Sociaal werk in de desa (24 july 2017)


De Pemuda Paleran Bersatu (PPB)

Ten aanzien van de armen in de desa is er van overheidswege en de desa geen beleid. De armsten krijgen om de paar maand een paar kilo rijst en wat geld, maar dat is volstrekt onvoldoende om van te leven.
Voor een maaltijd zijn de armsten vaak aangewezen op de buren.
Enige maanden geleden is in mijjn desa opgericht “Pemuda Paleran Bersatu” (PPB) oftewel de Vereniging van Jongeren van Paleran (Paleran is de naam van mijn desa). Het voornaamste doel van deze vereniging is steun te bieden aan hen, die het nodig hebben, dus de allerarmsten. Maar de ondersteuning van de PPB is niet alleen geldelijk; ook voor reparaties aan  huis en zo is de PPB beschikbaar.
De vereniging komt eenmaal per maand bijeen. Er is een voorzitter, secretaris / penningmeester en een notulist. Verder heeft de vereniging contactpersonen in de diverse wijken van de desa. De inkomsten van de vereniging bestaan uit giften van donateurs.
Er zijn contacten met de Kecamatan (het onderdistrict) en de Dinas Sosial (sociale Dienst) van het district (kabupaten Jember). Het is te verwachten, dat zij van de Dinas Sosial financiele ondersteuning krijgen.
Ik was niet eerder op de hoogte van deze vereniging; ik zal mij als lid gaan aanmelden. Ik hoop, dat ik meer zicht krijg op de activiteiten van deze vereniging. Het klinkt allemaal hoopvol.
In mijn buurtje woont in elk geval 1 zeer arm persoon, Mira. Ze zal rond de 60 jaar oud zijn, en zij heeft geen kinderen. Ze woont in een bamboe-hutje. Zij verdient een klein beetje door te werken in het Cafe naast mijn huis.
Ik weet, dat zij geregeld geld toegestopt krijgt van die en gene. Zij is nu ook bekend bij de PPB en de verwachting is, dat zij ook van de PPB ondersteuning krijgt. Mij is verteld, dat er iets verderop nog een aantal zeer arme mensen wonen, waar de PPB contact mee heeft.
Ik zal U op de hoogte houden van de ontwikkelingen met betrekking tot de PPB.
Waar op Bali veel expats en andere buitenlanders actief zijn in allerlei stichtingen (yayasans) en andere activiteiten, ontbreekt dat in mijn regio; er zijn immers in het geheel geen buitenlanders. In mijn regio moeten dit soort activiteiten van de mensen zelf komen.


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Berichtnavigatie

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Blog op WordPress.com.

%d bloggers liken dit: