Aankomst pas geborone bij huis
Enige tijd geleden is de vrouw van buurman Ari bevallen van een dochter. Rond een uur of 11 in de ochtend voelde ze, dat het zover was, en is toen met de auto naar het plaatselijke streekziekenhuis gegaan (in Balung) voor de bevalling. Rond een uur of 3 kwam ze weer thuis, dus een snelle bevalling.
De buurvrouwen ontfermden zich meteen over de baby, die van hand tot hand ging. Moeder ging in huis rusten.
De vraag was, welke naam de baby moest krijgen. Men vroeg mij om advies voor een naam, en mij leek een koninklijke naam wel van toepassing, dus ik stelde Amalia voor. Ze vonden dit een schot in de roos; de naam werd Putri Ratu Amalia, roepnaam Amel.
De weken erna gingen de ouders met de baby regelmatig naar de plaatselijke Puskesmas (soort uitgebreide huisartsenpost) voor controle en inentingen. De zuigelingenzorg is gratis hier in de desa.
Het wassen van de baby gebeurde wekenlang door een ervaren moeder, die even verderop woonde. Rond 4 uur in de middag kwam zij langs, om de baby de grote dagelijkse “wasbeurt” te geven.
Behalve bij de bevalling komen er geen “deskundigen” aan te pas, die zich bemoeien met moeder en baby. Het zijn de moeders (en oma’s) uit de buurt, die voor de “begeleiding” zorgen.
Voor de huidverzorging van de baby worden moderne middelen (baby-zeep en poeders) gebruikt, maar ook bepaalde bladeren uit de natuur.
De baby is geen enkel moment alleen. Als de moeder moe is en rusten wil, dan zijn er de buurvrouwen, die zich over de baby ontfermen. De selendang (een doek van 2 meter lengte en 50 cm breed) is een niet te missen attribuut voor de baby. Daarin slaapt de baby, wordt de baby gewiegd.