Sawah achter mijn huis
In mijn regio zijn er zeer veel sawah’s, rijstvelden.
De rijstvelden worden onderhouden door de boeren. De rijstboeren van Indonesie behoren tot de beste rijstboeren ter wereld.
Het planten van de kleine, jonge rijstplantjes (bibit) gebeurt vaak door de vrouwen.
Als eenmaal geplant is, dan neemt de petani (boer) de verzorging van de sawah’s op zich. Elke namiddag kan men oudere boeren door de sawah’s zien “patrouilleren”. Oudere boeren, omdat zij veel ervaring hebben en zeer deskundig zijn.
Tijdens het patrouilleren wordt gekeken naar eventueel onkruid, ziekten, ongedierte en soms wordt een goot voor de bewatering even uitgediept. De rijstvelden staan er steeds buitengewoon goed bij.
Elke boer heeft 2 belangrijke werktuigen tot zijn beschikking.
Allereerst de “sabit“. Hiermee kan hij bv. takken afsnijden en kleine stukjes land omwoelen.
Vervolgens de “cangkul”, een soort hak-schop. Hiermee kunnen geulen uitgediept worden, en grotere stukken land omgewoeld worden.
Na ongeveer 3 maanden is het oogst-tijd (panen). De oogst wordt zeer vaak gedaan door de vrouwen.
Is de boer de eigenaar van de sawah, dan verkoopt hij een deel van de oogst, een ander deel houdt hij zelf voor zijn huishouden.
Vaak echter is de boer geen eigenaar, maar verzorgt hij de sawah voor iemand, die de eigenaar van de sawah is. Het loon van de boer is een bepaald percentage van de opbrengst.
In Indonesie leeft sterk het besef, dat de boer iemand is van grote betekenis: hij zorgt voor de basis van het eten in Indonesie, nl. rijst.
De sabit
———————–
De cangkul