Maandelijks archief: juli 2015

Lebaran voorbij (28 july 2015)

massage, tukang

Massage bij mij thuis door een tukang

Inmiddels is het nu dinsdag en het gewone leven in de desa en omgeving herneemt na de Lebaran-drukte zijn gewone gang. De scholen zijn sinds gisteren weer open, en de meeste kantoren eveneens. Het afgelopen weekeinde vertrok zolangzamerhand iedereen weer uit de desa naar zijn thuisfront.
De anderhalve week na Lebaran was het bijzonder hectisch in de desa. Een komen en gaan van mensen, een drukte van jewelste. En dat van ’s ochtends tot soms laat in de avond.
’s Avonds is het nu stil in de desa, gelukkig is er wat aanloop van jongeren, die gebruik willen maken van de Wifi bij mij thuis.
Ondertussen wordt er nog steeds geoogst, er staat nog veel rijst op de sawah’s. Ik heb weinig schade knnen zien aan de sawah’s door bv. regen of wind. De oogst zal dus goed zijn.

De temperaturen zijn aan de koele kant; overdag 28-30 C, in de nacht daalt de temperatuur tot 18 C, voor de desa-bewoners gewoon erg koud. De koude, gecombineerd met de stofas-regen van de vulkaan de Raung, zorgt ervoor dat veel mensen ziek zijn, verkouden en grieperig.

Een probaat middel, als men zich niet lekker voelt, is massage. De massage wordt gedaan door een tukang, iemand, die er verstand van heeft. De tukang komt bij huis. Het is de traditionele massage, niet geheel pijnloos. Anders dan op Bali, gebruikt de tukang geen etherische olieen, bloemen en andere zaken; alleen maar zijn handen. De massage vind openlijk plaats, waar iedereen bij is. De massage omvat het gehele lichaam, van boven tot de tenen. Duur: ongeveer 1,5 uur. De kosten zijn ongeveer rp. 25.000.


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Last van vulkaan Raung (25 july 2015)

Gunung Raung is actief

Al enkele weken is de vulkaan Raung, bij Banyuwangi, actief. Ten gevolge van asregens zijn verschillende vliegvelden, onder meer op Bali en Oost Java, al enkele keren enige tijd gesloten geweest.
De wind staat nu voor  mijn desa ongunstig, wat betekent, dat de asregen ook in de desa komt.
Meerdere malen per dag vegen in huis en op het terras. Op de bommer is het erg vervlend, en doek voor de mond is nodig. Grote delen van mijn district (Kabupaten Jember) hebben er last van.
Vanmorgen ging ik op de brommer even boodschappen doen, en had geen monddoek voor. Gevolg: as in de ogen, en as in de mond. De was buiten opangen om te drogen is ook lastig nu.
Zelfs in mijn kamer, voorzien van glas in de ramen vanwege de AC, ligt as op de grond.

Vulkanen, die actief zijn, worden door de overheid in de gaten gehouden. Zonodig wordt gewaarschuwd en aangeraden voor evacuaties uit het bedreigde gebied.

Vegen van de as

raungx


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het weer, aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en natuurgeweld | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Eten (22 july 2015)

Nederlands ontbijt

Zoals U inmiddels weet, ben ik enige tijd in Nederland geweest. Het was op culinair gebied een doorlopend feest, al  te beginnen bij het ontbijt met verse croissants, roomboter en meer. En dan was er de lunch en het avondeten. Ik ben dan ook ettelijke kilo’s aangekomen.
De supermarkten in Nederland hebben een voor mij ongekend aanbod van alles eigenlijk. Zelfs op Bali is er niet een dergelijk aanbod.
De hoeveelheden die je krijgt in restaurants en andere eetgelegenheden in Nederland zijn enorm.  Mij is het aantal zeer goed gevoede (om maar niet te spreken over: dikke) mensen in Nederland erg opgevallen.
.
Een paar dagen voor Lebaran ben ik weer in de desa aangekomen. Lebaran kun je niet missen.
Echter, op culinair gebied was Lebaran weinig interessant. Eigenlijk de gewone, zeer eenvoudige gerechten, die anders ook bereid worden: rijst, tahu/tempe, gekookte groenten, een eitje en kroepoek. Een enkel gerecht met een beetje kip (Soto Ayam). Of er wordt bij de warung tegenover mijn huis Mie Ayam of Bakso opgehaald. Voor de vele aanloop waren er koekjes, knabbeltjes en niet-alcoholische dranken, met name water, koffie en thee.
Zoals eerder al gemeld, zijn er in de wijde omtrek geen restaurants.  Dus geen rijst-tafels of wat daarop lijkt. De  rijsttafel is trouwens bij de gewone indonesier onbekend. Het is ontstaan onder de nederlanders in de koloniale tijd.
In de grotere steden is er meer keuze aan speciale gerechten, hoewel het aantal restaurants ook daar beperkt is vergeleken met Nederland. Bij warungen op pasar malams in de steden is doorgaans een redelijke keuze aan bijzondere maaltijden. Maar die gaan gewoonlijk pas open aan het einde van de middag.
De eenvoud van de maaltijden in de desa betekent voor mij, dat ik de vele kilo’s, die er in Nederland bij zijn gekomen, snel weer zal verliezen.  Een bekende duitse reisgids voor Indonesie bejubelt het eten in Indonesie: beperkte hoeveelheden vlees, veel groenten en geen grote porties.
Voor vegetariers in het zeer goed vertoeven in Indonesie: onder meer veel tahu/tempe gerechten, gado-gado, groentengerechten.

Indonesisch ontbijt


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Maaltijd vandaag / eten en drinken | Een reactie plaatsen

Lebaran, het Suikerfeest (19 july 2015)

Takbir

Afgelopen vrijdag was het Lebaran, veruit het grootste jaarlijkse feest in Indonesie. Het einde van de vastenmaand Ramadan.
Voorafgaand aan Lebaran zijn in mijn regio vele wegen (met name die tussen de desa’s) gerepareerd; sommige delen zijn geasfalteerd, bij andere wegen is volstaan met het dichten van de gaten in de weg met asfalt. In elk geval een verbetering, want vele wegen waren er slecht aan toe.
Een paar dagen voor Lebaran hebben velen hun huis van buiten geverfd, zodat die er met Lebaran goed uitziet.
De politie had het afsteken van hard knal vuurwerk in de dagen voor Lebaran verboden, en tot mijn verassing werd daar redelijk de hand aan gehouden.
De week voor Lebaran kwam een enorme volksverhuizing op gang; vele miljoenen onderweg naar hun geboortedorp of de plaats, waar nog familie woont: het “mudik” of “pulang kampung”. Langs de grote wegen overal politieposten, waar ook een EHBO post is, soms ook de mogelijkheid om de auto te laten repareren. De drukte op de wegen is enorm.
Grote bedrijven laten elk honderden bussen rijden, waarmee men gratis wordt vervoerd. Voor velen een uitkomst, want velen hebben het niet breed.

Lebaran begon al donderdagavond (“malam jum’aat”, de dag begint met de avond ervoor). Na het avondgebed rond 18.00 uur  is er overal “Takbir”. Mensen trekken door de desa met fakkels en luide muziek. Vrachtwagens met grote geluidsinstallaties reden door dee desa en verkondigden het einde van de Ramadan. Ook was er het nodige vuurwerk.
De hele nacht klonk het “Allah U Akbar” uit de luidsprekers van de moskeeen in mijn desa, en vrijdagochtend om 05.30 uur ging ging ik naar de moskee voor de gebedsdienst, die ongeveer 3 kwartier duurde.
Hierna kort huiswaarts, vervolgens even op bezoek bij de buurtbewoners om goede wensen over te brengen en vergiffenis van fouten te vragen. Daarna weer naar huis. De rest van de dag gaat iedereen bij iedereen op bezoek; het zijn doorgaans kortere (beleefdheids) bezoeken.
We zijn nu een paar dagen verder en nog steeds is het buitengewoon druk op de wegen. Nog steeds worden veel bezoeken afgelegd.
Veel familieleden, die elders in Indonesie wonen en werken, komen maar eenmaal per jaar naar hun geboortedorp, dus met Lebaran.
En dan moeten er natuurlijk ook vrienden en anderen in de desa bezocht worden. De drukte zal nog ongeveer een week aanhouden, waarna langzamerhand het normale leven weer terug keert. Tot op zekere hoogte, want er staat nog veel op het programma in mijn desa de komende maand: paalklimmen, touwtrekken, wandeltochten, karnaval en meer.

 Volle moskeeen tijdens Lebaran


 

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Islam / Religie | Tags: , , , , , | Een reactie plaatsen

Het weer (14 july 2015)

Hopelijk staat ons dit niet te wachten

We zitten nu midden in het droge (koude) seizoen. Er valt geen regen, hoewel een enkele bui om de zoveel weken mogelijk is.
Volgens meteorologische diensten kan het droge seizoen dit jaar extreem droog uitpakken.

Op dit moment zijn in mijn regio de kanaaltjes en de sloten nog vol met water, dat uit de bergen komt. Het planten van de kedelai zal gewoon door kunnen gaan, als de rijst-oogst, die nu aan de gang is, is afgelopen over ongeveer 2 weken.
Wel is het nu al overal erg stoffig, struiken en bomen worden grijs van de stof.
De nacht-temperaturen zijn voor de mensen hier aan de frisse (koude) kant: 20-24 C. Men loopt dan ook ’s avonds met jassen aan en mutsen op, terwijl het voor mij zeer aangename temperaturen zijn.
Overdag is het net iets minder heet: 30-31 C.
Veel mensen zijn verkouden of ziek tijdens het koude seizoen.
In november begint het regenseizoen; en vanaf september komt in de namiddag al wat donkere bewolking opzetten met zo nu en dan regen.

Lebaran (het Suikerfeest) op 17 july zal overdag heet zijn, in de nacht fris, maar wel droog.


 

Categorieën: Het weer, aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en natuurgeweld | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.