Berichten getagd met: telefoneren

Mobieltjes (febr. 2016)

In mijn regio heeft bijna iedereen een mobieltje; zowel mannen als vrouwen. Van deze mobieltjes wordt zeer druk gebruik gemaakt. Waar men vroeger veel voor de TV gekluisterd zat en naar “Sinetrons” keek (soap-series), brengt met name de jeugd nu de tijd door met een mobieltje. Massaal. Achterop de brommer, in de auto, tijdens het wachten voor de kassa in de winkel.
Jongeren, die in de warung bijeen komen, zijn bijna steeds in de weer met hun mobiel.
Facebook en Whatsapp zijn zeer populair hier. Het maken en verzenden van foto’s gebeurt erg veel, en dan met name voor Facebook.
Spelletjes zijn ook populair.
Het verzamelen van telefoon-nummers, bv van iemand, die je pas even hebt gesproken, gebeurt erg veel. Ik sta ook zelf bij tig mensen in het adressen-bestand.

Het meest gebruikte mobieltje is de Samsung. Deze werkt op “paketans” (bundels) en op WIFI.
Voor internet kan men speciale “paketans” kopen. Voor 4 GB betaalt men per maand ongeveer rp 50.000 en voor 1,5 GB ongeveer 30.000. Is men voortijdig erdoor heen, dan krijgt men een sms van de provider met een waarschuwing.
Ik gebruik een paketan voor als de stroom uitvalt en als ik onderweg ben; er is dan geen WIFI is. Een dag (of slechts enkele uren) zonder internet bekomt mij zeer slecht. Zover ben ik dus al heen.
Voor gewoon bellen en sms-sen zijn er bepaalde programma’s. 2  Mensen, die dezelfde provider hebben, kunnen vaak urenlang bellen voor rp 2000. Hier wordt ook veel gebruik van gemaakt, vooral door jongeren, die een vriend of vriendin hebben.
Telkom zorgt voor internet-aansluiting thuis via een kabel.
Ik zelf heb een family-pakket, kosten rp 220.000 per maand. Over het algemeen is de kwaliteit van internet redelijk tot goed. Echter, bij slecht weer kan internet wel eens even uitvallen. Dit is ook ’s ochtends vaak het geval, mogelijk omdat iedereen dan de computer opstart, hetgeen tot overbelasting leidt.


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Mobieltjes (okt. 2014)

Vroeger was het samen praten, nu is ieder voor zich aan de mobiel

Vrijwel iedereen in mijn desa heeft tegenwoordig een mobieltje en daar wordt zeer veel gebruik van gemaakt, met name door de jongeren.
Mobieltjes kunnen op krediet worden gekocht met een aanbetaling.
Je kunt zeer voordelig kunt, als de ander dezelfde provider heeft.  Zo kun je wel 2 uur bellen voor rp 2000 via IM3. En tientallen sms-jes versturen.
Het mobieltje is hier altijd bij de hand. Moet er even gestopt worden voor een rood stoplicht, dan is het meteen kijken op de mobiel. In wachtkamers is bijna iedereen bezig met zijn mobiel. Winkelpersoneel, dat even niets te doen heeft, kijkt op de mobiel.
Thuis is men voortdurend bezig met de mobiel.
Over wat men elkaar zo frequent heeft te berichten, weet ik niet. Op mijn oude nummer kreeg ik vaak sms-jes met de mededeling “Vergeet niet te eten straks” of “Het regent hier” of “Ik ga even uitrusten” en meer van dit soort belangwekkende sms-jes. Vandaar voor mij een nieuw nummer.
Bij de jongeren is Facebook ook zeer populair. De meesten hebben een account. Probleem met Facebook is, dat er internet in de buurt moet zijn.
Er zijn ook abonnementen voor internet op de mobiel. Maar de kwaliteit van de internet-verbinding is erg wisselend. In mijn desa erg matig, in grotere steden beter. En de kosten zijn voor een “werkende jongere” hoog, per maand rp 50.000.
Het plaatsen van “selfies” is haast een rage. Weinig spontane foto’s, maar erg veel geposeer.
De mobieltjes, waar je ook op kunt internetten, worden steeds populairder. Er zijn vele soorten van dit soort mobieltjes van Chinese makelij.
De mobieltjes van de in Nederland bekende merken, zijn hier ook te krijgen. Probleem met Chinese mobieltjes is, dat ze doorgaans kwalitatief erg slecht zijn, maar goedkoop. Toch worden ze grif verkocht. Wachten met aankoop, tot er geld is voor een betere (en dus duurdere) mobiel, is er niet bij.


 

 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.