Toen ik de laatste keer in Nederland was, heb ik een grote pot “Uierzalf” meegenomen naar Indonesie. Het zou erg goed zijn voor droge huid en andere huidklachten.
Ik zelf heb nooit gebruikt gemaakt van deze uierzalf, niet nodig. Echter, sinds ik in de desa woon, komt deze pot mij zeer goed van pas. Niet voor mijzelf, maar voor kleine kinderen en baby’s hier met diverse huidklachten, zoals geschilferde huid, op infectie lijkende huidaandoeningen en meer.
Regelmatig komen moeders langs om te vragen of ik een medicijn heb voor een huid-probleem van een van hun kinderen, zoals laatst een moeder met baby (7 maanden), waarvan de voetjes tot halverwege de knieen al wekenlang helemaal onder een schilferige uitslag zaten.
Hoewel ik geen arts ben, en geen medische opleiding heb, heb ik het toch aangedurfd de uierzalf te gebruiken voor deze baby. Het schijnt geen gevaarlijk middel te zijn, zo was de voorlichting uit Nederland. Om een lang verhaal kort te maken, Na 4 dagen was de huid op de beentjes weer om aan te zien, en na een week was het huid-probleem over, na elke dag die uierzalf gebruikt te hebben.
Tot nog toe heb ik nogal wat beetjes uierzalf uitgedeeld waar het nodig was, en in alle gevallen was het probleem na een paar dagen opgelost.
De moeders waren al wel eerst naar de Puskesmas (Gezondheidscentrum in het dorp) geweest, maar de zalf, die ze daar kregen, hielp in het geheel niet. En geld voor een specialist is er niet.
De pot is nu bijna leeg, maar gelukkig komen over een paar dagen kennissen uit Nederland langs, die wat potten meenemen.
Oost Java Info 