“Berkat” en “Selamatan”

Berkat, om mee naar huis te nemen

Bij moslims vinden er regelmatig gebeds-bijeenkomsten plaats aan huis. Er zijn vele aanleidingen om zo een gebeds-bijeenkomst te houden. Bijvoorbeeld op de 7e dag na iemands overlijden, en ook op de 40-ste, 100–ste en 1000-ste dag na het overlijden.
Is een vrouw zwanger, dan wordt op de 7e maand van de zwangerschap een gebedsdienst bij huis gehouden.
Ook bij pas geboren baby’s vindt er een gebeds-bijeenkomst plaats. En ook enige maanden na de geboorte.
Doorgaans zijn het de mannen, die als gezinshoofd aanwezig zijn bij de gebedsbijeenkomst. Gebruik is, dat er een uitnodiging uitgegaat. Uitgenodigd worden doorgaans vrienden, bekenden, buren. Deze uitnodiging wordt in de loop van de ochtend bij de mensen thuis bezorgd. Op die uitnodiging staat vermeld de reden van de bijeenkomst, hoe laat die zal plaats vinden (meestal begin van de avond) en degene, van wie de uitnodiging uitgaat.
Deze gebeds-bijeenkomsten duren plm 45 minuten. De mannen zijn bijna allemaal gekleed in sarong en een mooi overhemd. Als hoofddeksel dragen de meesten de songkok (zwarte hoofddeksel). Er worden gebeden gereciteerd en een stuk uit de Koran voorgelezen. Samenzang vindt niet plaats, is onbekend. Elke man kan deze bijeenkomsten “leiden”. Er zijn geen vaste voorgangers.

Aan het einde van een gebeds-bijeenkomst vindt er een “selamatan” plaats: een gezamenlijke maaltijd voor de aanwezigen bij de gebedsbijeenkomst. Deze maaltijd is in mijn desa doorgaans eenvouding (een soto, of rijst met wat kip en toebehoren).
De gebeds-bijeenkomst en de selamatan vinden (uiteraard) zittend op de grond plaats. Zij, die niet op de grond kunnen zitten, gebruiken een krukje of een stoel.
Aan het einde van de selamatan krijgen de aanwezigen een “berkat” mee: een doos met rijst met toebehoren. Deze is bestemd voor de gezinsleden thuis.

Selamatan, gezamenlijke maaltijd voor de aanwezigen bij de gebedsbijeenkomst