De eerste week van de Ramadhan zit erop. Duidelijk is te merken, dat het leven in de desa enigszins is ingezakt. In de middag is het erg rustig in de desa. En ook ’s avonds is er minder verkeer dan gebruikelijk.
Mijn indruk is, dat verreweg de meesten zich aan het vasten houden. Kinderen tot zo’n 7-8 jaar hoeven niet te vasten; ook oude mensen niet, maar de meeste oude mensen vasten toch.
Tijdens de avonden zijn vanuit de moskeen gebeden te horen via luidsprekers. In de nacht is het gelukkig rustig.
Na Magrib (rond 18.00 uur) is het “buka puasa”, wordt het vasten onderbroken tot Subuh (het eerste ochtend gebed rond 04.00 uur. Vlak voor Subuh wordt nog een keer gegeten, en dan pas weer na Magrib.
In de steden en grotere stadjes is er na Magrib een run op warungen en restaurants; men neemt het er goed van. In de supermarkten zijn erg veel zoetigheden in de aanbieding, met name allerlei soorten koekjes en dadels.
Het is een welhaast feestelijke bedoeling, dit buka puasa.
In mijn desa gaat het er veel rustiger aan toe. Veel extra lekkernijen zijn er niet. Daarvoor moet je naar Balung of Bangsalsari.
Ik vast slechts beperkt; drinken moet sowieso met de hitte hier, en gezondheid staat bij mij bovenaan. De desa-bewoners raden mij ook aan om in elk geval iets te eten rond het middaguur. Ik eet dan op mijn kamer, omdat het van geen respect getuigt om in het openbaar te eten, terwijl iedereen aan het vasten is.
Nog 3 weken en dan is het Suikerfeest, Lebaran. Hier en daar is men al begonnen met het opknappen van het huis, een verfje bijvoorbeeld. Ook wordt al nagedacht over het kopen van nieuwe kleren. Met Lebaran wil iedereen er goed uitzien. Langzamerhand gaat men steeds meer toeleven naar Lebaran, het jaarlijkse feest, dat zijn weerga niet kent.
De massale volksverhuizing op Java, het “pulang kampung”, komt over ongeveer een week langzaam op gang, met als hoogtepunt de laatste paar dagen voor Lebaran. Met Lebaran wil eigenlijk iedereen bij familie zijn.
Buka puasa
Oost Java Info 