Berichten getagd met: begroeting

De sembah, groet (29 aug. 2021)

De Sembah, in Thailand “waai” genoemd, is de in Zuidoost-Aziatische landen bekende groet / gebaar als een manier om respect en eerbied te tonen.
Voor het maken van een sembah vouwt men zijn handpalmen plechtig tegen elkaar op een gebedachtige manier, die in het Javaans suhun of susuhun wordt genoemd; of menyusun jari.
Men plaatst de gevouwen handen voor de borst en beweegt ze naar de kin, totdat de duimen het puntje van de neus raken, terwijl men licht buigt.

De sembah komt veel voor in regionale culturen binnen de Indonesische archipel, met name op Java en Bali, maar ook daarbuiten. De sembah is verwant aan de Cambodjaanse sampeah en de Thaise waai. Al deze begroetingen zijn gebaseerd op de Indiase Añjali Mudrā, die in Namasté wordt gebruikt.

De sembah is ontstaan uit een oude groet van eerbied. Het gebaar verschijnt voor het eerst c. 4000 jaar geleden op de kleizegels van de beschaving van de Indusvallei.
Aan het begin van de eerste eeuw begon de hindoe-boeddhistische beschaving zijn invloed uit te oefenen in Indonesië, en tegen de 4e eeuw waren er vroege hindoeïstische koninkrijken op Java, Sumatra en Kalimantan; zoals het koninkrijk van Tarumanagara (Java) en Kutai (Kalimantan). Van de 6e tot 9e eeuw stond de hindoe-boeddhistische beschaving stevig op Java (koninkrijk Medang Mataram), Bali en Sumatra (het koninkrijk Srivijaya). De afbeeldingen van sembah of añjali mudrā verschijnen in bas-reliëfs van Javaanse candis, zoals de 9e-eeuwse Borobudur- en Prambanan-tempels. Vanaf dat moment is het sembah-gebaar endemisch in de regio, vooral op Java en Bali.

In het dagelijks leven in Indonesie wordt de sembah regelmatig gebruikt bij begroetingen. Het doen van de sembah in Indonesie is echter niet zo ingewikkeld als in bv Thailand. In Thailand is de hoogte van de gevouwen handen en de mate van buiging is erg belangrijk; rang en stand spelen daarbij een grote rol.

Het maken van een correcte sembah is vooral belangrijk bij het begroeten van hooggeplaatsten.
Het doen van een correcte sembah aan de hoven van de vorsten van midden Jawa is weer veel ingewikkelder.
Van een buitenlander wordt niet verwacht, dat deze een sembah doet; ik heb het vele buitenlanders zien doen, maar het lijkt dan erg knullig. Beter is het om te volstaan met een lichte buiging.

President Jokowi wordt begroet met een sembah

———————–
Het begroeten van de sultan van Yogyakarta


 

Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Omgangsvormen | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Handen schudden en begroeten

sultan yogyakarta

Dochter begroet vader, de Sultan van Yogyakarta. Zeer halus, verfijnd.

Handen schudden bij kennismaking en bij bezoek is regel op Java. Over het niet de hand willen schudden door moslims is veel te doen in Nederland en andere landen. Er zijn daar moslims, die de hand niet willen schudden van iemand, die ze niet kennen. Ik heb dit op Java heel weinig meegemaakt. Een heel enkele keer merk ik, dat een vrouw mijn hand niet wil schudden, maar dan maken we een buiging naar elkaar met voor de borst gevouwen handen. Maar zoals gezegd, dat komt zelden voor.

Allereerst de opmerking, dat het kussen van de ander volstrekt “not done” is. Alleen als men elkaar heel goed kent of familie is, gebeurt dit. Maar dan niet met de lippen op de wang, maar meer over de schouder buigen. Of kussen op het voorhoofd.  Als buitenlander (op vakantie, of langer verblijvend in Indonesie) dient men het kussen achterwege te laten, om pijnlijke situaties te voorkomen (bv. gezichtsverlies).

Handen schudden kan op verschillende manieren.
– Net zoals in Nederland gewoon de hand schudden. Na het handen schudden, raakt men met de rechterhand even de eigen borst aan. Dit is algemeen.
– Jongeren geven ouderen geen hand, maar pakken de rechterhand van de oudere en brengen die naar hun voorhoofd of wang.
– Is handen schudden niet aan de orde, dan vouwt men beide handen tegen elkaar en maakt een buiging.
– Het begroeten op Javaanse wijze, vergt enige oefening, omdat dit nauw luistert. Het is uitermate “halus”, verfijnd.
Men vouwt beide handen tegen elkaar, buigt enigszins en neemt met de vingertoppen de vingertoppen van de rechterhand van de ander.
Degene, die lager geplaatst is dan de ander, buigt wat dieper.
Deze manier van groeten ziet men met name nog aan de Sultans hoven op Java. Het is in hoge mate het tonen van respect.
Echter deze vorm van begroeten kan ook gedaan worden als men iemand hogelijk waardeert. Je ziet het echter niet erg vaak. Het is zeer formeel.

Beleefde begroeting, zonder handen schudden

handen———————

Begroeting, elkaar de hand schudden

hand———————
Begroeting ouders

begroeting

———————
Jongere begroet oudere,

———————
De Sultan van Yogyakarta wordt begroet

begroeting


 

Categorieën: Islam / Religie, Omgangsvormen | Tags: , , , , , | Een reactie plaatsen

Blog op WordPress.com.