Warung Ibu Wasih
Vlakbij mijn huis zijn 2 cafe’s. Cafe Nginem (50 m links van mijn huis) en Warung Ibu Wasih (50 m rechts van mijn huis.
Vandaag zal ik het hebben over Warung Ibu Wasih.
Cafe’s, U kent ze wel. Ze zijn er in vele soorten; mensen komen daar bij elkaar voor de gezelligheid en/of om met elkaar te praten. Er wordt alcohol geschonken, er zijn niet-alcoholische dranken; vaak ook snacks of kleine hapjes.
In mijn desa zijn geen cafe’s, ik schreef het al eerder. Wel hier en daar warungen, die in feite dezelfde functie hebben als cafe’s in europa.
Op zo’n 50 meter van mijn huis, op de driesprong van de weg naar Balung, staat zo typische javaanse warung. Helemaal gebouwd van bamboe, maar wel met echte dakpannen. Deze warung biedt geen alcohol, maar wel koffie, thee en frisdranken, die uit een zakje komen (met water aanvullen). Er zijn ook snacks, zoals diverse soorten kroepoek, chips, koekjes en meer. Sigaretten worden ook verkocht. Zelfs kan men er een kop mie krijgen; achter de warung is een klein “keukentje”. Tenslotte kan men er ook benzine voor auto of brommer kopen.
De warung gaat open rond 10 uur in de ochtend, en sluit rond middernacht. Deze warung is van Ibu Wasi, die achter mijn huis woont. Zij is de hele dag in de warung; haar man komt zo nu en dan ook.
Er is de hele dag aanloop, soms wat meer, soms wat minder.
Maar met name later op de avond komt de plaatselijke jeugd er (de jongens, meisjes worden geacht daar niet alleen heen te gaan).
Men kan binnen of buiten zitten. De banken zijn van bamboe. Voor mij niet echt gerieflijk, maar de javaan kan heel lang op zijn hurken op de bank zitten. Ik heb mij door een arts laten vertellen, dat de anatomie in de benen van javanen iets anders is dan bij westerlingen, waardoor zij zo lang op hun hurken kunnen blijven zitten.
Ik ga elke dag naar de warung, voor een kop koffie of iets anders.
De warung in de avond
Oost Java Info 