Aan mijn straat moeten diverse werkzaamheden worden verricht: straat ophogen, zodat die niet meer onder water staat bij forse regenbuien, nieuw afwateringskanaal, nieuwe asfalt laag op de weg, en bruggetjes in de weg versterken (er komen nogal wat vrachtwagens door mijn straat).
Vandaag is men begonnen. De werkzaamheden zijn schuin tegenover mijn huis (op de video is mijn huis het blauwe huis). Men is begonnen met een nieuw afwateringskanaal, zie de video hieronder.
De weg van Gambirono naar Balung loopt vlak langs mijn huis. Een deel van deze weg is vorig jaar opnieuw geasfalteerd, tot aan mijn desa. Deze week is men bezig nog eens 3 kilometer te asfalteren; dat betekent, dat ik nu vanaf Gambirono een mooie weg heb naar mijn huis.
Een paar kilometer verder is een waterkering, nog uit de nederlandse tijd. Daar kan men linksaf naar Balung. Dit stuk weg is buitengewoon slecht, zelfs op de motor kun je soms maar stapsvoets rijden. Ik heb horen zeggen, dat over een paar maanden dit stuk weg ook aan de beurt komt.
Er wordt gewerkt tot 4 uur in de namiddag. Dus er wordt ook gewerkt tijdens de hitte rond de middaguren.
Op de foto’s kunt U ook zien, hoe groen de desa is.
De grote doorgaande wegen zijn op Java redelijk tot goed, alhoewel er lelijke stukken kunnen zijn. De kleinere binnenwegen (van desa naar desa) zijn er vaak erg slecht aan toe. Soms kun je daar maar stapvoets rijden. In de omgeving van mijn desa (en naar ik aanneem ook elders) worden wel regelmatig stukken weg vernieuwd, maar het algehele beeld is niet positief.
Men wil in Nederland blauw (politie) op straat. Dat geeft een gevoel van veiligheid. Niet overal en altijd is het veilig op straat, sommige straten kun je in de avonduren maar beter mijden.
Meer bruin (kleur politie in Indonesie) op straat hoor je hier de mensen niet zeggen. Je ziet erg weinig politie hier, behalve de verkeerspolitie, die regelmatig grote en kleine verkeerscontroles houdt.
De burgers pakken zelf veel aan; brommer-dieven, winkeldieven en dat soort criminelen worden door de burgers gepakt, geslagen en daarna aan de politie overgeleverd.
Alleen bij ernstige zaken, zoals gewapende overvallen komt de politie in actie. Indonesie geldt als een veilig land; maar kleine criminaliteit komt regelmatig voor.
Voor de burgers is de grootste ergernis, de kans op diefstal van een motor. Motoren worden in de nacht in huis gehaald. Onbeheerd motoren laten staan, dient vermeden te worden; grote kans, dat die gestolen worden.
Een dief van een motor wordt, als hij door de burgers gepakt wordt, in elkaar geslagen, en niet zachtzinnig. Regelmatig overlijden motor-dieven door het pak slaag.
Inbraak in huizen komt, althans bij mij in de desa, bijna niet voor. Er valt weinig te halen, de burgers leven sober, ook wat betreft hun inboedel.
Ik voel mij altijd veilig, ook in een grote stad zoals Jember. Natuurlijk is daar ook criminaliteit, maar ik heb nog nooit gehoord, dat bv. ouderen worden beroofd op straat.
Dat gevoel van veiligheid heb ik helemaal in mijn desa, waar nooit politie komt. In de avonduren maak ik nog wel eens een wandeling, en kom dan ook de plaatselijke hangjongeren tegen. Groepjes jongelui van 14 – 20 jaar, die in een verlaten bushokje zich ophouden met een sigaretje en hun hp. Dit zijn uiterst plezierige ontmoetingen, waar we even wat kletsen. Als ik weer naar huis wil wandelen, gaan ongevraagd 2 of 3 jongeren met mij mee zover, het is immers donker en ik kon wel eens vallen.
Het idee, dat jongeren vervelend kunnen doen, of in het ergste geval handtastelijk worden (mijn geld) is volstrekt afwezig hier.
In de grote steden liggen de zaken anders. Daar zijn wel criminele jongeren en straatbendes.
Oost Java Info 