Berichten getagd met: java

Javaanse en balinese dansen (5 dec. 2019)

Klassieke javaanse dans

De klassieke balinese dansen trekken erg veel belangstellenden, bijna allemaal toeristen. Op vele plaatsen op Bali zijn elke avond dansen te zien. De balinese dansen zijn spectaculair en levendig.
De balinese dans ligt diep geworteld in de religie; een unieke samensmelting van Hindoeïsme, Boeddhisme en voorouderverering. Tijdens de vele kleurrijke tempelceremonies op het Indonesische vulkaaneiland helpt dans de balans tussen ‘positieve’ en ‘negatieve’ krachten in stand te houden.
Kenmerkend voor de Balinese dans zijn niet alleen de indrukwekkende kostuums, maar vooral ook de expressieve gelaatsuitdrukking, de sierlijke, soms vloeiende en ingetogen, dan weer felle en krachtige hoofd-, nek-, schouder-, arm- vinger- en teen(!)bewegingen.

Op Java ontstond uit de versmelting van oud-inheemse en Voor-Indische culturen een Hindoe-Javaanse beschaving.
In de huidige Javaanse danskunst vinden we nog Hindoe-invloeden terug, zoals de fraaie handhoudingen. In deze Hindoe-Javaanse tijd kwamen voornamelijk dansdrama’s met maskers aan de hoven voor.
Men kent twee verschillende dansstijlen, die van Surakarta en die van Yogyakarta.
In de klassieke Javaanse dans zijn er vrouwen- en mannendansen. Men onderscheidt bij de mannendansen de vormen: Gagahan: verheven en krachtig, en Halusan: edel en verfijnd.
In de Surakarta stijl gaan in de Gagahan de bewegingen soepeler en vloeiender in elkaar over dan bij de Yogyakarta-stijl. Die lijkt eerder hoekiger en afgebroken. Ook in de verfijnde mannendans is de Surakarta-stijl soepeler. Bij de vrouwendans is het verfijnde karakter van beide stijlen gelijk. Het verschil zit in de bewegingen, die typisch Surakarta- of Yogyakarta-stijl zijn.

De dansen, die worden uitgevoerd in de keratons van Yogyakarta en Surakarta, zijn van een buitengewoon hoog niveau; de aanwezigheid van de sultans van Yogyakarta en Surakarta, die in de keratons wonen, zorgt ervoor, dat de dansen zo perfect mogelijk worden uitgevoerd. Er wordt vrijwel niet toegegeven aan toeristisch belang, anders dan op Bali.

Anders dan op Bali, zijn op Java dansvoorstellingen alleen bij bijzondere gelegenheden te zien, zoals bij een (rijk) huwelijk of in de keratons van Yogyakarta en Surakarta. Eenmaal per jaar organiseert mijn desa een dans- of wayangvoorstelling op het centrale plein; er komen dan zeer veel mensen op af. Men voelt zich betrokken bij de javaanse cultuur, hoewel die wat verder af staat van de mensen, dan de balinese cultuur. De javaanse cultuur is echter meer dan de dansen; de sociale omgangsvormen zijn afgeleid van die van de keratons, en worden middels de Adat in ere gehouden.

De sakrale dans “Tari Bedhaya Ketawang” in de keraton van Surakarta.
De persoon, die hoger zit dan de andere aanwezigen, is Sultan Paku Buwono XIII van Surakarta

——————————–
Balinese dans in het paleis van Ubud (Puri Saren Agung)


 

Categorieën: Sultans en Raja's in Indonesie | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Massa toerisme op oost Java en Bali (2 dec. 2016)

Massa toerisme op Bali

Niets is verwoestender voor een cultuur dan massa-toerisme en dit geldt ook voor Bali. Niet, dat de cultuur van Bali inmiddels dood is, maar de invloed van het massa-toerisme is duidelijk te zien en te merken: Sawah’s verdwijnen om er hotels,  restaurants of vila’s op te bouwen; veel file’s daar, waar die er vroeger niet waren, mooie stukjes natuur die verdwijnen. Op steeds meer plaatsen problemen met tekort aan grondwater, dat wordt gebruikt voor zwembaden, hotels en meer.  De criminaliteit neemt toe. Bij veel bezienswaardigheden viert het massa-toerisme hoogtij; enorme parkeerterreinen en hoge entree-gelden. Veel Balinezen hebben dollar-tekens in hun ogen als ze een buitenlander zien.
Het Hinduisme leent zich goed voor vele activiteiten, zoals yoga-scholen in vele vormen, retraites, bezinningscentra, reli-winkels en meer. Zieners, genezers, guru’s en anderen (in mijn ogen vaak twijfelachtige figuren), hebben een “praktijk” op Bali. Er is zo langzamerhand een hele reli-industrie op Bali.
Op internet zie ik steeds vaker berichten over het tegenvallende Bali (te druk, smerig, locals niet vriendelijk).
Niets van dit alles op Oost Java. Er komen vrijwel geen toeristen. Oost Java heeft ook bezienswaardigheden, maar die liggen ver uit elkaar.  Oost Java is zonder meer minder kleurrijk. Wat Oost Java wel heeft, is een authentieke bevolking, bestaande uit vriendelijke, hoffelijke en hardwerkende mensen. Aan het toerisme wordt niets verdiend, het is er niet. Het merendeel van de Oost Javanen verdient de boterham als boer. In mijn desa en district heeft bijna iedereen te maken met de landbouw.
De Bloggen over Bali, althans de nederlandse, gaan zonder uitzondering over Bali als toeristische trekpleister: wat U absoluut moet zien, wat U niet mag missen, de beste warungen en restaurants, de mooiste stranden  en vele andere tips. Over het authentieke leven in een Balinese desa  geen woord. Daar zijn toeristen niet in geinteresseerd. Zij willen een mooie vakantie. Massa-toerisme heeft lak aan de locale cultuur.
Ik ben geen toerist, ik woon al jarenlang in een oost-javaanse desa. De paar toeristische trekpleisters op Java interesseren mij minder dan het leven van de mensen in een javaanse desa; hoe is de adat, hoe gaan mensen met elkaar om, hoe is de Islam op Oost Java. En bovenal: hoe vind ik mijn plaats als buitenlander in een traditionele desa, waar niemand ervaring heeft met buitenlanders.
In mijn Blog vindt U geen tips voor toeristische bestemmingen. Wel doe ik verslag van het leven in de desa. Van een buitengewoon vriendelijjke bevolking, die mij na een paar jaren, heeft opgenomen als mede-desa bewoner.

Papuma Beach, op 40 min. rijden van mijn desa; schitterende baai en strand; geen toeristen, alleen locals


 

Categorieën: Bali, Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , | Een reactie plaatsen

Ubud (Bali) – Desa (Java)

Straat in Ubud

Inmiddels ben ik nu al enkele dagen in Ubud op Bali, de plaats waar ik jaren gewoond heb. Er is weer heel veel bijgebouwd, en de drukte is enorm. De jl Monkey Forest en de jl Raya is een en al file of langzaam rijdend verkeer in de middag tot het begin van de avond. De uitlaatgassen maken dat mensen met monddoekjes lopen. De straten zijn van oudsher een aaneenschakeling van winkeltjes, restaurants, boutique’s en touristen-burootjes. Het is nu weliswaar hoogseizoen, maaar toen ik hier begin mei was, was het hetzelfde beeld.  .
Het “Apenbos” aan het einde van de jl. Monkey Forest is een zeer drukke toeristische bestemming.
Een bezoek aan een van de 2 grote supermarkten in Ubud (Bintang en Delta) blijft voor mij een feest, grote keuze aan veel westerse produkten. Wel prijzig: 2 ons Edammer kaas (uit Nederland) 8 euro. In de Carrefour in Jember heb ik, als ik geluk heb, de keuze tussen een grote of een kleine ijsbergsla, als die er al is. In Ubud keuze uit verschillende soorten sla.
Ondanks de grote drukte en de vele verschillende nationaliteiten, die hier vertegenwoordigd zijn, verloopt een en ander zonder veel incidenten, althans ik krijg er niets van mee.
Ik heb al meerdere malen vertelt, dat “blote kleding” in Zuid Oost Azie niet “done” is. Waar wij in Nederland (en andere landen) zeer terecht van buitenlanders verwachten, dat zij rekening houden met de nederlandse cultuur, geldt dit omgekeerd blijkbaar niet. Blote kleding, zoenen op straat, met een bierfles in de hand lopen, je ziet het veel hier, met name van de westerse toeristen. De balinesen zien dit alles (begrijpelijk) door de vingers, zij willen het de toeristen niet moeilijk maken.
Inmiddels zijn ook in mijn desa op Java al enkele nederlanders op bezoek geweest, voor kennismaking met een authentieke desa. Zij hebben een dergelijk bezoek bij mij aangevraagd via de mail.
Ik heb er met mijn buurtgenoten in de desa over gesproken en zij hebben er geen moeite mee, als het maar niet massaal wordt en men rekening houdt met de plaatselijke cultuur.
Er zijn een aantal voorwaarden, waar aan voldaan moet worden, wil men de desa bezoeken:
– geen alcohol tijdens het bezoek aan de desa,
– kledingcode voor heren: geen onderhemden. Toegestaan: korte broek met pijpen tot de knie of lange broek. T-shirts toegestaan, alsmede overhemden.
– kledingcode voor dames: geen blote schouders, geen decolete’s, geen blote ruggen. Toegestaan: Rokken tot over de knie of lange broeken en T-shirts of blousen. Geen korte broekjes.
Ik zelf zal toezien op de naleving van deze voorwaarden.
Tenslotte: een bezoek aan een restaurant kan niet, omdat er in mijn desa geen restaurant is. Wel is mogelijk een eenvoudige Bakso of Mie Ayam.

Straat in mijn desa


 

Categorieën: Bali, Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Verschillen tussen Bali en Oost Java (20 febr. 2014)

Velen, die vanuit Bali op Java komen, hebben het gevoel, dat ze in een ander land komen. Ik heb dit zelf ook zo ervaren. Wat zijn nu de verschillen tussen Bali en (Oost) Java ?
– Allereerst de totale afwezigheid van toeristen op Oost Java. lk heb het meerdere malen geschreven, op Bali staat vrijwel alles in het teken van het toerisme. Op Oost Java slechts een heel enkele keer een “Bis Pariwisata” (toeristenbus), mogelijk op weg naar Bali vanuit midden Java. Weinig taxi’s ook. Een zeer groot deel van de Balinesen heeft wel op een of andere manier ervaring met toeristen; men stapt makkelijk op toeristen af, mogelijk valt er iets te verdienen aan hen.
Dit nu ontbreekt geheel op Oost Java. Ziet men eens een toerist, dan is het verbazing, een ernstig kijken naar de buitenlander. Echter groet men de javaan, dan groet men vriendelijk terug.
Een ander aspect van het toerisme is de enorme vervuiling op Bali. Ik heb het veel gehoord van toeristen: Bali is vuil.
– De godsdienst tekent en kleurt Bali. Vrijwel steeds zijn vrouwen bezig met het maken van offers. Vaak zijn (kleurrijke) processies te zien, regelmatig zijn er (dagen durende) tempelceremonies. Overal grote en kleine tempels. En de toeristen kunnen meedoen met de ceremonies.
Op Oost Java zijn er veel moskeen, grote en kleine. Inderdaad veel minder kleurrijk dan op Bali. Toeristen kunnen een moskee betreden, maar niet de centrale plaats in de moskee, waar de gelovigen bidden, tenzij je zelf moslim bent.
– De huizen zijn anders. Traditioneel zijn er op Bali geen “individuele” huizen, maar zijn er zg. family-compounds (zie foto hieronder). Ommuurde terreinen, waarbinnen huizen (en de familie-tempel) volgens een vastgesteld patroon gebouwd zijn. Daar wonen ouders, kinderen, grootouders en eventueel andere familieleden. Lopend door een dorp zie je eigenlijk alleen maar muren, met poorten, die toegang geven tot de compound.
Op Java heeft elk gezin een eigen huis. Geen muren erom heen, open. Bijna steeds bij de voordeur een overdekt teras(je), waar men in de namiddag zit. Populair tegenwoordig is de stijl “minimalist” bij de huizenbouw (zie foto hieronder), strakke bouw en niet duur.
Een dorp op Bali ziet er heel anders uit, dan een dorp op Java.
– Het landschap is anders. Bali is bergachtig, veel groen, en veel “trapsgewijze” sawah’s. De landbouw beperkt zich grotendeels tot rijstbouw. Door het toerisme is de rijstbouw ernstig in gevaar: sawah’s worden opgekocht voor de bouw van vila’s en hotels. Door de vele bebouwing loopt het grondwaterpeil in sommige streken terug, waardoor sawah’s droog komen te staan, en ongeschikt worden. Vroeger exporteerde Bali rijst, nu moet veel rijst worden ingevoerd.
Alom op Oost Java landbouw met name op de laagvlaktes. Kilometers ver kan men kijken, het lijkt haast hollands: grote landbouwvlaktes, met veel kanalen en kanaaltjes, en schapewolken boven.
De landbouw is divers: uiteraaard erg veel sawah’s, maar daarnaast: mais, suikerriet, jeruk (soort sinaasappel), boontjes, papaya, meloenen, pepertjes, en veel meer. Zeer veel wordt geexporteerd naar Bali en Surabaya.
– De verkeersdrukte op Java is niet te vergelijken met de overvolle wegen op Bali. Enige planning van de toeristische infra-structuur op Bali ontbreekt.

Als men lang op Bali heeft gewoond, en vervolgens op Java, dan ziet men ook duidelijk het verschil wat betreft de “sociale kant” van het leven: omgaan met elkaar, gezinsleven, aandacht voor armen etc.
Daarover een andere keer meer.

Laagvlakte Java

Laagvlakte Java

Rijstvelden Bali

Rijstvelden Bali

Traditionele Family - compound op Bali.

Traditionele Family – compound op Bali.

Nieuwe stijl huizen op Java: "minimalis". Strakke bouw en niet duur.

Nieuwe stijl huizen op Java: “minimalis”. Strakke bouw en niet duur.

Nieuwe stijl huizen op Java: "minimalis". Strakke bouw en niet duur.

Nieuwe stijl huizen op Java: “minimalis”. Strakke bouw en niet duur.

Traditionele huisjes op Java

Traditionele huisjes op Java

Straat in een dorp op Bali. Elke poort geeft toegang tot een family-compound.

Straat in een dorp op Bali. Elke poort geeft toegang tot een family-compound.

Toerisme op Bali

Toerisme op Bali

Toerisme op Java, geen toeristen dus.

Toerisme op Java, geen toeristen dus.

Categorieën: Bali, Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Spoken, Hantu’s

Een Tuyul

Tegenover mijn huis in de desa, aan de overkant van de straat, is een veldje met ongeveer 50 bomen. In de nacht is het er aardedonker. Van alle kanten is mij verzekerd, dat daar in de nacht “hantu’s” zijn, zeg maar geesten/spoken. Ze zijn ook gezien door de buurtbewoners.
Een hantu is een dame geheel in het wit, met lang zwart haar; het witte gewaad is meestal op het hoofd geknoopt. Ze zit, staat of loopt wazig, in zichzelf verzonken, dolend.
Er zijn 4 soorten hantu’s:
de eerste is de pocong, die heeft het hoofd helemaal in het wit gewikkeld.
De tweede is de kuntilanak, die heeft lang zwart haar en is verder helemaal in het wit.
De derde is de tuyul, een baby, klein kind, dat steelt, en de
genderuwo, een aapachtig wezen. Zie foto’s hier beneden.
Ook op het balkon van mijn huis op Bali is meerdere malen een hantu gesignaleerd door indonesische vrienden laat op de avond, zij zat op mijn stoel op het balkon.
Het “geloof” in hantu’s is hier op Java algemeen, maar ook op Bali. Dat op mijn balkon op Bali een hantu zat, kwam (volgens balinesen), omdat daar (dus op de eerste etage) was te drogen hing, waaronder ondergoed. Ondergoed is onrein, en trekt dus hantu’s aan, als die op de verkeeerde plek (dus bv. boven) hangt.
Aan de ene kant doet men hier in de desa lacherig over de hantu’s, aan de andere kant is men er toch bang voor.
Ik heb al menige avond, toen iedereen al naar bed was, op mijn terras bij de voordeur gezeten, in afwachting van een hantu; tot nog toe helaas zonder resultaat.
Er is niemand, die met mij mee wil in het donker naar dat veldje op zoek naar een hantu. Ze zijn er echt bang voor.

Kuntilanak

———————-
Pocong

 

———————-
Genderuwo


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Massage (17 dec. 2013)

Massage thuis

Op Bali zijn er heel veel massage-salons, eenvoudige en heel luxe, gericht op de toeristen. Er wordt veel gewerkt met bloemen, div. essentiele olien, etc. etc. De massages hebben veelal een benaming: bv. ayurvedische massage, acupressuur of reflexologie.
De “gewone” balinees gaat daar niet naar toe.
Met de echte traditionele massage heeft dit echter niet veel weg.
Op Java (bij mij in de desa) wordt massage gedaan door een tukang (man/vrouw). Doorgaans heeft hij de massage geleerd van zijn ouders. Hij neemt zijn eigen massage-olie mee.
De massage geschiedt in de kamer, waar iedereen bij is; degene, die gemasseerd wordt, ligt op een dun matrasje op de vloer.
De tukang neemt het gehele lichaam onder handen, elke spier wordt gekneed, gemasseerd. Te beginnen bij het hoofd, en eindigend bij de tenen. De massage duurt 1,5 tot 2 uur en de kosten zijn rond rp. 20.000.
Er zijn ook tukangen, die botbreuken kunnen behandelen. Ik heb van verschillende mensen gehoord (die het zelf ervaren hebben), dat dit met goed gevolg is gedaan.
De westerse medische kennis is hier pas eigenlijk vrij recent gekomen. Voor die tijd moest men het doen met wat de natuur biedt (kruiden, wortels, bladeren etc.) en de kundigheid en ervaring van de tukang.


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Het weer in mijn desa (16 dec. 2013)

Planten van rijstplantjes

Het regenseizoen begint ondertussen goed op gang te komen.
Meestal is het droog en zonnig tot het middaguur; daarna komen er zeer donkere wolken met enorme tropische regenbuien, meestal vergezeld door (knallend) onweer. Aan het eind van de middag is het meestal nog lichte regen, en in de avond meestal weer droog.
De tropische regenbuien zijn bijzonder fel, binnen een mum van tijd staat alles onder water, en raken straten soms geblokkeerd. Rivieren en kanalen treden buiten hun oevers (banjir), en hier en daar komen dorpen onder water te staan.

De boeren zijn druk bezig om alle sawah’s te beplanten met jonge rijstaanplant (bibit). Zodra het echter dreigt te gaan onweren, wordt het werk gestaakt, veel te gevaarlijk in verband met blikseminslag.
Om de 3 maanden ongeveer is er de oogst van de rijst (padi).


 

 

Categorieën: Het weer, aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en natuurgeweld | Tags: , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.