Nederlandse leger op Java
Inmiddels is het rapport omtrent eventuele excessieve gedragingen van het nederlandse leger tijdens de politionele acties in Indonesie (1945-1949) verschenen. In alle kranten is erover bericht, en meer nieuws zal zeker verschijnen.
Ik ga in dit blog niet in op de bevindingen vermeld in het rapport.
Leven de politionele acties van de nederlanders onder de javanen in mijn regio ?
In het geheel niet. Ik woon nu ruim 11 jaar op Oost Java, en geen enkele keer in al deze jaren is dit militaire verleden in gesprekken met desa-bewoners aan de orde geweest.
Wat men wel weet, is dat in de stad Jember nog nederlandse gebouwen staan; ook vertelt men, dat de waterkering op 2 km van mijn desa door de nederlanders is gebouwd. Verder is bekend, dat in Semboro een suikerfabriek uit de nederlandse tijd staat.
Van sommige mensen in mijn regio weet men, dat ze nederlandse roots hebben.
Maar nog nooit is het militaire verleden of de koloniale periode van nederland hier aan de orde gekomen in gesprekken. Het lijkt, alsof dit verleden is afgesloten.
Hebben indonesiers dan geen aandacht voor het verleden van Java ?
Zeker wel. Het oude hindoeistische Majapahit koninkrijk, dat tot de 16e eeuw op oost Java bestond, spreekt nog steeds velen tot de verbeelding en leeft nog voort. Oude “sites” uit de tijd van Majapahit worden veelvuldig bezocht.
Ook is er veel aandacht voor de “keturunan” (voorvaderen) van families. Graven worden regelmatig bezocht en er wordt bij het graf gebeden.
President Suharto (regeerde van 1967 tot 1998) wordt vaak in gesprekken genoemd; hij was dan wel een dictator, maar “het volk” had baat bij zijn bewind. Weinig kriminaliteit, gratis onderwijs en geen extremistische incidenten.
Ook president Soekarno is men niet vergeten.
Dat mijn website over de sultanaten en koninkrijken in Indonesie door zoveel indonesiers wordt bezocht, is ook een blijk van interesse voor het verleden.
De javaan praat niet over problemen; hij zwijgt. Over problemen in relaties, maar ook over problemen zoals de politionele acties, wordt gezwegen. De enkele keer, dat ik probeer te praten over de nederlandse tijd, loopt op niets uit; men heeft niets te vertellen over die tijd, of wil het niet.
Niet alleen ik, maar ook vele anderen, hebben ervaren, dat het koloniale verleden voor de indonesiers min of meer een afgesloten hoofdstuk is. Het dagelijks leven telt, er moet brood op de plank komen, en er is de dag van morgen. Verder is het van belang om problemen te vermijden.
Javaanse krijgsgevangenen
Oost Java Info 