De laatste paar jaar bestaat er ongerustheid over de positie van homoseksuelen in Indonesie. Meerdere malen hebben hooggeplaatste lieden homo-onvriendelijke opmerkingen gemaakt over homoseksuelen. De tolerantie lijkt af te nemen, zo is de vrees.
Gisteren, tijdens het Karnaval in mijn desa, kwam ik in gesprek met een paar homoseksuelen; zij zochten een plek om te zitten op mijn terras om naar de voorbijtrekkende stoet te kijken; ik kende hen van een andere gelegenheid.
Uit hun verhalen bleek, dat zij geen enkel probleem hebben met de desa-bewoners. Van een afnemende tolerantie bespeurden zij niets. Wel hadden zij zo hun problemen met hun relatie, maar dat is iets anders.
Indonesie heeft een lange traditie van tolerantie jegens homoseksuelen. Bekend zijn de “bencongs” (travestieten); tijdens het Karnaval gisteren liepen er meerdere bencongs mee in de tocht, tot hilariteit van de toeschouwers.
Mijn indruk is, dat desa-bewoners wel wat anders aan hun hoofd hebben dan de positie van homoseksuelen. De desa-bewoners kennen de mensen, die homoseksueel zijn in hun desa en gaan normaal met hen om.
In Jakarta zijn invallen geweest in homo-clubs; echter regelmatig worden ook invallen gedaan in niet-homo clubs, waar prostitutie zou plaats vinden.
Er lijkt een soort twee-deling te bestaan: dat wat sommigen uit de hogere kringen willen (bestuurders, academici, politici) en dat wat het volk wil. De hogere kringen kunnen wel homo-onvriendelijke opmerkingen maken, of de tolerantie willen begrenzen, maar het is helemaal de vraag of de “gewone” mensen daar in mee gaan.
Je ziet die twee-deling ook op andere gebieden; de regering kan van alles willen, maar het is buitengewoon moeilijk om de “gewone” mensen mee te krijgen.
Blijft overeind, dat het zorgelijk is, dat hooggeplaatsten zich homo-onvriendelijk opstellen. Maar ik zie zo snel niet gebeuren, dat er een agressieve sfeer ontstaat jegens de homoseksuelen in Indonesie. Dit wordt wel anders, als fundamentalistische moslimgroepen (bv FPI) zich hiermee gaan bemoeien.
Oost Java Info 