Maandelijks archief: augustus 2015

Het maken van kroepoek

Mijn buurman maakt elke dag kroepoek, om die de volgende dag te verkopen aan zijn vaste afnemers in de desa.
Naast zijn huis heeft hij een schuurtje, waar de kroepoek wordt gemaakt.
s’ Ochtends koopt hij op de markt gedroogde kroepoek; die wordt achter zijn huis in de zon te drogen gelegd.
In de namiddag wordt de gedroogde kroepoek gebakken in olie.
Aan het begin van de avond wordt de afgekoelde kroepoek in plastik zakjes (van plm 25 cm lang) gedaan, en de zakjes worden gesloten. De volgende ochtend brengt hij de kroepoek op de brommer naar zijn afnemers.
Dit kroepoek bereiden is niet zijn enige inkomen, zijn echtgenote runt een kleine toko aan huis; verder werkt buurman ook nog op een sawah. Van al het inkomen kunnen ze redelijk rondkomen; ze zijn niet arm.
Belasting betalen, administratie bijhouden en zo is er niet bij. Wat hij verdient, is voor het gezin. De overheid bemoeit zich niet met hem.

Het maken van krupuk

Het benodigde gereedschap om de kroepoek te bakken

1

———————
Het benodigde vuur, stukken hout en bamboe:

2

———————
Het bakken van de kroepoek:

5

———————
De gebakken en afgekoelde kroepoek komt in een grote zak:

3

———————
Hier ben ik samen met de buurman de kroepoek in de zakjes aan het doen:

8

———————
Dit zijn de zakjes met kroepoek, die naar de afnemers gaan. Het zijn echter veel meer zakjes, dan hier op de foto.

7

———————
De kroepoek wordt weggebracht naar de afnemers:

11


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Maaltijd vandaag / eten en drinken | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Kedelai (25 aug. 2015)

Het is nu het het droge seizoen; rijst kan niet worden geplant. Kedelai, de grondstof voor soja-produkten, zoals tahu en ketjap, kan prima tijdens het droge seizoen. De kedelai lijken op kleine sperciebonen, de boontjes worden gebruikt en verwerkt.
Je kunt ze ook stomen en dan eten. In de loop van september is het oogst-tijd.

Sawah met kedelai

image

1 ke,


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Een reactie plaatsen

Gerak jalan, jalan sehat (22 aug. 2015)

057

In het kader van de activiteiten in de desa na Hari Merdeka (Onafhankelijkheidsdag) was er gisteren in mijn desa “Gerak Jalan” oftewel “Jalan Sehat” (gezond-wandelen), een wandeltocht. In de desa was een route uitgezet. De deelnemers waren vooral scholieren, en verder wat volwassenen. Er wordt gelopen in groepjes, en het is meer marcheren in een wat stramme pas, dan wandelen. Deze wandeltochten zijn populair hier. Elke desa organiseert zijn eigen wandeltocht. Hieronder een foto-impressie.
Op 5 september vindt “Karnaval” plaats, een Fashion-Karnaval, waar met name de meisjes en dames in prachtige kostuums meelopen. Heel veel desa’s organiseren een dergelijk Karnaval, ook mijn desa. Zeer populair. Wereldberoemd is het Jember Fashion Karnaval, na Mardi Gras in New Orleans, Rio de Janeiro Carnaval in Brazilie, en Fastnachtkoln in Duitsland is dit de vierde grootste Carnaval in de wereld.
Overigens heeft de naam  Karnaval niets uitstaande met het Carnaval, zoals wij dat in het  westen  kennen en dat verbonden is met de Vastentijd van de Rooms Katholieke  Kerk.

056

055


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , | Een reactie plaatsen

Het weer (21 aug. 2015)

Water voor de burgers in door droogte getroffen gebieden.

Water voor de burgers in door droogte getroffen gebieden.

We zijn nu midden in het droge seizoen. In sommige delen van midden en west Java heerst grote droogte, geen water in de putten, dus ook geen drinkwater. De gewassen op de sawah’s verdorren. De overheid probeert de getroffen burgers middels tankwagens van water te voorzien.
In mijn regio is het ook droog, er valt in elk geval al heel lang geen regen meer. Maar water is er nog voldoende. De kanaaltjes en kanalen voor de irrigatie hebben nog water. Ook de waterput achter mijn huis bevat nog voldoende water. Wel is het overal erg stoffig. Dus in mijn regio geen last van droogte.
De temperatuur overdag is rond de 30 C.  ’s Avonds en in de nacht is het nu erg koud, 18-20 C; de mensen lopen met jassen aan, en mutsen op. En het is stil ’s avonds in de desa vanwege de kou.
Overdag geen bewolking, in de namiddag wel lichte bewolking, maar geen regen. In de nacht is het helder.
Rijst is nu nergens te bekennen op de sawah’s. Daarvoor is meer water nodig. Op  alle sawah’s, waar normaal rijst op staat, staat nu kedelai, de grondstof voor soja-producten. Deze gewassen kunnen met weinig water toe.
De kedelai wordt geoogst in september. Rond oktober begint zo langzamerhand het regenseizoen; dan kan weer rijst geplant worden. Eerst in oktober zo nu en dan een bui, maar in november steeds vaker en heftiger.


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het weer, aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en natuurgeweld | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Hari Kemerdekaan, Bevrijdingsdag (17 aug. 2015)

Soekarno - Uitroepen onafhankelijkheid door Soekarno

Uitroepen onafhankelijkheid door Soekarno

Vandaag, 17 augustus, is het Hari Kemerdekaan, Bevrijdingsdag. Op 17 augustus 1945 riep Soekarno de onafhankelijkheid van Indonesie uit. Hij las een korte, zakelijke verklaring voor, zie foto hieronder.
Nederland was het hier niet mee eens, en er volgden 4 jaren van bloedige oorlog. Onder sterke internationale druk heeft Nederland uiteindelijk op 27 december 1949 de souvereiniteit overgedragen. Tientallen jaren heeft Nederland de Indonesische onafhankelijkheidsverklaring van 17  augustus niet erkend; het is mij niet duidelijk, hoe dat tegenwoordig ervoor staat.
De belangrijkste viering is elk jaar in Jakarta, waar ’s ochtends in aanwezigheid van de President en veel hoge figuren de vlag wordt gehesen. Een zeer plechtige gebeurtenis.
Hari Merdeka is een officiele feestdag, scholen en kantoren zijn gesloten; het dagelijks leven in de desa gaat echter zijn gewone gang.
In mijn desa, en de desa”s in de buurt, is van Hari Merdeka weinig te merken. Wel overal overvloedig veel vlaggen langs de weg en  bij de huizen.
De komende weken zullen activiteiten worden georganiseerd in de desa’s.
111 KladTeks Naskah Proklamasi Klad yang ditempatkan di Monumen Nasional (Monas).


 

 

 

Categorieën: Landelijk en politiek, Nederlands koloniale verleden | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Wandelen en privacy (15 aug. 2015)

Wandelen door de sawah’s achter mijn huis

Het tropisch klimaat leent zich nu niet bepaald voor lange wandelingen. Toch vind ik het belangrijk, dat ik voldoende lichaamsbeweging krijg. Dus wandel ik aan het einde van de middag, als de ergste hitte voorbij is. Het liefst wandel ik door de sawah’s; de lucht is zuiver, geen last van verkeer en het belangrijkste voordeel voor mij is, dat ik even alleen ben. In de desa leef je met elkaar, men wipt te pas en te onpas even aan; dit is zeer plezierig, echter ik wil toch zo nu en dan even alleen zijn, even een moment voor mijzelf. Dit is nu, wat  de desa-bewoner zich niet kan voorstellen. Als ik alleen op mijn terras zit, hoor ik van de buren of voorbijgangers “kasian, papa sendiri” (wat zielig, papa is alleen). Als ik alleen op de brommer een boodschap doe in de Indomaret, wordt steevast gevraagd door het winkelpersoneel, waarom ik alleen ben. De behoefte om alleen te zijn, kent men hier niet. Gelukkig heb ik in mijn huis een eigen kamer, waar ik ook alleen kan zijn. Men is daar nu aan gewend, ik ben dus niet boos of zo, wat men aanvankelijk dacht.
Een wandeling door de desa is ook plezierig, alleen wordt je vaak aangeklampt voor een praatje, terwijl ik graag op mijn tempo wil doorlopen.
Dus een wandeling door de sawah’s is ideaal om even alleen  op pad te zijn. Maar “elk voordeel heb zijn nadeel”: wandelpaden zijn er niet. De eerste kilometer van mijn middagwandeling is er nog een redelijk pad, maar dat houdt op, en dan is het lopen over kleine richels en kleine dijkjes door de sawah’s. De eerste paar keer was het balanceren en zorgen om niet in de slootjes te vallen. Inmiddels gaat dit steeds beter.
Vele kilometers kun je wandelen door de sawah’s. Wel is het zaak om drinken mee te nemen, want warungen zijn er niet op de sawah’s.
Omdat we in het droge seizoen zitten, zijn de sawah’s niet beplant met rijst, maar met kedelai, de grondstof voor tahu en ketjap. Eind september wordt de kedelai geoogst, en als de eerste regenbuien van het regen-seizoen zich aandienen eind september / oktober, wordt er weer rijst geplant.
In het regenseizoen kan het wandelen langs de sawah’s erg gevaarlijk zijn wegens bliksem. Elk jaar overlijden er boeren, die door de bliksem zijn getroffen, terwijl ze op de sawah werkten.
Voor een stevige wandeling op tempo zal ik gebruik moeten maken van de openbare weg.
Opmerkelijk is, dat er heel weinig vogels zijn. Vogels worden gevangen voor verkoop, of om op te eten.

Een redelijk wandelpad door de sawah’s achter mijn huis

——————-
Een smal wandelpaadje, ook achter mijn huis


 

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , | Een reactie plaatsen

Rujak (Roedjak)

Gedurende de dag komen er verschillende tukangen langs; de een verkoopt ijsjes, een ander suikerspinnen, weer een ander heeft cilok (tapioka-balletjes in saus) of rujak. Ze hebben hun handel achter op de brommer.
Rujak is een fruit-gerecht; stukjes plat gesneden fruit met een sate-saus; desgewenst met sambal. Per bord rp 3000.
Het wordt ter plekke klaargemaakt, en men kan kiezen welke vruchten men wil.

Een tukang rujak


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Maaltijd vandaag / eten en drinken | Tags: , , | Een reactie plaatsen

De songkok (en de blangkon)

Op Java kunnen de mannen 2 soorten hoofddeksels dragen.
Allereerst de songkok, het nationale, zwarte hoofddeksel. Deze wordr zeer veel gedragen.
Typisch javaans is de blangkon; deze wordt minder gedragen dan de songkok, maar je ziet hem vaak.
Voor de blangkon, zie: https://oostjava.info/2021/10/20/blangkon/

De songkok is het meest gedragen hoofddeksel voor mannen in Indonesie. Het wordt massaal gedragen, door jong en oud.
De oorsprong van de songkok kan worden herleid tot de fez, die in 1830 door de Ottomanen werd aangenomen en vervolgens verspreid naar Zuid-Azië, vanwaar het terecht kwam in het huidige Indonesië, Maleisië en Brunei.
De songkok wordt anders gedragen dan de hoed in het westen. Het is passend in het westen, als de hoed bij een begroting even wordt opgetild; bij het bezoeken van kerken neemt men de hoed af. Ook bij andere gelegenheden neemt men de hoed af.
De songkok blijft op het hoofd bij begroetingen, ook bij het bezoeken van een moskee en andere gelegenheden, zoals huwelijken of begrafenissen. Bij staatsbezoeken blijft de songkok ook op het hoofd van de president.
Aan het einde van de middag is het mandi-tijd, tijd om te baden. Hierna doen veel mannen een sarong om en zetten de songkok op. De werkdag zit erop, en men wandelt bij huis. Vaders maken met hun jonge kind een ommetje in de buurt met de motor.
.
De songkok wordt ook gedragen in Malaysia, Singapore, Brunei en het zuiden van de Philipijnen, maar nergens zo massaal als in Indonesie. De songkok wordt in andere landen dan Indonesie gezien als de hoofdbedekking voor moslim-mannen; in Indonesie vooral als een nationalistische hoofdbedekking. Soekarno heeft als nationalist de songkok populair gemaakt. Niet-moslim ministers in het kabinet dragen ook de songkok. In de praktijk zijn het echter vooral moslim-mannen, die de songkok dragen.

12

De songkok op Sulawesi heeft een iets ander model


Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Omgangsvormen | Tags: , , , , , | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.