de Islam naar Java en verdwenen de hindoeistisch/boeddhistische koninkrijken op Java, maar in het oosten van Java bleef het koninkrijk Blambangan tot de 18e eeuw bestaan. De eerste islamitische staat op Java was het sultanaat Demak. Zeer bekend is het sultanaat Mataram (gesticht 1587), dat in 1755 werd gesplitst door de nederlanders in het sultanaat Surakarta en het sultanaat Yogyakarta.

De Wali Songo zijn de negen legendarische predikers die in de 16e eeuw de islam op Java verbreidden.
De Wali Songo worden op Java vereerd op een wijze, die niet strookt met de orthodoxe islam zoals die op het Arabisch schiereiland wordt beleden. In de bedevaarten en feesten ter ere van de Wali Songo zijn veel oudere Javaanse animistische, boeddhistische en hindoeïstische trekken te vinden.
De Wali Songo hebben niet gebroken met de oude tradities op Java; zo bleef onder meer de Wayang (het poppenspel) bestaan.

In de jaren 20 en 30 van de 20ste eeuw, werd het historische Majapahit-rijk door nationalisten als voorbeeld gebruikt voor een nieuw Indonesië. Zij hadden een modern Indonesië voor ogen waarin, net als ooit in het Majapahit-rijk, alle volkeren van de archipel onder één regering verenigd zouden zijn.

Aldus de zeer lange traditie van tolerantie in Indonesie. Java is dan wel overwegend islamitisch, maar op de achtergrond speelt het hindoeisme / boeddhisme nog een grote rol, vooral wat betreft tolarantie, het vredig samenleven en elkaar respecteren. Dit ondanks extremistische groeperingen.

Oost Java, de provincie waar ik woon, was het centrum van Majapahit. Als ik javanen ontvang of bezoek, breng ik, als het even kan, het onderwerp “tolerantie” ter sprake. Altijd is het antwoord, dat men met elkaar moet samenleven en elkaar respecteren; maakt niet uit, welke godsdienst men heeft. Nimmer heb ik een onvertogen woord gehoord over niet-moslims.


 

Categorieën: Islam / Religie | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Regeling minder geluidsoverlast door moskeeen (24 febr. 2022)

Het ministerie van Religieuze Zaken heeft een verordening uitgevaardigd die moskeeën in het overwegend islamitische Indonesie oproept om het volume van hun luidsprekers te verminderen.
Minstens vijf keer per dag worden gebedsoproepen gedaan, maar daarnaast zijn er ook oproepen voor religieuze preken of bijeenkomsten.

Minister van Religieuze Zaken Yaqut Cholil Qumas zei dinsdag, dat de verordening bedoeld is om “orde en harmonie tussen gemeenschappen te bevorderen” in dit diverse land.
Het ministerieel besluit werd op 18 februari ondertekend en moet een richtlijn worden voor het gebruik van luidsprekers in moskeeën in het hele land, zei Yaqut in een verklaring.
Het beperkt het geluidsniveau van externe luidsprekers tot 100 decibel.

Tijdens het ochtendgebed kunnen externe luidsprekers gedurende 10 minuten worden gebruikt voor een recitatie uit de Koran en de oproep tot gebed. Tijdens vier andere moslimgebedstijden – ’s middags, ’s middags, ’s avonds en ’s avonds – is het gebruik van externe luidsprekers beperkt tot 5 minuten.
Bij andere religieuze activiteiten, zoals het houden van een preek of gebeden, mogen alleen interne luidspeakers worden gebruikt, staat in het decreet.

De limiet van 10 minuten voor het gebruik van externe luidspeakers geldt ook voor de wekelijkse vrijdag gebedsdiensten.
Het decreet krijgt steun van de twee grootste moslimorganisaties van het land, Muhammadiyah en Nahdlatul Ulama.

“Zelfs voordat het ministerieel besluit werd uitgevaardigd, hadden alle moskeeën, die door Muhammadiyah worden beheerd, het [geluidslimiet]-beleid geïmplementeerd. Luidspeakers van moskeeën kunnen geluidsoverlast veroorzaken voor de omringende gemeenschap, die gewoon wat rust wil – niet alleen mensen van verschillende religies, maar ook moslims zelf”, vertelde Abdul Mu’ti, de secretaris-generaal van de groep, aan Beritasatu, de zusterpublicatie van Jakarta Globe.
Nahdlatul Ulama Vice-voorzitter Amin Said Husni prees het decreet als een “goed en noodzakelijk” besluit.

Opmerking van de schrijver van dit blog:
Veel is goed geregeld in Indonesie. Er bestaan zelfs verkeersvoorschriften voor weggebruikers (auto’s, vrachtwagens en meer). Je zou het niet zeggen, maar het is zo.
Goede regelgeving is niet het probleem in Indonesie.
Wel een probleem is de handhaving en controle op de naleving van voorschriften. Daar gaat vaak veel mis: geen of te weinig controle, functionarissen die het niet zo nauw nemen, en politie die vaak veel niet ziet.
De nieuwe regelgeving voor geluidsoverlast door moskeeen is prima; we moeten afwachten, of die regelgeving het gaat redden in de praktijk.
In mijn desa is vooralsnog niets te merken van de nieuwe regelgeving.


 

Categorieën: Islam / Religie | Tags: , , | 3 reacties

Rapport excessief geweld door de nederlanders ? (17 febr. 2022)

Nederlandse leger op Java

Inmiddels is het rapport omtrent eventuele excessieve gedragingen van het nederlandse leger tijdens de politionele acties in Indonesie (1945-1949) verschenen. In alle kranten is erover bericht, en meer nieuws zal zeker verschijnen.
Ik ga in dit blog niet in op de bevindingen vermeld in het rapport.

Leven de politionele acties van de nederlanders onder de javanen in mijn regio ?
In het geheel niet. Ik woon nu ruim 11 jaar op Oost Java, en geen enkele keer in al deze jaren is dit militaire verleden in gesprekken met desa-bewoners aan de orde geweest.
Wat men wel weet, is dat in de stad Jember nog nederlandse gebouwen staan; ook vertelt men, dat de waterkering op 2 km van mijn desa door de nederlanders is gebouwd. Verder is bekend, dat in Semboro een suikerfabriek uit de nederlandse tijd staat.
Van sommige mensen in mijn regio weet men, dat ze nederlandse roots hebben.
Maar nog nooit is het militaire verleden of de koloniale periode van nederland hier aan de orde gekomen in gesprekken. Het lijkt, alsof dit verleden is afgesloten.

Hebben indonesiers dan geen aandacht voor het verleden van Java ?
Zeker wel. Het oude hindoeistische Majapahit koninkrijk, dat tot de 16e eeuw op oost Java bestond, spreekt nog steeds velen tot de verbeelding en leeft nog voort. Oude “sites” uit de tijd van Majapahit worden veelvuldig bezocht.
Ook is er veel aandacht voor de “keturunan” (voorvaderen) van families. Graven worden regelmatig bezocht en er wordt bij het graf gebeden.
President Suharto (regeerde van 1967 tot 1998) wordt vaak in gesprekken genoemd; hij was dan wel een dictator, maar “het volk” had baat bij zijn bewind. Weinig kriminaliteit, gratis onderwijs en geen extremistische incidenten.
Ook president Soekarno is men niet vergeten.
Dat mijn website over de sultanaten en koninkrijken in Indonesie door zoveel indonesiers wordt bezocht, is ook een blijk van interesse voor het verleden.

De javaan praat niet over problemen; hij zwijgt. Over problemen in relaties, maar ook over problemen zoals de politionele acties, wordt gezwegen. De enkele keer, dat ik probeer te praten over de nederlandse tijd, loopt op niets uit; men heeft niets te vertellen over die tijd, of wil het niet.

Niet alleen ik, maar ook vele anderen, hebben ervaren, dat het koloniale verleden voor de indonesiers min of meer een afgesloten hoofdstuk is. Het dagelijks leven telt, er moet brood op de plank komen, en er is de dag van morgen. Verder is het van belang om problemen te vermijden.

Javaanse krijgsgevangenen


 

Categorieën: Landelijk en politiek | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Corona: het gaat niet goed (12 febr. 2022)

Het gaat niet goed met corona in Indonesia. Vandaag waren er ruim 55.000 nieuwe gevallen, vrijwel net zoveel als tijdens de crisis in july / augustus vorig jaar. Toen was het onder meer crisis, omdat veel ziekenhuizen overvol waren en er erg veel sterfgevallen waren. Op parkeerplaatsen van veel ziekenhuizen werden mobiele klinieken opgericht.
Ik heb nu nog geen berichten gelezen van overvolle ziekenhuizen.
Voor grote delen van Java en heel Bali is de PPKM (dat de activititen / bewegingsvrijheid van de burgers regelt) opgeschaald naar level 3; level 4 is de hoogste level.
Er valt op dit moment niet veel meer informatie te geven; wel worden er weer meer mondmaskers gedragen, en wordt streng gecontroleerd op de handhaving van level 3 PPKM.

In mijn desa en regio is niets te merken van de toename van corona. Tijdens de crisis van july / augustus vorig jaar waren er dagelijks veel sterfgevallen in mijn desa.


 

Categorieën: CORONA | Tags: , | Een reactie plaatsen

Oost Java Info ook op Instagram

Oost Java Info is ook op Instagram:  https://www.instagram.com/paul.kijlstra/


 

Categorieën: Diversen | Een reactie plaatsen

Criminaliteit in de desa (7 febr. 2022)

Deze dief van een motor is doodgeslagen

Wat merk ik in mijn desa en regio van criminaliteit ?
Helemaal niets, op een enkele uitzondering na.

Ik ervaar mijn desa (plm 25.000 inwoners) als zeer veilig; dag en nacht kan ik door de desa lopen / fietsen, zonder dat ik mij onbehaaglijk voel. Ik voel mij alleen onbehaaglijk, als ik in het donker langs een plek in de desa kom, waarvan men zegt, dat er “hantu’s” (spoken) zijn.
Hangjongeren of agressieve mensen zijn er niet. Dat ik aangevallen of beroofd zou worden, is in de desa ondenkbaar. Het leven in de desa is vredig.

De enige vorm van criminaliteit, die een enkele keer in de desa voorkomt, is diefstal. Vooral motoren zijn het doelwit van dieven. Binnen enkele seconden hebben dieven een motor van het slot gehaald en rijden ze ermee weg.
Motoren worden daarom in de avond en nacht altijd in huis gestald.
Als de desa-mensen toch een motor-dief hebben kunnen “vangen”, dan is het lot van de dief zeer onzeker. Op zijn minst wordt hij in elkaar geslagen; niet zelden wordt hij ter plekke dood geslagen. Diefstal neemt men zeer hoog op.
Dat dieven huizen binnendringen, komt niet voor; bij de meeste desa-bewoners valt er niets te halen.

Enige tijd geleden zijn in de avond vlak bij mijn huis 3 dieven gepakt; zij zijn betrapt, toen zij de jeruk-oogst van een boer aan het laden waren in een kleine vrachtwagen. De oogst stond nog op de sawah, te wachten op vervoer de volgende dag. De 3 dieven zijn enorm in elkaar geslagen en daarna door de menigte naar de Balai Desa (gemeente-huis) gebracht, waar ze in een leeg lokaal werden opgesloten in afwachting van de komst van de politie. De politie heeft het drietal later naar de gevangenis gebracht. Het was een enorme consternatie bij de Balai Desa, een paar honderd mensen hadden zich daar verzameld.

Enige tijd geleden zijn bij een huis 200 meter van het mijne verwijderd, in de nacht 2 koeien gestolen; de bewoners hadden niets gehoord, omdat ze gehypnotiseerd zouden zijn geweest door de dieven.

De sociale controle is groot in de desa. Men let op elkaar.
Een politie-post is er niet in de desa. De burgers regelen het zelf allemaal.

De eigenrichting komt in heel (zuid-oost) Azie voor en niet alleen in Indonesie. Een verzekering voor diefstal is er niet; burgers lijden veel schade als spullen worden gestolen, daarom is de woede ook zo groot.

Voor de video over het pakken van de 3 jeruk-dieven in mijn desa, klik hier
Vanwege de geweldadige inhoud, kan deze video niet op mijn blog verschijnen; U moet daarom de video op Y-tube bekijken.

————————–

Burgers hebben een dief gevangen


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , | Een reactie plaatsen

Beroering op Kalimantan (1 febr. 2022)

Lokatie nieuwe hoofdstad van Indonesie (rood), op Kalimantan, Nusantara

Indonesie krijgt een nieuwe hoofdstad. Het Parlement is hiermee accoord gegaan.
De nieuwe hoofdstad zal Nusantara heten en zal op Oost Kalimantan worden gebouwd (zie de kaart).

Er zijn voorstanders van het bouwen van een nieuwe hoofdstad, maar ook tegenstanders.
Een van die tegenstanders is Edy Mulyadi, een bekende journalist.
Hij heeft Kalimantan een plek genoemd, waar geesten zich van kinderen kunnen ontdoen.” Edy zei dat de term vaak wordt gebruikt door inwoners van Jakarta om een afgelegen locatie te beschrijven.

Deze laatdunkende opmerking heeft tot veel onrust op Kalimantan geleid, vooral bij het volk van de Dayaks. Men voelt zich beledigd. De koning van het koninkrijk Tayan, Gusti Yusri, steunt de juridische procedure van de politie tegen Edy Mulyadi. De koning wil zelfs, dat Edy wordt gestraft door adat. “Ik steun het juridische proces tegen Edy. Inclusief het gewoonterecht van de inheemse bevolking van Kalimantan; hij heeft haat gezaaid.”

Edy Mulyadi is sinds gisteren verdachte terzake haatzaaien op basis van etniciteit, religie, ras en het verspreiden van nepnieuws of bedrog. Hij is inmiddels vastgezet; hij kan worden veroordeeld tot max. 10 jaar gevangenisstraf.

Edy Mulyadi heeft inmiddels zijn excuses aangeboden, maar de juridische stappen voor vervolging gaan desondanks door. Hij heeft verklaard niet te willen beledigen. Maar dit wordt niet geaccepteerd door de Dayaks.

Op de landelijke TV is veel aandacht voor deze zaak.

Indonesie bestaat uit honderden grote en kleine volkeren, die volgens de staatsfilosofie van Indonesie (“Pancasila”) gerespecteerd dienen te worden.
“Saling hormati” (elkaar respecteren) en “hidup bersama” (in vrede samen leven) zijn pijlers van Indonesie.
Het is wettelijk niet toegestaan om haat te zaaien, valse berichten te verspreiden, en te beledigen. Doet iemand dit toch, dan volgen juridische stappen, en kan een veroordeling door de rechter het gevolg zijn.

Dayak is een verzamelnaam voor een aantal volkeren in de binnenlanden van het eiland Kalimantan. Zij identificeren zich als leden van de verschillende stammen, zoals de Kenyah, de Iban en de Ma’anjan. Deze stammen hebben elk een eigen taal of dialect, een eigen cultuur, eigen gewoontes en eigen mate aan contact met de buitenwereld. De grootste van deze groepen is de Iban. De Dayaks zijn trots op hun cultuur.

De vrijheid van meningsuiting, die in Nederland in feite onbeperkt is, wordt in Indonesie beperkt terwille van de stabiliteit van het land. Zoals gezegd, alle grote en kleine volkeren in Indonesie zijn trots op hun cultuur, het is goed, dat met respect met deze culturen wordt omgegaan.

Dayak volk

——————————-
Edy Mulyadi


 

Categorieën: Landelijk en politiek | Tags: , | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.