Berichten getagd met: vrouw

Foto-reportage voorbereiding gebedsdienst 7 maanden zwanger (18 jan. 2018)

De vrouw van mijn javaanse zoon is zwanger. Zij is in de 7e maand en het wordt haar eerste kind. Dat betekent, dat er een gebedsdienst wordt gehouden bij mij thuis. Een gebedsdienst voor gezondheid, een goede afloop van de zwangerschap en bescherming van Allah.
Er zijn 50 mensen uitgenodigd. De buren, familieleden en vrienden. De gebedsdienst is om plm 18.00 uur en zal ongeveer een half uur duren. De plaatselijke kyai (imam) zal de bijeenkomst leiden. De gasten zullen voornamelijk mannen zijn, aangezien zij gezinshoofd zijn. Maar vrouwen zijn ook welkom.
De “kamar tamu” (gasten-kamer) en de “kamar keluarga” (familie-kamer) zijn leeggehaald; op de grond zijn kleden neergelegd, waarop de gasten kunnen zitten.
Na afloop van de dienst krijgt elke gast een “Berkat” mee voor thuis. Een Berkat is een doos, waarin  een complete maaltijd is: rijst, groenten, vlees (bijna steeds kip), en diverse zoetigheden, zoals pisang goreng.
De vrouwen uit de buurt zijn 2 dagen bezig geweest met het bereiden van de gerechten; er moeten 50 Berkats gevuld worden. De doos gaat in een mooi tasje.
Er is veel groenten gekocht op de pasar, 5 levende kippen, vele kilo’s rijst, pisangen (voor de pisang goreng), ananas en ander fruit (voor de roedjak) en rijstmeel (voor het maken van zoete snacks).
De kippen zijn achter het huis geslacht en van veren ontdaan en in stukken gesneden.

Ongeveer 5 dagen na de bevalling is er weer een gebedsbijeenkomst; dan zal de baby namen krijgen en wordt er een beetje haar geknipt.

Een zwangere vrouw wordt tegenwoordig goed begeleid. De begeleiding wordt gedaan door de “Bidan”, een vroedvrouw. Vroedvrouwen zijn  opgeleid en hebben een diploma van de overheid. Bij de bevalling is de vader aanwezig, en er mogen nog 2 anderen bij zijn, doorgaans zijn dit vrouwen (tante, buurvrouw, (schoon)moeder). Vroeger maakte men gebruik van een “dukun”, ook voor besnijdenissen, maar dit mag niet meer. Een dukun is een traditionele “natuurarts”.
Vorige week is een scan gemaakt (in een ziekenhuis) van de buik van de aanstaande moeder en het zag er allemaal goed uit. De bevalling zal gebeuren bij de Bidan thuis.
Na de bevalling bljven moeder en kind onder controle van de Bidan. De moeder krijgt een schrift om van alles bij te houden omtrent de ontwikkeling van de baby (lengte, gewicht etc). De baby krijgt later, net als in nederland, inentingen.

De aanstaande vader en moeder zijn al weken druk met het kopen van kleertjes en andere benodigdheden voor de baby. Een grote gebeurtenis voor het stel, de komst van hun eerste kind.

Overigens zijn jongens en meisjes gelijk welkom; er is geen voorkeur voor bv een jongen. Aan het einde van de middag maken veel jonge vaders een ommetje met hun kind op de brommer. Ik zie ze dan even trots met een zoon of een dochter. Er is geen verschil.

Tenslotte: een babykamer hoeft niet ingericht te worden, die is er niet. De baby is 24 uur per dag bij de moeder/ ouders, en slaapt overdag in de selendang. ’s Nachts slaapt de baby bij de ouders. Dat een baby, zoals in nederland, alleen op een kamer moet slapen, vindt men hier te gruwelijk voor woorden, vindt men bijna kindermishandeling. Tot de leeftijd van 7-8 jaar slapen de kinderen bij de ouders.

Foto-reportage

Kokosnoten van de schil ontdoen; kokosvlees wordt later geraspt

Kokosnoten van de schil ontdoen; kokosvlees wordt later geraspt

———————–
De kippen worden van de veren ontdaan, en in stukken gehakt.

De kippen worden van de veren ontdaan, en in stukken gehakt.

———————–
Groenten snijden, fijn hakken en meer

Groenten snijden, fijn hakken en meer

———————–
Werk in de keuken

Werk in de keuken

———————–
Het vullen van de Berkat-dozen

———————–
De inhoud van een Berkat doos

———————–
Zo wordt de Berkat doos aan de gasten meegegeven

———————–
De gebedsdienst is nog niet begonnen, maar de gasten zijn er al


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het gezin, ouders en kinderen, Islam / Religie | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Vrouwen (7 nov. 2015)

De hoofddoek, die door moslima’s wordt gedragen, wordt door velen in Nederland gezien als teken van achterstelling van de vrouw. Dit gevoel  wordt versterkt, doordat met name veel oudere moslima’s de nederlandse taal slecht of niet beheersen, en de omgang tussen man en vrouw een andere is, dan men gewend is in Nederland.
Van een achterstelling van de vrouw is in mijn desa niets te bespeuren. Vrouwen doen hier volop mee; veel vrouwen hebben een toko aan huis, veel jongedames werken in winkels in de buurt of in Jember. Er zijn vrouwen met een hoge opleiding, die werken als arts, tandarts of die een ander beroep hebben, zoals bij de overheid. Een zeer vooraanstaande dame is de burgemeester van Surabaya, de tweede stad van Indonesie, mevr. Rismaharini (56). Mevr. Megawati is een vooraanstaande top-politica. Wel is het aantal vrouwen in hogere en hoge posities kleiner dan in Nederland.
De rolverdeling tussen man en vrouw is een andere dan in Nederland. Regel is, dat mannen werken en geld verdienen, terwijl vrouwen het huishouden bestieren. Dit geldt in elk geval voor mijn regio.
Ongeveer iets meer dan de helft van de vrouwen hier draagt de hoofddoek. Met name jongedames maken er vaak wat fleurigs van. Boerka’s kom je in mijn regio niet tegen; per jaar zie ik er eentje. Ook vrouwen in lange, wapperende zwarte mantels kom je hier niet tegen. De bedoeling van dergelijke kledij is, dat de vrouwelijke vormen worden bedekt en niet zichtbaar zijn. Wel, hoe anders in mijn regio. Jongedames met strakke spijkerbroeken en een bloese, maar wel met hoofddoek. De vrouwelijke vormen zijn zeer zichtbaar. In het Midden Oosten doorgaans ondenkbaar.
Vrouwen hier gebruiken de bromfiets of de auto, als ze ergens heen moeten. Niets belet hen om dat te doen.
Schuchtere, teruggetrokken vrouwen zullen er wel zijn (net zoals in nederland), maar in de omgang met vrouwen hier merk ik er weinig van. Ik spreek dames aan in winkels, als we voor de kassa wachten of elders ergens op wachten, en het respons is altijd vriendelijk. Een enkele keer wil een dame mijn telefoonnummer hebben; dit zegt echter niets, want het verzamelen van telefoonnummers is welhaast een hobby hier.
Bij bezoek zitten mannen en vrouwen doorgaans (niet altijd) apart; hetzelfde geldt voor moskeeen.
Mannen en vrouwen geven elkaar bij begroeting vrijwel altijd een hand. Een heel enkele wordt gegroet met gevouwen handen voor de borst.
In de dagelijkse omgang met vrouwen hier merk ik niets onderdanigs, of iets van achterstelling.
Het is in feite hetzefde als in Nederland, de ene vrouw is spontaner dan de andere, de ene is makkelijker in de omgang dan de andere.
Wat wel heel anders is, is dat openbare blijken van affectie tussen man en vrouw volstrekt not done zijn. Dus niet kussen in het openbaar, niet klef tegen elkaar aan lopen. Stelletjes lopen naast elkaar, soms hand in hand. Liefde is een prive-aangelegenheid en niet iets voor  in het openbaar. Dit geldt echter in heel Zuid Oost Azie.
De Islam biedt de vrouwen hier alle mogelijkheden om iets te bereiken. Veel vrouwen echter zijn niet in staat om verder (hogerop) te komen, omdat er geen geld is voor een opleiding.
Het omgaan met vrouwen hier is plezierig; ik heb al veel trotse en zelfbewuste dames met hoofddoek meegemaakt, en we kunnen veel plezier met elkaar hebben.

13

14

Mevr. Tri Rismaharini, burgemeester van Surabaya

mevr. Rismaharini, Burgemeester van Surabaya


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Islam / Religie | Tags: , , | 1 reactie

Blog op WordPress.com.