Bali

Ubud, Bali (juni 2016)

Geplaatst op 23/06/2016 door Oost Java Info

De nieuwe tolweg bij Denpasar

Inmiddels ben ik al enige dagen in Ubud op Bali. De reis van mijn desa naar Ubud, met 1 overnachting in Surabaya, is mij zeer goed bevallen; een rustige, relaxte reis. De vlucht van Surabaya naar Denpasar duurde 40 minuten. Zie mijn vorige bericht hierover.
Bij de Airport werd ik opgehaald, en gingen we met de auto naar Ubud via nieuwe tolwegen door Mangrove-bossen. Vlakbij de Airport is een groot gebied met Mangrove bossen. Hier is veel om te doen, omdat men het wil volbouwen. Er is veel protest tegen. Maar inmiddels zijn er al wel grote tol-wegen door deze bossen gebouwd.
Ubud is een smerig stadje aan het worden. Van ’s ochtends tot halverwege de avond overal file’s, en ronkende motoren met de daarbij behorende uitlaatgassen. En overal duizenden toeristen. Mooie plekjes net buiten Ubud, zijn inmiddels ook volgebouwd. Nyuh Kuning, waar ik vroeger woonde, was een rustig dorpje; een groot deel is nu ook al volgebouwd.
Al mijn nederlandse kennissen zijn om uiteenlopende redenen weer terug in Nederland. Voor velen is de dure “buitenland-ziektekosten-verzekering” de reden. De basisverzekering in Nederland vervalt als men langer dan een jaar in Indonesie verblijft.
Ik toer wat met mijn bommer buiten Ubud, op zoek naar nog mooie plekjes.
Het weer in Ubud is veel aangenamer dan in mijn desa. Niet zo heet en in de avond heerlijk koel. Mijn desa ligt in een laagvlakte en daar stroomt de hitte naar toe.
Inmiddels begint de “heimwee” naar mijn desa al toe te slaan. Ik ken in Ubud dus niemand meer. Mijn koffie om 6 uur ’s avonds drink ik maar alleen, en niet zoals in de desa, in de warung 50 meter verderop, waar altijd gezelschap is, en waar ik iedereen ken.
Goed en lekker eten kan overal in Ubud, in alle prijsklassen. Echter alleen eten smaakt toch niet optimaal.
Over ongeveer een week ga ik weer terug naar de desa, op dezelfde manier als op de heenreis. 1 Dag voor Lebaran (het Suikerfeest) ben ik weer in de desa, en kan ik de volgende dag dus Lebaran meevieren.

Ubud

ubud

Categorieën: Bali, Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: bali, ubud | Een reactie plaatsen

Ubud (Bali) – Desa (Java)

Geplaatst op 11/08/2014 door Oost Java Info

Straat in Ubud

Inmiddels ben ik nu al enkele dagen in Ubud op Bali, de plaats waar ik jaren gewoond heb. Er is weer heel veel bijgebouwd, en de drukte is enorm. De jl Monkey Forest en de jl Raya is een en al file of langzaam rijdend verkeer in de middag tot het begin van de avond. De uitlaatgassen maken dat mensen met monddoekjes lopen. De straten zijn van oudsher een aaneenschakeling van winkeltjes, restaurants, boutique’s en touristen-burootjes. Het is nu weliswaar hoogseizoen, maaar toen ik hier begin mei was, was het hetzelfde beeld. .
Het “Apenbos” aan het einde van de jl. Monkey Forest is een zeer drukke toeristische bestemming.
Een bezoek aan een van de 2 grote supermarkten in Ubud (Bintang en Delta) blijft voor mij een feest, grote keuze aan veel westerse produkten. Wel prijzig: 2 ons Edammer kaas (uit Nederland) 8 euro. In de Carrefour in Jember heb ik, als ik geluk heb, de keuze tussen een grote of een kleine ijsbergsla, als die er al is. In Ubud keuze uit verschillende soorten sla.
Ondanks de grote drukte en de vele verschillende nationaliteiten, die hier vertegenwoordigd zijn, verloopt een en ander zonder veel incidenten, althans ik krijg er niets van mee.
Ik heb al meerdere malen vertelt, dat “blote kleding” in Zuid Oost Azie niet “done” is. Waar wij in Nederland (en andere landen) zeer terecht van buitenlanders verwachten, dat zij rekening houden met de nederlandse cultuur, geldt dit omgekeerd blijkbaar niet. Blote kleding, zoenen op straat, met een bierfles in de hand lopen, je ziet het veel hier, met name van de westerse toeristen. De balinesen zien dit alles (begrijpelijk) door de vingers, zij willen het de toeristen niet moeilijk maken.
Inmiddels zijn ook in mijn desa op Java al enkele nederlanders op bezoek geweest, voor kennismaking met een authentieke desa. Zij hebben een dergelijk bezoek bij mij aangevraagd via de mail.
Ik heb er met mijn buurtgenoten in de desa over gesproken en zij hebben er geen moeite mee, als het maar niet massaal wordt en men rekening houdt met de plaatselijke cultuur.
Er zijn een aantal voorwaarden, waar aan voldaan moet worden, wil men de desa bezoeken:
– geen alcohol tijdens het bezoek aan de desa,
– kledingcode voor heren: geen onderhemden. Toegestaan: korte broek met pijpen tot de knie of lange broek. T-shirts toegestaan, alsmede overhemden.
– kledingcode voor dames: geen blote schouders, geen decolete’s, geen blote ruggen. Toegestaan: Rokken tot over de knie of lange broeken en T-shirts of blousen. Geen korte broekjes.
Ik zelf zal toezien op de naleving van deze voorwaarden.
Tenslotte: een bezoek aan een restaurant kan niet, omdat er in mijn desa geen restaurant is. Wel is mogelijk een eenvoudige Bakso of Mie Ayam.

Straat in mijn desa

Categorieën: Bali, Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: bali, bezoek, desa, java, ubud | Een reactie plaatsen

Huwelijk op Bali (9 aug. 2014)

Geplaatst op 09/08/2014 door Oost Java Info

Het bruidspaar

Na een reis van 14 uur met de auto kwam ik 2 dagen geleden aan in Ubud op Bali, voor het huwelijk van mijn zoon. Het was erg druk op de weg, de nasleep van Lebaran nog steeds. Van mijn desa naar Ubud is ruim 300 km, plus 2 uur voor de overtocht met de boot. Maar de gemiddelde snelheid is zo’n 40 km per uur.
Gisteren dus het huwelijk van mijn oudste zoon. Het was een Hindu huwelijk, en de ceremonie vond thuis plaats, ’s ochtends, in de ouderlijke woning van de bruid. De ceremonie werd gedaan door een Pedanda (hoge-priester uit de Brahmanen kaste). Een aantal vrienden van mijn zoon was uit Nederland overgekomen. Al met al een gemeleerd gezelschap, voor het merendeel Hindu’s, wij uit Java als moslims en een aantal christenen. Zeer plezierige en ontspannen sfeer, waarbij iedereen met iedereen sprak. En een zeer kleurrijk gebeuren. Na afloop van de ceremonie was er een buffet-maaltijd.
’s Avonds de receptie met wederom die ontspannen sfeer. En wederom een buffet-maaltijd.
Weken van tevoren was men al begonnen met de voorbereidingen vooor het huwelijk; er moeten veel offers en offertjes gemaakt worden en veel versieringen worden aangebracht. Op de binnenplaats, waar de ceremonie plaats vond, moest een tijdelijke dakbedekking komen, in verband met eventuele regen.
De datum van het huwelijk werd een tijd geleden al vastgesteld door de Pedanda. Er zijn namelijk geschikte dagen voor een huwelijk, en niet geschikte dagen. Het is onder meer de taak van de Pedanda om de juiste dag vast te stellen.

De pedanda (hogepriester) aan het werk

De hogepriester bezig.

bruidspaar

Categorieën: Bali | Tags: bali, ceremonie, hindu, huwelijk, trouwerij | Een reactie plaatsen

Weemoed (15 mei 2014)

Geplaatst op 15/05/2014 door Oost Java Info

Ik ben even kort op Bali, in verband met de jaarlijkse verlenging van mijn verbljfsvergunning. Ik logeer in Ubud.
Steeds als ik in Ubud ben, ga ik even naar het “stoepje”, tegenover het voetbalveld op de hoek met de jl Monkey Forest (zie foto).
Zo’n 8 jaar geleden ging ik daar voor het eerst zitten aan het begin van de avond. Voorbijgangers bekijken, praatje maken met de daar zich ophoudende jongens, die toeristen op hun brommers vervoerden, voor een kleine geldelijke vergoeding. Er kwamen dames langs, die koffie uit een thermoskan verkochten, anderen verkochten snacks en weer anderen bungkus nasi (goreng). Ook kennissen, die in Ubud woonden, kwamen langs. De laatste roddels werden besproken. Met mijn dierbare Ineke (en ook met anderen) heb ik daar vreselijk veel gelachen en plezier gehad. Op dat kleine stoepje zater we soms wel met 8 man tegen elkaar gedrukt. Het was uitermate gezellig, iedereen kende elkaar.
Echter, de ene brommer na de andere werd ingeruild voor een auto, om daarmee taxi-ritten te verzorgen. Wel kwam men nog steeds bijeen op het stoepje, voor een hapje en een praatje.
Later echter zochten veel van die “taxi-chauffeurs elders standplaatsen, omdat daar meer te halen zou zijn.
Ondertussen werd het ook steeds drukker, veel meer auto’s, geen brommervervoer meer voor toeristen. En onvermijdelijk stank van de auto’s. De dames met hun manden op hun hoofd (waarin de snacks en andere zaken) lieten het afweten. Kortom, het is niet meer zoals vroeger. Nu zit er ’s avonds niemand meer, de dames komen niet meer langs, en het zitten daar is niet leuk meer door de aanhoudende stroom auto’s en de daarbij behorende stank.
Toch, elke keer als ik in Ubud ben, ga ik er weer even heen, herinneringen bij mijzelf ophalen, beetje weemoed naar de tijden van vroeger.

Het stoepje

Categorieën: Bali | Tags: bali, verblijfsvergunning | Een reactie plaatsen

Verschillen tussen Bali en Oost Java (20 febr. 2014)

Geplaatst op 20/02/2014 door Oost Java Info

Velen, die vanuit Bali op Java komen, hebben het gevoel, dat ze in een ander land komen. Ik heb dit zelf ook zo ervaren. Wat zijn nu de verschillen tussen Bali en (Oost) Java ?
– Allereerst de totale afwezigheid van toeristen op Oost Java. lk heb het meerdere malen geschreven, op Bali staat vrijwel alles in het teken van het toerisme. Op Oost Java slechts een heel enkele keer een “Bis Pariwisata” (toeristenbus), mogelijk op weg naar Bali vanuit midden Java. Weinig taxi’s ook. Een zeer groot deel van de Balinesen heeft wel op een of andere manier ervaring met toeristen; men stapt makkelijk op toeristen af, mogelijk valt er iets te verdienen aan hen.
Dit nu ontbreekt geheel op Oost Java. Ziet men eens een toerist, dan is het verbazing, een ernstig kijken naar de buitenlander. Echter groet men de javaan, dan groet men vriendelijk terug.
Een ander aspect van het toerisme is de enorme vervuiling op Bali. Ik heb het veel gehoord van toeristen: Bali is vuil.
– De godsdienst tekent en kleurt Bali. Vrijwel steeds zijn vrouwen bezig met het maken van offers. Vaak zijn (kleurrijke) processies te zien, regelmatig zijn er (dagen durende) tempelceremonies. Overal grote en kleine tempels. En de toeristen kunnen meedoen met de ceremonies.
Op Oost Java zijn er veel moskeen, grote en kleine. Inderdaad veel minder kleurrijk dan op Bali. Toeristen kunnen een moskee betreden, maar niet de centrale plaats in de moskee, waar de gelovigen bidden, tenzij je zelf moslim bent.
– De huizen zijn anders. Traditioneel zijn er op Bali geen “individuele” huizen, maar zijn er zg. family-compounds (zie foto hieronder). Ommuurde terreinen, waarbinnen huizen (en de familie-tempel) volgens een vastgesteld patroon gebouwd zijn. Daar wonen ouders, kinderen, grootouders en eventueel andere familieleden. Lopend door een dorp zie je eigenlijk alleen maar muren, met poorten, die toegang geven tot de compound.
Op Java heeft elk gezin een eigen huis. Geen muren erom heen, open. Bijna steeds bij de voordeur een overdekt teras(je), waar men in de namiddag zit. Populair tegenwoordig is de stijl “minimalist” bij de huizenbouw (zie foto hieronder), strakke bouw en niet duur.
Een dorp op Bali ziet er heel anders uit, dan een dorp op Java.
– Het landschap is anders. Bali is bergachtig, veel groen, en veel “trapsgewijze” sawah’s. De landbouw beperkt zich grotendeels tot rijstbouw. Door het toerisme is de rijstbouw ernstig in gevaar: sawah’s worden opgekocht voor de bouw van vila’s en hotels. Door de vele bebouwing loopt het grondwaterpeil in sommige streken terug, waardoor sawah’s droog komen te staan, en ongeschikt worden. Vroeger exporteerde Bali rijst, nu moet veel rijst worden ingevoerd.
Alom op Oost Java landbouw met name op de laagvlaktes. Kilometers ver kan men kijken, het lijkt haast hollands: grote landbouwvlaktes, met veel kanalen en kanaaltjes, en schapewolken boven.
De landbouw is divers: uiteraaard erg veel sawah’s, maar daarnaast: mais, suikerriet, jeruk (soort sinaasappel), boontjes, papaya, meloenen, pepertjes, en veel meer. Zeer veel wordt geexporteerd naar Bali en Surabaya.
– De verkeersdrukte op Java is niet te vergelijken met de overvolle wegen op Bali. Enige planning van de toeristische infra-structuur op Bali ontbreekt.

Als men lang op Bali heeft gewoond, en vervolgens op Java, dan ziet men ook duidelijk het verschil wat betreft de “sociale kant” van het leven: omgaan met elkaar, gezinsleven, aandacht voor armen etc.
Daarover een andere keer meer.