Straat in Nederland
Ik was in Nederland van 3 mei tot 3 july 2015.
Dit weekeinde is het Pinksteren; ik was het vergeten tot zaterdagavond. Boodschappen voor de feestdagen waren nog niet gedaan. Gelukkig was de Jumbo-supermarkt op Eerste Pinksterdag open, als enige supermarkt in Groningen. Morgen zijn de andere supermarkten ook weer open. De openingstijden van winkels zijn sinds mijn vertrek enige jaren geleden, enorm verruimd. Zeer plezierig.
Het weer is en blijft veel te koud (13-14 C) voor de tijd van het jaar, op een enkele dag na. Ook thuis blijf ik het nog steeds koud hebben. De hoge luchtvochtigheid op Java maakt het dagelijks leven vermoeiend, ook voor de desa-bewoners. Vandaar dat het tempo daar laag is, en dat er veel “istirahat” (gerust) wordt. In Nederland geen sprake van luchtvochtigheid, ik ben dan ook activer dan op Java. Een middag-dutje is in Nederland niet nodig.
Wat ik steeds meer ga missen, is het sociale leven op Java; waar de hele dag door mensen even aanwippen, en de deuren altijd open staan voor iedereen. Ik blijf moeite houden met de aanblik van de lege straten hier in de avond. Een willekeurige voorbijganger aanspreken voor een praatje is er niet bij. Warungen zijn hier niet, dus het is thuis zijn.
Ook de koop-behoefte van de mensen hier treft mij steeds. Ik schreef al eerder over het enorme aanbod in de supermarkten. Hetzelfde geldt voor bijvoorbeeld het kledingaanbod in winkels; in de desa wordt een T-shirt pas gekocht (rp 10.000-15.000), als het oude helemaal versleten is. Kleding kopen om er weer eens beter uit te zien, is er in de desa niet bij. Voor “gelegenheden” is er de sarong.
De keuze aan eetgelegenheden is hier in Nederland ook erg groot. De “Chinees” is wel duurder geworden, en het aanbod uitgebreid. In Jember (groter dan Groningen) zijn slechts een paar restaurants; wel zijn er her en der in de stad plekken, waar warungen staan, met elk hun eigen specialiteit. Ook Indonesiers, die over geld beschikken, maken hier gebruik van.
Over ongeveer 3 weken begint weer de Ramadan, de jaarlijkse vastenmaand van de moslims. En op 17 july is er Lebaran, het Suikerfeest. Ik zal tegen die tijd weer in de desa zijn, want het is volstrekt ongebruikelijk en ongewoon, om er dan niet te zijn. En na Lebaran is er ongeveer anderhalve maand lang van alles te doen in de desa (paalklimmen, karnaval, wandeltochten en meer). Ik zie er naar uit.
Straat in mijn desa
Oost Java Info 