Berichten getagd met: boer

Sawah’s beschadigd (9 maart 2015)

Sawah door de wind / regen platgeslagen

De laatste dagen hebben we slecht weer gehad, veel regen en veel wind.
Hierdoor zijn veel sawah’s beschadigd, dat wil zeggen op hele stukken van de sawah zijn de rijstplantjes door de wind en de regen plat tegen de grond gedrukt.
Niet hele sawah is plat, maar merkwaardigerwijze alleen stukken in de sawa, soms midden in de sawah, soms alleen aan de zijkanten.
Hier valt niets aan te doen. Deze rijst kan wel geoogst worden, maar is van mindere kwaliteit. En brengt ook minder op voor de boeren. Veel boeren hebben dus een mindere oogst dit jaar, en bijgevolg ook minder inkomsten. Regelingen voor inkomsten-derving bestaan hier niet.
Ik heb gehoord, dat ook jeruk-bomen zijn beschadigd door de wind.

Sawah’s kunnen ook (gedeeltelijk) verwoest worden door de hama-bacterie. Als er in de sawah’s grote bruine plekken zijn, dan is het de hama-bacterie, die dit heeft aangericht. Deze rijst is verloren.

Wat bruin is, is door de hama-bacterie veroorzaakt.


 

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

De boer en zijn sawah (16 febr. 2014)

Sawah achter mijn huis

In mijn regio zijn er zeer veel sawah’s, rijstvelden.
De rijstvelden worden onderhouden door de boeren. De rijstboeren van Indonesie behoren tot de beste rijstboeren ter wereld.
Het planten van de kleine, jonge rijstplantjes (bibit) gebeurt vaak door de vrouwen.
Als eenmaal geplant is, dan neemt de petani (boer) de verzorging van de sawah’s op zich. Elke namiddag kan men oudere boeren door de sawah’s zien “patrouilleren”. Oudere boeren, omdat zij veel ervaring hebben en zeer deskundig zijn.
Tijdens het patrouilleren wordt gekeken naar eventueel onkruid, ziekten, ongedierte en soms wordt een goot voor de bewatering even uitgediept. De rijstvelden staan er steeds buitengewoon goed bij.
Elke boer heeft 2 belangrijke werktuigen tot zijn beschikking.
Allereerst de “sabit“. Hiermee kan hij bv. takken afsnijden en kleine stukjes land omwoelen.
Vervolgens de “cangkul”, een soort hak-schop. Hiermee kunnen geulen uitgediept worden, en grotere stukken land omgewoeld worden.
Na ongeveer 3 maanden is het oogst-tijd (panen). De oogst wordt zeer vaak gedaan door de vrouwen.
Is de boer de eigenaar van de sawah, dan verkoopt hij een deel van de oogst, een ander deel houdt hij zelf voor zijn huishouden.
Vaak echter is de boer geen eigenaar, maar verzorgt hij de sawah voor iemand, die de eigenaar van de sawah is. Het loon van de boer is een bepaald percentage van de opbrengst.
In Indonesie leeft sterk het besef, dat de boer iemand is van grote betekenis: hij zorgt voor de basis van het eten in Indonesie, nl. rijst.

De sabit

———————–
De cangkul

 


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.