Vandaag was het dus Lebaran.
Vanochtend in alle vroegte op, 04.30 uur, en om 05.30 uur gewandeld naar de kleine moskee 100 meter achter mijn huis, met de familieleden.
Vanaf gisterenavond tot vanochtend (dus de hele nacht door) klonk uit de luidsprekers in het dorp het belangrijkste gebed van de moslims: “Allahu Akbar” (Allah is groot). Aan die luidsprekers ben ik intussen gewend, want zij laten ook van zich horen elke ochtend al om 04.00 uur voor het ochtendgebed, Subuh en ik slaap er doorheen.
Na het gebed in de moskee het traditionele “keliling”, korte bezoekjes bij de buren en kennissen. Steeds zijn er versnaperingen op tafel, en er is ook drinken (water of flesjes thee). De bezoekjes duren zo’n 10 minuten en dan is het op naar het volgende bezoek.
Na de bezoeken weer naar huis, waarna het een komen en gaan is van de buren, waar we net geweest zijn en andere kennissen.
Rond het middaguur eten en rusten, waarna de aanloop hervat wordt tweede helft van de middag. ’s Avonds ontvangt David zijn vrienden thuis, en gaan ze vervolgens bij vrienden langs.
Voor het rustige desa-leven hier een opwindende dag in een goede sfeer. Veel bezoek en veel mensen op straat.
Ik heb zelf gevast met inachtneming van mijn gezondheid. Met name overdag niet drinken in de tropen was er dus niet bij. Het maken van een kleine, doch gezonde maaltijd rond het middaguur, was lastiger, dan ik had gedacht. Je weet, dat niemand dan eet, buren lopen in en uit en “stiekum” een maaltijd bereiden lukt dus niet, de etensgeuren gaan door het huis, dus iedereen weet, dat ik aan het koken ben, hoe bescheiden ook. Gelukkig had men er alle begrip voor.
Ik wil binnenkort het grote verschil uitleggen tussen de Islam in Indonesie en de Islam van de Arabische landen.
Deze 2 vormen van Islam zijn eigenlijk niet te vergelijken, zo groot is het verschil. Maar daarover dus later meer.
Mijn weersvoorspelling van gisteren voor Lebaran vandaag is helemaal uitgekomen !
Oost Java Info 