Vandaag was de tweede dag van het huwelijk van Kahiyang, de dochter van de president van Indonesie, Jokowi, met haar Bobby.
Het huwelijk vond plaats in Solo (Surakarta), het hart van de javaanse cultuur en beschaving. Het was een huwelijk naar de meest verfijnde tradities van Java. De wortels van deze verfijnde cultuur liggen in het oude koninkrijk Majapahit, dat tot de 16e eeuw op Java bestond. Tot op vandaag worden de oude tradities in ere gehouden en is er geen sprake van, dat deze verdwijnen; de javanen houden van hun cultuur.
De vaders van bruid en bruidegom “nikahkan” (doen trouwen) hun kinderen, waarbij de vader (“mantu”) van de bruid de belangijkste is. Anders dan in het Westen, hebben de ouders van het bruidspaar een belangrijke rol tijdens het huwelijk. In het Westen zijn de ouders slechts aanwezigen, zij vervullen geen rol. De belangrijke rol van de ouders tijdens het huwelijk blijkt onder meer uit 2 belangrijke onderdelen van het huwelijk: de “Siraman” en de “Minta maaf”.
De siraman is de rituele wassing van bruid en bruidegom door de wederzijdse ouders.
Het minta maaf is een emotionele gebeurtenis, waarbij bruid en bruidegom, knielend voor de ouders, vergiffenis vragen en instemming met het huwelijk. Tijdens deze gebeurtenis vloeien vele tranen.
Aan het einde van de plechtigheden is er de “resepsi”, die lang kan duren. Alle genodigden komen het bruidspaar feliciteren en gaan met hen op de foto. Nog weer later kan worden gegeten.
Zo een huwelijk is een schitterende gebeurtenis, waar op de TV veel aandacht aan wordt besteed. Er komen allerlei deskundigen aan het woord, die over de achtergrond van de verschillende gebruiken vertellen en over de kleding, die gedragen wordt.
Tijdens de 2 dagen van het huwelijk wordt door de ouders en het bruidspaar regelmatig van kleding gewisseld. Elk onderdeel heeft zogezegd zijn eigen kleding.
Het huwelijk van de dochter van de president was zoals gezegd, in de hoogste mate verfijnd, “halus”. De dames waardig in sarong, kebaya, slendang en wrong, mooier kan het eigenlijk niet. De heren meestal ook in sarong, met een javaans jasje en javaans hoofddeksel, de “blangkon”.
Velen uit het westen zullen deze tradities niet kunnen waarderen, immers niet transparant, uit de tijd, elitair en wat nog meer.
Gelukkig houden de javanen vast aan hun prachtige cultuur.
Oost Java Info 