
Bord met kledingvoorschriften bij het gemeentehuis van mijn desa
Wanneer men bij officiele instanties moet zijn, is gepaste kleding aangewezen. Hoe hoger de instanties, hoe meer nadruk op gepaste kleding.
De Balai Desa van mijn desa (gemeentehuis) heeft een bezoekersafdeling, waar men terecht kan als men bv. een “Surat” nodig heeft. Een surat is een officiele verklaring van de desa; er zijn surats voor bewijs van ingezetenschap, koop of verkoop van land, voor scholen etc.
Mijn verblijfsvergunning moet weer met 5 jaar worden verlengd, dus heb ik onder meer een Surat Keterangan Domisili (bewijs van ingezetenschap) nodig voor de Imigrasi. Dit was binnen een dag geregeld.
Bij de deur, die toegang geeft tot de bezoekersafdeling hangt een bord. Daarop wordt aangegeven, dat men netjes en beleefd gekleed gekleed dient te gaan. Ook wordt aangegeven, dat een korte broek voor heren niet gepast is; eveneens is het dragen van een T-shirt niet gepast.
Beleefdheid en goede omgangsvormen (waaronder correcte kleding) spelen een grote rol bij de javanen. Niet alleen bij bezoek aan instanties, maar ook als men op bezoek of naar recepties gaat.
Over gepaste kleding gesproken, niet alleen politie- en legerfunctionarissen hebben een uniform, ook alle ambtenaren hebben een uniform. Werkers bij instanties van algemeen nut (zoals banken en bv het elektriciteitsbedrijf) dragen uniforme kleding.
De behoefte om zelf te bepalen wat men aantrekt en de behoefte om zichzelf te zijn, is hier niet aanwezig. Nederland is een land van individuen, die elk hun eigen “way of life” willen bepalen. Indonesie is een land van groepen, individuen conformeren zich aan de groep.