Na een tropische regenbui spelen de kinderen voor mijn huis in de plassen.
Maandelijks archief: november 2016
Slang in huis ! (21 nov. 2016)
Gisterenavond rond 22 uur was er lichte paniek in het huis van de buren achter mijn huis. Er was in een slaapkamer een slang aangetroffen, op het moment, dat de bewoonster wilde gaan slapen. De slang had zich verborgen onder het matras, maar was aan de haal gegaan, door de binnenkomst van de bewoonster. Op het geroep van de bange bewoonster kwamen een paar mannen met stokken, en werd de zoektocht naar de slang ingezet. De slang had zich verborgen onder een kleedje bij een kast. Vakkundig werd de slang doodgeslagen en bij het vuilnis gelegd.
Het bleek te gaan om een jonge Cobra van 1 meter lengte.
Naast het huis van de achterburen is veel bamboe, een bekende schuilplaats voor slangen en ander gedierte.
Ikzelf loop eigenlijk geen gevaar een slang in mijn kamer aan te treffen, omdat ik AC heb; het is te koel in mijn kamer.
Etiquette en omgangsvormen: Drinken tijdens bezoek
Zo wordt koffie tubruk meestal gedronken; iets op het schoteltje gieten en dat opdrinken
Tijdens bezoek wordt U doorgaans koffie, thee of water aangeboden, en verschillende koekjes / snacks.
Het kan ook zijn, dat men U vraagt, wat U wilt drinken. U kunt dan vragen om koffie, thee of water.
Alcoholische dranken komen niet voor. Coca-cola of andere frisdranken zijn een luxe-artikel, die U in de desa niet vaak zult aantreffen.
Als U koffie krijgt, is het meestal “kopi hitam” (zwarte koffie). Dit is fijn-gemalen koffie met heet water en voorzien van suiker. Melk wordt niet geserveerd bij de koffie. Deze koffie is pittig.
De thee, die men serveert, lijkt op nederlandse thee; niet sterk, maar zoet.
Lepeltjes om de koffie of de thee te roeren, zijn er niet.
De koffie of thee kunt U uit het kopje drinken. U kunt echter ook de koffie of de thee op het schoteltje doen, en van het schoteltje opdrinken. Dit is volstrekt gebruikelijk.
De gastheer geeft aan, dat U kunt beginnen met drinken (“Silahkan”).
U hoeft Uw kopje (of glas) niet helemaal leeg te drinken.
U kunt gewoon van de koekjes of de snacks nemen. Als er snacks zijn, die U niet kent, kunt U vragen, wat voor snacks dat zijn.
Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Omgangsvormen
Tags: etiquette, omgangsvormen
Een reactie plaatsen
Aardbeving-2 (16 nov. 2016)
Op mijn aardbeving-app lees ik om 22.25, dat de aardbeving, die we zonet in de desa voelden, een kracht had van 5,7 R. De beving vond plaats in zee, ter hoogte van het vissersplaatsje Puger.
Epicentrum van de aardbeving
Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat
Een reactie plaatsen
Aardbeving-1 (16 nov. 2016)
Vanavond, woensdag 16 nov., om 22.10 in de avond, een duidelijk gevoelde aardbeving. Ik zat bij mijn tafel TV te kijken, toen mijn stoel begon te schudden en de deur rammelde. De beving is door iedereen in mijn buurt gevoeld.
Ik denk niet, dat de beving sterk genoeg was voor schade. De beving duurde enkele seconden. Ben benieuwd, of ik morgen meer nieuws heb over deze beving.
Ambulance (14 nov. 2016)
De net aangeschafte ambulance van de desa
Mijn desa heeft de beschikking gekregen over een ambulance. Deze ambulance is aangeschaft door het desa-bestuur. Hiermee kunnen zieken naar een ziekenhuis worden vervoerd, tot aan de stad Jember aan toe.
Het vervoer is gratis, op rekening van de desa. Toch vinden velen het gratis vervoer niet prettig. Als ze gebruik maken van de ambulance, geven ze de bestuurder een pakje sigaretten, eventueel wat geld voor de benzine of iets anders.
Ik heb begrepen, dat op termijn nog een tweede en een derde ambulance worden aangeschaft. Mijn desa telt 20.000 inwoners, dus 1 ambulance is wel wat weinig.
In mijn desa is een Puskesmas, gezondheidscentrum, een soort huisartsenpost, met tandarts. De Puskesmas is van de overheid en het gebruik maken van een dokter kost vrijwel niets. Voor niet al te ernstige ziekten of aandoeningen is het ok, maar bij ernstigere zaken moet men naar het ziekenhuis onder meer in de stad Jember. Dan kan men gebruik maken van de ambulance van de desa.
Elke desa heeft een Puskesmas, van de overheid dus.
De Puskesmas in mijn desa wordt op het ogenblik gerenoveerd en fors groter gemaakt. Ik zal te zijner tijd foto’s op mijn blog plaatsen.
Etiquette en omgangsvormen: Eten tijdens bezoek
Mocht U tijdens een bezoek een maaltijd aangeboden krijgen, dan kunt U niet weigeren.
Geen “hollandse vragen” stellen, zoals “het schikt toch wel ?” of “komt het wel gelegen ?”
Er kan gegeten worden in de “kamar tamu”, de kamer achter de voordeur, waar gasten worden ontvangen.
Waarschijnlijker is het, dat U voor het eten naar de “kamar keluarga” gaat, de familie-kamer, die zich achter de kamar tamu bevindt.
Eet U in de kamar tamu, dan wordt het eten uitgestald op het tafeltje bij het bankstel en de stoelen. U kunt dan blijven zitten in Uw stoel.
Waarschijnlijk zult U echter gaan eten in de “kamar keluarga” (familie-kamer).
In de “kamar keluarga” wordt zittend op de grond gegeten. De gerechten worden op de grond uitgestald.
Mocht het zitten op de grond U moeilijk vergaan, dan kunt U om een krukje vragen. U kunt ook een krukje van huis meenemen en in de auto laten, totdat U het nodig heeft. Overlegt U dat met de gastheer, hij zal er begrip voor hebben.
Het eten kan U in een bord of kom (bv. soto) gegeven worden; het kan ook zijn, dat het eten in schalen / kommen op tafel of op de grond wordt gezet. U kunt zichzelf dan bedienen.
De gastheer geeft aan, wanneer U kunt gaan eten (“Silahkan”).
In de desa wordt alom met de (rechter)hand gegeten, zonder gebruik van mes, lepel of vork; dit vindt men veel lekkerder dan eten met vork en lepel. Maar er zijn er ook, die een lepel gebruiken. Mes en vork zijn niet aanwezig.
Het eten met de rechter-hand gebeurt van hoog tot laag. Het is volstrekt done.
Als U niet met de rechterhand wilt of kunt eten, kunt U gerust om een lepel vragen. Dit begrijpt men wel.
Javanen eten is doorgaans erg heet, er wordt royaal gebruik gemaakt van hete sambal. U kunt aan de gastheer vragen welke van de opgediende gerechten heet (“pedas”) zijn.
U kunt ook voordat het eten begint tegen de gastheer zeggen, dat U het zeer op prijs stelt om mee te eten, maar dat U in het geheel niet gewend bent aan heet eten. Hij zal dan aangeven, welke gerechten niet of minder heet zijn.
Tijdens het eten wordt niet gedronken. Na afloop van de maaltijd krijgt U een groot glas water.
Tijdens het eten wordt bijna niet gesproken. In Nederland is de maaltijd een sociale gebeurtenis, er wordt veel gepraat en eventueel gelachen. In Indonesie komen de gesprekken pas na de maaltijd.
Tijdens het eten wordt niet gerookt.
Opmerkingen over het eten dient U achterwege te laten. Als het U smaakt, kunt U zeggen, dat het ‘enak’ (lekker) of ‘enak sekali’ (erg lekker) is. Meer niet.
Het is volstrekt not-done om aan te bieden met het helpen opruimen. Doe dat dan ook niet, het kan de gastheer “malu” maken.
Donkere wolken (7 nov. 2016)
Donkere wolken boven mijn huis
Tot de middag was het vandaag mooi, helder weer. Rond het middaguur was het 35-36 C, dus zeer heet. Vanuit het noorden kwamen zeer donkere wolken opzetten, en rond 2 uur barstte de bui letterlijk los. Tropische regenbui, onweer, bliksem. Ongeveer 10 minuten lang stormde het. Binnen 1,5 uur daalde de temperatuur tot 27 C.
Zoals vaak voorkomt bij heftige regen en wind, was er een stroomstoring, die ruim 2 uur duurde, niet zo lang als gebruikelijk. Gewoonlijk duurt een stroomstoring 4 uur of langer. Bijna altijd is de oorzaak van een stroomstoring het knappen van een bovenaardse leiding, doordat er takken op vallen. Na ruim 2 uur was het allemaal voorbij, en was de temperatuur een zeer aangename 27 C.
Rijst planten (4 nov. 2016)
Inmiddels is de kedelai geoogst, verwerkt en verkocht. De sawah’s moeten nu ruim een week rusten. Daarna worden ze geploegd, en begint het planten van de nieuwe rijstplantjes (bibit).
Voor het ploegen maakt men gebruikt van een ploegmachine. In mijn regio wordt niet meer de karbouw gebruikt. Veel vrouwen zijn betrokken bij het planten van de bibit. Zwaar fysiek werk is hier taboe voor vrouwen, je ziet dat dan ook nooit. Anders dan op Bali, waar veel vrouwen werken als draagster van zand en stenen op hun hoofd, als er bijvoorbeeld een huis moet worden gebouwd.
Als de bibit geplant is, duurt het ongeveer 3 maanden voordat geoogst kan worden.
Het regenseizoen is in volle gang, dus goed voor het planten van de bibit. De bevloeiing van de rijstvelden is in handen van de overheid. Er is een “Dinas Perairan”, die de toevoer van water in de regio regelt.
Etiquette en omgangsvormen: Gesprekken voeren
In Nederland wordt tijdens bezoeken gediscussieerd, worden meningen uitgewisseld, politiek is vaak een gespreksonderwerp. Er kan hardop worden gelachen, het kan er levendig aan toe gaan. Een bezoek is een ontmoeting van ego’s.
Hoe anders de geprekken tijdens bezoek in de desa.
Hoofdregel is, dat gesprekken plezierig moeten verlopen, en dat men na het bezoek met een goed gevoel weer weggaat.
U dient discussies, meningsverschillen, stellingnames en het uiten van Uw mening achterwege te laten. Uit geen kritiek op wat of wie dan ook.
Probeer bij alles, wat U zegt, te eindigen met een glimlach.
Plaats U zelf niet op de voorgrond; geen verhalen, wat U zoal heeft meegemaaakt of heeft ervaren. Tem Uw ego. Niet leuk doen of zeggen.
Humor: Wees uitermate voorzichtig met grapjes. De humor is hier een heel andere dan in Nederland. Maak NOOIT grapjes over de godsdienst, dit geldt eveneens voor hindu’s en buddhisten.
Verschillen tussen de Desa en Nederland vindt men vaak interessant. Zoals de seizoenen in Nederland, het verschil in eten, de lengte van de nederlanders, de hitte op Jawa. U kunt volop vragen naar de Adat in de desa.
Taboe-gespreksonderwerpen: politiek, godsdienst, geld, controversiele zaken, problemen, die U ervaart of heeft. Praat nooit over onderwerpen, die voor de ander onplezierig kunnen zijn.
Stel geen persoonlijke vragen. Als er iets gezegd wordt, waar U het niet mee eens bent, dan zwijgt U, of glimlacht U. Meningsverschillen over wat dan ook zijn er niet tijdens het bezoek.
Denk erom, dat U niet met stemverheffing praat, of hard lacht.
Maak geen opmerkingen over de woning of de inrichting van de woning van de gastheer.
Als men U vraagt, hoe U het op Java vindt, dan geeft U vanzelfsprekend positieve antwoorden.
‘Ik zeg, wat ik denk’ is uit den boze. Het gaat niet om wat U vindt of denkt, maar om de goede sfeer tijdens het bezoek.
Voorbeelden van gespreksonderwerpen.
Ik gebruik het weer vaak als `humoristische noot’: ‘Ik heb het prima naar mijn zin op Java, maar ik heb 1 probleem (iedereen verstrakt): ‘in de middag is het heel erg heet hier, maar op mijn kamer heb ik gelukkig AC’ (opluchting en gelach bij de aanwezigen). Dit doet het altijd goed. En het geeft de anderen de gelegenheid om vragen te stellen over het weer in Nederland.
Hetzelfde geldt voor onderwerpen, die met eten te maken hebben, zoals het veelvuldig gebruik van zeer hete pepers (cabe), dat wij in Nederland niet kennen. En het 3x dagelijks eten van rijst. Ik eet 2x per week rijst, en daarnaast aardappels en macaroni / spaghetti. Dit vindt men interessant (maar ook veemd) om te horen. Het gesprek gaat dan vast verder over aardappelen en hoe te bereiden.
Op deze manier werkt U mee aan een goede sfeer.
Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Omgangsvormen
Tags: etiquette, omgangsvormen
Een reactie plaatsen
Oost Java Info 