Het ministerie van Religieuze Zaken heeft een verordening uitgevaardigd die moskeeën in het overwegend islamitische Indonesie oproept om het volume van hun luidsprekers te verminderen.
Minstens vijf keer per dag worden gebedsoproepen gedaan, maar daarnaast zijn er ook oproepen voor religieuze preken of bijeenkomsten.
Minister van Religieuze Zaken Yaqut Cholil Qumas zei dinsdag, dat de verordening bedoeld is om “orde en harmonie tussen gemeenschappen te bevorderen” in dit diverse land.
Het ministerieel besluit werd op 18 februari ondertekend en moet een richtlijn worden voor het gebruik van luidsprekers in moskeeën in het hele land, zei Yaqut in een verklaring.
Het beperkt het geluidsniveau van externe luidsprekers tot 100 decibel.
Tijdens het ochtendgebed kunnen externe luidsprekers gedurende 10 minuten worden gebruikt voor een recitatie uit de Koran en de oproep tot gebed. Tijdens vier andere moslimgebedstijden – ’s middags, ’s middags, ’s avonds en ’s avonds – is het gebruik van externe luidsprekers beperkt tot 5 minuten.
Bij andere religieuze activiteiten, zoals het houden van een preek of gebeden, mogen alleen interne luidspeakers worden gebruikt, staat in het decreet.
De limiet van 10 minuten voor het gebruik van externe luidspeakers geldt ook voor de wekelijkse vrijdag gebedsdiensten.
Het decreet krijgt steun van de twee grootste moslimorganisaties van het land, Muhammadiyah en Nahdlatul Ulama.
“Zelfs voordat het ministerieel besluit werd uitgevaardigd, hadden alle moskeeën, die door Muhammadiyah worden beheerd, het [geluidslimiet]-beleid geïmplementeerd. Luidspeakers van moskeeën kunnen geluidsoverlast veroorzaken voor de omringende gemeenschap, die gewoon wat rust wil – niet alleen mensen van verschillende religies, maar ook moslims zelf”, vertelde Abdul Mu’ti, de secretaris-generaal van de groep, aan Beritasatu, de zusterpublicatie van Jakarta Globe.
Nahdlatul Ulama Vice-voorzitter Amin Said Husni prees het decreet als een “goed en noodzakelijk” besluit.
Opmerking van de schrijver van dit blog:
Veel is goed geregeld in Indonesie. Er bestaan zelfs verkeersvoorschriften voor weggebruikers (auto’s, vrachtwagens en meer). Je zou het niet zeggen, maar het is zo.
Goede regelgeving is niet het probleem in Indonesie.
Wel een probleem is de handhaving en controle op de naleving van voorschriften. Daar gaat vaak veel mis: geen of te weinig controle, functionarissen die het niet zo nauw nemen, en politie die vaak veel niet ziet.
De nieuwe regelgeving voor geluidsoverlast door moskeeen is prima; we moeten afwachten, of die regelgeving het gaat redden in de praktijk.
In mijn desa is vooralsnog niets te merken van de nieuwe regelgeving.