Een militair begroet zijn moeder
Inmiddels heeft wederom een bekende nederlander (ene E. Meiland) haar gal gespuwd over moslim-vrouwen, die de hoofddoek dragen. De leeghoofdigheid van dit soort lieden is stuitend.
Ik wil niet veel woorden vuil maken aan dit onzinnig geklets. Dit soort lieden zijn TBS-waardig.
Ik wil opkomen voor de vele moslima’s in Indonesie, die de hoofddoek dragen. Ik woon nu ruim 10 jaar in een volstrekt islamitische regio en maak dus van nabij mee, hoe de vrouwen omgaan met de hoofddoek. De vrouwen bepalen zelf, of en wanneer zij de hoofddoek gebruiken. Er zijn ook vele moslima’s, die helemaal geen hoofddoek dragen.
Moslima’s, die de hoofddoek dragen: onderdrukt ? achterlijk ? onder de plak van de man ?
Vele moslima’s werken als arts / specialist; de middenstand drijft op moslima’s, vele moslima’s zijn werkzaam in allerlei rangen van het openbaar bestuur; ook bij zeer gespecialiseerde beroepen komt men moslima’s met hoofddoek tegen, bv als Air Traffic Controler, of als minister van financien en als minister van sociale zaken. Tenslotte zijn er de vele, vele moslima’s, die moeder zijn en belast zijn met de opvoeding van de kinderen; een moeder is in Indonesie bij de moslims de meest gerespecteerde persoon. De profeet Mohammed heeft al gezegd, dat de moeder het meeste respect toekomt, meer dan de vader.
Op scholen wordt kinderen geleerd, hoe de moeder te respecteren (voeten van de moeder wassen). Het begroeten door een zoon/dochter van de moeder op speciale dagen is altijd een emotioneel moment; zoon of dochter knielt met het hoofd op de voeten van de moeder. Zelfs 4-sterren generaals gaan op de grond voor moeder.
Tolerantie jegens moslims in Nederland is ver te zoeken, zoals ik als moslim heb kunnen ervaren tijdens mijn bezoeken aan Nederland.
Kinderen wassen de voeten van moeder als teken van respect