Het is ongeveer 5 km van mijn dorp naar de grote weg Jember – Tanggul. Grote stukken van de weg vanaf mijn dorp zijn er slecht aan toe, gaten van wel een halve meter. Natuurlijk niet goed voor de auto, maar we moeten wel, want een andere weg is er niet.
Het is ook een gevaarlijke weg, want na een regenbui zijn de grote gaten vol met water, je ziet dan niet, dat er een diepe kuil is.
Er wordt door niemand geklaagd over de zeer slechte staat van deze weg (en er zijn veel meer slechte wegen). Ooit zal er wel aan gewerkt worden, zo wordt gezegd. Het komt niet bij de mensen op, om bij de verantwoordelijke overheid te gaan klagen, hoewel dit zeer terecht zou zijn. Bij de overheid ontbreekt doorgaans het besef, dat die er is voor de samenleving. Doorgaans ontbreekt dit besef, maar er zijn ook voorbeelden, waar het anders is, maar dit is een minderheid. Dus het kan nog heel lang duren, voordat iets aan deze weg wordt gedaan.
Ik moet voor een kleine vergunning naar het Politie buro in Jember. Ik was daar al geweest, maar de betrokken ambtenaar was er niet. Mijn zoon heeft hem ge-sms-t wanneer we langs kunnen komen. Hij zou het wel sms-sen, zei hij.
Het sms-je is er nog niet, waarop ik zei, dat we dan maar weer moeten sms-sen. Maar dit gaat tever. Men is “malu” en mogelijk speelt een (in onze ogen) fout begrip van respect hebben voor “hogeren” een rol. Ze lastig vallen is volstrekt not done.
Hoe anders ben ik dit gewend. In Nederland ga je je verhaal halen, “waarom laat U niets van zich horen ?”. Hier dus niet, “tidak apa apa” (het maakt niet uit) hoor je de mensen zeggen.
Het niet nakomen van afspraken door overheidsfunctionarissen is ook volstrekt normaal. Als er al een excuus komt, is het “saya lupa” (ik ben het vergeten) of “saya sibuk” (ik had het druk). Antwooord van de betrokken burger is dan “tidak apa apa” (maakt niet uit). In Nederland verwacht je op zijn minst excuses of uitleg van de betrokken ambtenaar.
Of de mensen het nu leuk vinden of niet, na het weekeinde ga ik de betrokken ambtenaar sms-sen. Ik kan dit nu wel maken, de mensen in het dorp kennen mij zolangzamerhand wel.
Het overheidsoptreden in Nederland is ook niet altijd even ideaal, maar de burgers weten daar doorgaans wel raad mee.
Assertiviteit is van oudsher in Indonesie niet iets positiefs, integendeel. Dit maakt het leven in de desa niet altijd even makkelijk.
Oost Java Info 